Dlaczego zespół miałby wymieniać utalentowanego prawonożnego obrońcę, który dobrze jeździ na łyżwach, ma uzasadnione zdolności ofensywne i ma zaledwie 24 lata? A do tego łatwo zarządzalny pułap wynagrodzenia?
Widząc, że ten zespół może wykorzystać całą przestrzeń czapek, jaką może teraz wcisnąć, być może najważniejsze w tej konkretnej transakcji, otworzył drzwi do znacznie lepszej wersji tego pożądanego profilu.
Przenosząc Seana Dorseya w sobotę, Kings wymienili swojego polaryzującego bluelinera z Arizoną na wybór drugiej rundy w drafcie NHL 2024. Jest jednym z czterech typów draftu, które Coyotes mieli na przyszły rok, pierwotnie wyrwanych z centrum handlu w Montrealu, Christiana Dvoraka. I chociaż ten wybór nie dodaje się do skromnego draftu Capital do draftu 2023 w przyszłym tygodniu – tylko pięć typów i żadnego wyboru w pierwszej rundzie – pomaga wypełnić dziurę na 2024 rok, w której Kings nie mieli żadnego między pierwszą a czwartą rundą .
Naprawdę nie o to chodzi w tej umowie. Chodzi o pieniądze, a konkretnie te związane z maksymalnym limitem. Chodzi o Brandta Clarka.
Dorsey od dawna jest kandydatem do wymiany. Nadal uważano, że w końcu uda się gdzie indziej, nawet gdy Sean Walker został wysłany do Filadelfii w pakiecie skoncentrowanym na okładce z Calem Petersenem, który pomógł ponownie podpisać kontrakt z Vladislavem Gavrikovem. Królowie nie byli stłoczeni tylko po prawej stronie obrony. Pod względem organizacyjnym byli stłoczeni jak puszka sardynek.
To otwiera drzwi zbyt pewnemu siebie Clarkowi, 20-letniemu kandydatowi, który zadebiutował w NHL zeszłej jesieni, zdobył złoty medal na Mistrzostwach Świata Juniorów i zakończył rok z rekordem Ontario Hockey League (30 i 84 gole). punktów w 43 meczach między sezonem zasadniczym a play-offami w swoim ostatnim sezonie juniorskim. Clark miał nawet trochę czasu na lodzie z Drew Doughty, kiedy Kings przegrywali w meczach i potrzebowali ataku. Będzie miał przed sobą Dottie i Matta Roya po prawej stronie, ale to również pozwala mu odpuścić od pięciu na pięciu i zacząć pracować nad grą o władzę.
A jeśli Clarke miał zły obóz przygotowawczy, a kierownictwo zdecyduje, że musi zrobić pikantną robotę z panowaniem Ontario w AHL, Kings mają Jordana Spence’a jako kogoś, kto również ma wkroczyć na ich poziomie. Spence, lat 22, wstrzymuje się z uzyskaniem pełnoetatowej okazji do biegania. Nie ma fenomenalnej ofensywnej strony Clarka, ale zgromadził 87 punktów w 102 meczach z Reign w ciągu ostatnich dwóch sezonów.
Wzrost popularności Clarke’a i widmo podjęcia pierwszych kroków, aby stać się kluczowym długoterminowym elementem ich obrony, jest tym, na co liczą fani. Kings wyznaczyli Mickeya Andersona jako takiego z ośmioletnim przedłużeniem lewego wykluczenia. Trading Dorsey — który zdobył dziewięć bramek i 38 punktów w sezonie 2022-23 — pozwala Clarkowi wschodzącej rzeczywistości stać się częścią szerszego obrazu. Możemy zobaczyć proces tego procesu i jego skalę oraz szybką ewolucję.
Ale handel Durzi to także bardzo ważne pozycjonowanie na następny duży ruch. Coraz częściej wydaje się, że tak jest w przypadku Pierre-Luca Dubois. Narzekania, że Kings planują rozprawić się z centrum Winnipeg Jets, nie zostały ani obalone, ani stłumione. W rzeczywistości jest odwrotnie.
O ile przeniesienie Dorseya przybliża ich do przejęcia Dubois? Jak wiemy, królowie zostali wyzwani. Pozbycie się kontraktu Petersena wraz z Walkerem pomogło dyrektorowi generalnemu Robowi Blake’owi naprawić swój błąd polegający na udzieleniu Petersenowi tego trzyletniego przedłużenia o 15 milionów dolarów, ale konieczności zatrzymania 2 milionów dolarów z kontraktu Iwana Proworowa w trójstronnej umowie z Columbus i Filadelfią. Daje Blake’owi pełną elastyczność.
Durzi zarabia w tym sezonie 2 miliony dolarów w prawdziwej gotówce, ale jego limit to tylko 1,7 miliona dolarów. Cap Friendly ma teraz Los Angeles z dostępną przestrzenią szacowaną na ponad 9 milionów dolarów. To wciąż dość trudne, jeśli weźmie się pod uwagę, że muszą znaleźć bramkarza, który pojedzie z Pheonixem Copleyem, a mają kilku wolnych agentów zablokowanych do podpisania, w szczególności Gabriela Vilardiego.
Biorąc pod uwagę, że Dubois ma Los Angeles wśród drużyn, do których byłby skłonny dołączyć, ale podobno chce zarobić do 9 milionów dolarów rocznie na kontrakcie, który musi być negocjowany, nadal trudno jest zrozumieć, jak Kings mogliby ewentualnie rozpracować to. Ale to prowadzi nas do Vilardiego, który jest RFA z własnymi prawami do arbitrażu.
