Jak Rick Bowness pomógł ożywić drużynę Winnipeg Jets i zasłużył na wyjazd na mecz All-Star

Kiedy menadżer Winnipeg Jets, Kevin Cheveldayoff, wykonał pierwszy telefon do Ricka Bownessa w czerwcu 2022 roku, nie otrzymał odpowiedzi.

Bowness i jego żona Judy przebywali w Scottsdale w Arizonie i planowali poszukać domu i osiedlić się w pobliżu syna Ryana i jego rodziny. Rick Bowness (wówczas 67-letni) stał już za ławką rezerwowych NHL w większej liczbie meczów niż ktokolwiek inny w historii ligi. W poprzednim miesiącu zrezygnował z funkcji głównego trenera drużyny Dallas i od tego czasu odrzucił wiele ofert pracy.

Kiedy Cheveldayov wykonał telefon, w wyniku którego Bowness został mianowany głównym trenerem Jets – a w tym sezonie, gdy Winnipeg prowadził dywizję centralną i był trenerem meczu All-Star – telefon Bownessa nie był priorytetem: grał w golfa. Wypróbowali więc inną taktykę: zastępca dyrektora generalnego Larry Simmons skontaktował się z jednym ze swoich bliskich przyjaciół: synem Ricka, Ryanem.

Simmons dał Ryanowi Bownessowi pierwszą pracę w NHL w Atlancie, jako dyrektor ds. operacji hokejowych drużyny Thrashers. True North zatrzymało go, kiedy przenieśli zespół do Winnipeg, dzięki czemu przyjaźń Simmonsa i Bownessa zacieśniła się tak blisko, że Simmons trafił na ślub Ryana.

Samoloty miały „wejście”. W tym celu Simmons wysłał już SMS-a do Ryana przed telefonem Cheveldayova – prosty, niejasno słowny emoji „Trzymaj głowę do góry” – ale młodszy Bowness był zbyt skupiony na radzeniu sobie ze swoim dniem, aby odpowiedzieć. Był wówczas głównym trenerem drużyny Pittsburgh Penguins, ale przechodził proces rekrutacji na stanowisko zastępcy dyrektora generalnego w Ottawie. Według Ryana scenariusz Simmonsa mógł oznaczać wszystko. Zignorował to.

Rick Bowness nadal grał w golfa. Ryan nadal odrabiał zadanie domowe. Samoloty w końcu zaczęły być męczące. Po pewnym czasie Simons stał się bardziej bezpośredni.

– Czy twój ojciec znowu zadzwoni do Chevy’ego?

Przed pierwszą wizytą Ricka Bownessa w Winnipeg wydawało się, że Jets rozpadają się w szwach.

Ich poprzedni trener, Paul Morris, opuścił zespół w grudniu 2021 roku. Jego asystent, Dave Lawrie, przejął stery, ale nie był w stanie ustabilizować zespołu, który nie zawsze ciągnął tę samą linę. Liczba play-offów spadła, a kultura zespołowa Winnipeg została zakwestionowana.

Kapitan Blake Wheeler ujął to w ten sposób, odpowiadając na pytanie w swojej rozmowie kwalifikacyjnej Sportowiec.

„Kiedy za każdym razem, gdy gramy na boisku, staramy się grać ofensywnie, wiele tracimy w defensywie. Z pewnością mamy grupę atakującą, która może umieścić piłkę w siatce, a czasami zaangażowanie z odległości 60 metrów nie jest wystarczające. nie zawsze tam jestem.”

O ile Wheeler otworzył drzwi do szczerości w samokrytyce, o tyle Paul Stastny otworzył je szeroko w tym samym wywiadzie.

„Musimy wziąć na siebie odpowiedzialność. Musimy bardziej szanować siebie nawzajem” – powiedziała Stastny. „Kiedy tego nie masz, kiedy nie przejmujesz się swoim kolegą z drużyny obok ciebie – być może – i interesuje cię tylko to, co ty co robisz lub pewne indywidualne rzeczy, wtedy zaczyna to krwawić w grze”.

Mark Scheifele, któremu pozostały dwa sezony kontraktu, przypadkowo dolał oliwy do ognia, omawiając swoją przyszłość w sposób jednoznaczny. Pierre-Luc Dubois również był wówczas jeszcze pilotem, a Winnipeg nie był objęty jego długoterminowymi planami. Ponieważ Scheifele, Dubois, Wheeler i Connor Hellebuyck mieli zostać nieograniczonymi wolnymi agentami w 2024 r., okno Winnipeg na zwycięstwo wygasło – i to było Jeśli Każdy z problemów wewnętrznych można naprawić.

Dlaczego 67-letni weteran wojskowy zbliżający się do emerytury miałby w ogóle odbierać telefon? Kiedy zaczęła się rozmowa, dlaczego chciał tej pracy?

„Jeśli mam wrócić do coachingu, ważne są dwie rzeczy. Pierwszą rzeczą, o której wspomniała moja żona, jest praca z dobrymi ludźmi” – powiedział Bowness, kiedy został mianowany. „To najważniejsze. ważna rzecz na tym etapie mojego życia i kariery. A zarząd wraz z Markiem i właścicielami to wspaniali ludzie o doskonałej reputacji w całej lidze. Inną rzeczą, którą chciałem robić, była praca z dobrym zespołem i to się nie zmieniło.

Bowness nie był obojętny na wyzwania, przed którymi musiał stanąć. Zanim 4 lipca 2022 r. przedstawiono go mediom, rozmawiał już ze Scheifele, Lowrym, Neilem Pionkiem i innymi. Wheeler nie odebrał pierwszego telefonu Bownessa, ale wysłał mu SMS-a.

„Czy są jakieś rzeczy, które będziemy musieli zmienić? Oczywiście” – powiedział Bowness. „To dla mnie wyzwanie i to mnie ekscytuje. „Praca z dobrymi ludźmi, praca z dobrym zespołem na tak wspaniałym rynku, jak Winnipeg”.

Pierwszą dużą zmianę dokonał przed obozem przygotowawczym, kończąc przywództwo Wheelera. Reszta jego pracy trwała znacznie dłużej.

Na półmetku sezonu Winnipeg prowadzi w NHL pod względem procentu punktów. Nowe rekordy franczyzy zostały ustanowione pod względem najdłuższej passy zwycięstw (osiem meczów) i passy punktowej (14 meczów). Zespół, który przejął Bowness – zespół, który Wheeler i Stastny wezwali do ścigania ataku – stracił najmniej bramek w lidze. Jets mają na swoim koncie 32 mecze z rzędu, w których zdobyli trzy lub mniej goli. Dwanaście meczów z rzędu, w których nie puszczono więcej niż dwóch bramek, to także klubowy rekord.

Poniżej znajduje się niewyczerpująca lista zmian, jakie Bowness wprowadził w samolocie od czasu przybycia:

• Rozmawia z zawodnikami i dowiaduje się, czego zespół najbardziej potrzebuje (lato 2022);
• Usuwa kapitana Blake’a Wheelera (wrzesień 2022);
• Przekształca obronę z hybrydowej międzyludzkiej/strefowej w czystą strefową (wrzesień 2022 r.);
• Mark Scheifele i Kyle Connor powołani poza zmianą (przedsezon 2022);
• Dostarcza informacji na temat personelu, w tym Władysława Namiestnikowa przed przejęciem;
• Scheifele i Connor ławki podczas słabego meczu z Karoliną (marzec 2023);
• Zapewnia Jets powrót do play-offów w swoim pierwszym sezonie, zgodnie z obietnicą zawartą w mediach już pierwszego dnia;
• Wzywa swój zespół za brak reakcji po przegranej w piątym meczu play-off z Vegas;
• Mianuje kapitana drużyny Adama Lowry’ego (wrzesień 2023).

Wiele z tych rzeczy ma charakter wstrząsający i przekształcający, ale cechą charakterystyczną kadencji Bownessa jako trenera w Winnipeg są spokojne chwile. Na przykład wzrost liczby punktów Josha Morrisseya na mecz podczas gdy w zeszłym sezonie zajął piąte miejsce w głosowaniu na Norris Trophy, powszechnie przypisuje się rozmowie, którą Bowness przeprowadził z nim zeszłego lata.

Morrissey grał w golfa z Shevellem, kiedy Bowness do niego zadzwonił. Podniósł słuchawkę, Bowness poprosił go, aby wygrał swoją rundę i obaj ponownie skontaktowali się później tego samego dnia. Zamiast omówić swoją wizję Jets, Bowness spędził rozmowę, pytając Morrisseya, czego jego zdaniem potrzebuje Winnipeg. Wyjątkowe podejście Bownessa doradcze zostało powtórzone przez byłych graczy – w szczególności Victor Hedman z Tampa Lightning nazywa Bownessa postacią ojca – a także przez innych Jets.

– powiedział Morrissey Sportowiec Nie wiedziałam o tym nic, kiedy odebrał telefon.

„Jako zawodnik jesteś trochę zdenerwowany. Po raz pierwszy rozmawiasz ze swoim nowym trenerem” – powiedział Morrissey. „Zadał mi kilka pytań na temat drużyny w (ostatnim) sezonie i zapytał, jakie są moje cele i co chciałem zrobić.”

Gdy pytania stały się bardziej szczegółowe i stopień opieki Bownessa stał się jaśniejszy, Morrissey się otworzył.

„Jednym z powodów, dla których wracamy, jest uczciwość. Możesz owijać w bawełnę i próbować powiedzieć to, co Twoim zdaniem ktoś chce usłyszeć, lub możesz podejść do tego bardziej bezpośrednio i zaangażować się. Jeśli wszyscy jesteście po tej samej stronie, pracujcie nad tym, aby ten sam cel, może to być naprawdę konstruktywne”.