23-letni Velarde nie ma najdłuższego rekordu DuBois. Właśnie zakończył swoją pierwszą przełomową kampanię, strzelając 23 gole i 18 asyst w 63 meczach. Zrobił wpływ w serii play-off przeciwko Edmonton, kiedy wrócił po kontuzji. Obietnica wyboru w pierwszej rundzie 2017 wreszcie zaczyna być realizowana na większą skalę po latach odsuwania problemów i niesamowitego rozwoju, który się z tym wiąże.
Ale nawet po swoim przełomie Velarde wciąż był wykluczony z gry na kilka tygodni pod koniec sezonu zasadniczego, a kontuzja nie była czymś, z czego mógł się całkowicie otrząsnąć. Jego wielkość i talent nie pozostawiają wątpliwości. Jego dostępność może od czasu do czasu pozostać pytaniem. Dubois zadaje własne obraźliwe pytania dotyczące wzlotów i upadków. Był również trwały i produktywny, nawet jeśli nie był na poziomie najnowocześniejszego pierwszego miejsca.
Quinton Byfield może zainteresować Jets, którzy starają się uzyskać jak najlepszą ofertę od gracza, który jasno określił swoje zamiary odejścia. Ale Blake opiera się zerwaniu więzi z Byfieldem iz pewnością ma nadzieję, że może zmienić się w wpływowego gracza, którego franczyza potrzebuje na dłuższą metę. Coś wartościowego musi być uwzględnione w handlu DuBois i tutaj pojawia się Villardi.
Blake ma wybór drugiej rundy ze stanu Arizona. Ma drugi wybór w tym roku, nr 54, i jest pierwszym wyborem, odkąd ich wybór w pierwszej rundzie został wysłany do Columbus w miejsce Gavrikova i bramkarza Jonasa Korbesalo. Aby to zadziałało, trzeba wydać więcej pensji, ale są Victor Arvidsson (4,25 mln USD) i Alex Ivalo (4 mln USD), których można przenieść, ponieważ żaden z nich nie ma ochrony handlowej. Trevor Moore (4,2 miliona dolarów) jest również w podobnej cenie, ale ma klauzulę zakazu handlu 10 drużynami na pięcioletnie przedłużenie, które podpisał w grudniu ubiegłego roku.
Czy Velarde, jeden z tych 4-milionowych skrzydłowych, który został wybrany w drugiej rundzie, osiąga sukcesy? Jeśli Kings naprawdę zamierzają pozyskać Dubois, to jest to coś, na co GM Jets, Kevin Cheveldayoff, powinien przynajmniej być otwarty, ponieważ nie ma tu zbyt dużego wpływu. Tak ma Blake, jeśli chodzi o zabezpieczenie Dubois i obsługę sieci, choć kosztem znacznie niższym niż w przypadku Connora Hellebuycka czy Juuse Sarosa.
Ale taki może być pogląd, jeśli chodzi o przeznaczenie pozostałej części pieniędzy przeznaczonych na wiele innych obszarów. Pomyłka z Petersenem – w połączeniu z tym, jak Vegas zdobyła Puchar Stanleya z pełnym zespołem wspierającym Aden Hill – może sprawić, że Blake będzie się wahał przed dużymi wydatkami dla Hellebuyck, który ma kolejny rok z rekordem w wysokości 6,1 miliona dolarów, ale chce sprawić, by skok. W rejonie Andrieja Wasilewskiego przez następną dekadę.
Są bramkarze będący wolnymi agentami, w tym ich własny w Corbesalo, którzy oczywiście będą szukać najlepszych ofert, ale dostaną też mniej niż Vasilevskiy i Saros – którzy zarabiają mniej niż 5 milionów dolarów i przyjęliby króla. okup za wydostanie się z Nashville – zamówi teraz iw przyszłości. Wyścigi Dubois polegają na wzmacnianiu pozycji środkowej i obronnej, gdy Anže Kopitar spada na sam dół stawki, a nawet w dniu, w którym odwiesza łyżwy. (Kopitar wkracza w ostatni rok swojego kontraktu, ale rozmawiał z klubem o przedłużeniu kariery 35-letniego Kings).
Kings zawsze interesowali się DuBois, potężnym napastnikiem, który wydaje się być zdumiony, a czasem sfrustrowany swoimi umiejętnościami fizycznymi. Spojrzeli na niego surowo, kiedy chciał odejść z Columbus, ale Blue Jackets przedkładali talent NHL nad kandydatów z najwyższego poziomu i pozyskali Patrika Laine’a i Jacka Roslovicia. Kiedy idzie i wchodzi w pełną interakcję, DuBois może być bestią. Ale to, co utknęło w jednorazowym wyborze nr 3, to pytanie, kiedy.
Dzięki swojemu handlowi Durzi otworzyli drzwi Clarke’owi i mogli trochę wyłamać drzwi Dubois. Daje to Dorzy szansę bycia najczęściej występującym graczem na młodej niebieskiej linii Arizony, której Jacob Cicciron już nie ma. A fani Kings nie mogliby być bardziej skarceni za błędy lub niedociągnięcia Dorseya.
Kings mogą nie mieć wyboru w pierwszej rundzie draftu w środę, ale nadal wyglądają na drużynę, która chce narobić trochę hałasu w Nashville. Cholera, najwyraźniej już pracują w ten weekend.
(Górne zdjęcie autorstwa Seana Dorseya: Perry Nelson/USA Today)
„Nieuleczalny badacz twittera. Amatorski adwokat mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany guru muzyki. Becon ćpuna. Skłonny do napadów apatii”.