Powszechnie donoszono, że Bowness wyraźnie powiedział Morrisseyowi, że według niego może wziąć udział w rozmowie o Norris Trophy. Jets w coraz większym stopniu koncentrują się na atakowaniu obrońców, wykorzystując lepsze ciśnienie wsteczne ze strony napastników Jets, aby potwierdzić lodowatą agresję ze strony D. Bardziej spójna gra zespołowa doprowadziła do większej liczby zatrzymań w defensywie, szybszych przejść i „zielonych świateł” dla wszystkich obrońców skoczyć do ataku.

Zmiany te były konieczne, aby ulepszyć grę wieloosobową. Podwoili się jako podręcznik najlepszego sezonu w karierze Morrisseya.

„(Bonis) powiedział, że kiedy graliśmy w Dallas, zakreślił mój numer. Jako gracz dodaje mi to pewności siebie, co uważam za ogromny komplement dla sposobu, w jaki gram. Był świetny dla mnie i całego naszego zespołu i to ważny powód, dla którego jesteśmy tu, gdzie jesteśmy teraz.” .

„Kiedy przestałem grać, ogromnie zwiększyło moje szczęście fakt, że mam trenera, który myśli wystarczająco wysoko i może osiągnąć większe rzeczy w grze”.

Ryan Bowness urodził się w Winnipeg i twierdzi, że gdy dorastał, jego matka i ojciec uwielbiali rodzinną kulturę tego miasta.

„Byłem bardzo młody i nie pamiętałem zbyt dobrze (Winnipeg). Ale oni zachwycali się tym, jak bardzo podobała im się drużyna Jets z lat 80. „Myślę, że przywieźli ze sobą to nastawienie. Tak lubią pracować. To duża część ich tożsamości w kontekście kultury rodzinnej. Myślę, że było to świetne rozwiązanie dla obu stron i jestem szczęśliwy, widząc sukces, jaki odnieśli Jets… i cieszę się, że sprawili to samo szczęście moim rodzicom.

To nie było łatwe. Rick Bowness musiał opuścić zespół w zeszłym sezonie z powodu powikłań związanych z koronawirusem. W tym sezonie ponownie odszedł z zespołu, gdy Jodi miała atak i zdecydował się być przy niej. Był z nią ponownie w poniedziałek, gdy przechodziła operację barku. Miała to w czasie napadu epilepsji.

We wszystkich trzech przypadkach zastępca trenera Scott Arnell zastępował ławkę rezerwowych Jets. Arnell mówił o tym, jak Bowness wzmacnia pozycję swoich pracowników i podzielił się pozytywnymi wiadomościami na temat operacji Judy.

„Świetnie sobie radzi” – powiedziała w poniedziałek Arnel. „Wszystko wygląda naprawdę pozytywnie, więc wróci jutro”.

Arnell powiedział również, że drużyna Jets skorzystała z okazji, aby powiedzieć Bownessowi – jako drużynie i rodzinie – że rozegrał swój pierwszy mecz All-Star jako główny trener.

„Grupa miała szansę powiedzieć mu, że wyjeżdża. Nie wiedział, że przyjedzie. Odbyliśmy spotkanie i pokazaliśmy to na ekranie, żeby się dowiedział” – powiedział Arnel. „Jestem pewien, że mógł to zrobić matematykę też rozumiem, wiem, gdzie się znajdował, ale byłoby dobrze, gdyby wszyscy gracze byli tam, kiedy zostanie rozpoznany. To był piękny moment. I dostał to. Nie tylko w tym roku. Miał to już za sobą w swojej karierze i na pewno przeszedł tutaj wiele.

Wiele się wydarzyło, odkąd Bowness zadzwonił do Cheveldayova tamtego letniego dnia 2022 roku.

Było w dół i z powrotem, w dół i z powrotem. Odrzucił trzy oferty pracy jako asystent trenera, zanim zadzwonił Winnipeg. Zmienił grupę przywódczą, zyskał zaufanie swoich zawodników i współpracował ze swoim sztabem, aby całkowicie zmienić schemat gry w ataku i defensywie zespołu. Jego ukłon w stronę drużyny All-Star nie jest wisienką na torcie — pasja Bownessa do hokeja na najwyższym poziomie ma więcej wspólnego z majowymi i czerwcowymi meczami, kiedy stawka jest większa — ale jest to potwierdzenie i zostało na to zasłużone.

Zapytano go, dlaczego w ogóle to zrobił. Dlaczego miałbym wrócić? Po co naciskać? Dlaczego po rozczarowującym odejściu z poprzedniego sezonu podwaja swoją rolę trenera?

„Nadal Miłość the Gra„Człowieku” – powiedział pod koniec poprzedniego sezonu. „Nadal Miłość the Gra.”

(Zdjęcie: Jonathan Kozub/NHLI za pośrednictwem Getty Images)