Wyczerpany skład stwarzający możliwości młodym graczom

Broussard, Q.; Nie musisz patrzeć poza tabelę National Hockey League, aby zobaczyć, jak zmieniło się życie Montreal Canadiens od czasu ich występu w finale Pucharu Stanleya w 2021 roku, ale wystarczy spojrzeć na ich skład treningowy przed pierwszym meczem z drużyną, którą przegrali zeszłe lato naprawdę prowadzi ich do domu.

W poniedziałek, 31 godzin przed powitaniem Wyścigu Błyskawic Tampa Bay w Bell Center, w finale wzięło udział tylko czterech kanadyjskich graczy i trzech wyszkolonych obrońców.

Obroty list z roku na rok w erze pensji to nieunikniony fakt, ale to już inna sprawa.

– To nie jest idealna sytuacja – powiedział po ćwiczeniach trener Kanady Dominique Ducharme. „To nie jest to, co planowaliśmy, to na pewno. …Każdego dnia tracimy mężczyznę lub dwóch. Mam nadzieję, że w pewnym momencie to się zatrzyma i wszyscy wrócą zdrowi.”

Wygląda na to, że ten dzień nie nadejdzie wkrótce.

Gracze nieobecni przez dłuższy czas nie wrócą do gry przez jakiś czas. Ducharme powiedział, że Carrie Price, która zapisała się do programu pomocy dla graczy NHL/NHLPA przed rozpoczęciem sezonu, Prawdopodobnie nie wrócimy przed świętami Bożego Narodzenia.

Price wyszedł na rehabilitację po pozasezonowej operacji kolana i wrócił na początku listopada, aby wrócić na operację, ale jeszcze nie wszedł na lód w stroju ochronnym i nie ma na to ustalonego harmonogramu.

Joel Edmondson doznał kontuzji pleców tuż przed rozpoczęciem zgrupowania i pomimo pełnego treningu w zeszłym tygodniu, prawdopodobnie nie wróci w tym miesiącu. Lekarze wykluczyli operację, ale Ducharme powiedział, że wrócił do punktu wyjścia do zdrowia.

Od tygodni też nie ma: Josh Anderson z kontuzją górnej części ciała.

W poniedziałek Tyler Toffoli otrzymał podobne spekulacje, również na temat urazu górnej części ciała, którego doznał w sobotę.

– Wygląda na to, że nie będzie go przez jakiś czas – powiedział Ducharme.

Kto wie, ile czasu zajmie Joelowi Jeremiahowi i Jeffowi Petrie, którzy opuścili poniedziałkowy trening i nie mają wątpliwości, że zmierzą się z Lightningiem.

Wiemy, że Brendan Gallagher i Sami Nico nie będą grać. Oba są w kwarantannie przez kilka dni po pozytywnym wyniku testu na COVID-19 w zeszłym tygodniu.

Shea Weber, kapitan drużyny, może już nigdy nie zagrać. Ta regresja dla kanadyjskiej drużyny 6-17-3 rozpoczęła się od wieści poza sezonem, że był tak ciężko kontuzjowany, że nie był w stanie kontynuować kariery.

Sprawy pogorszyły się po odejściu Philipa Danaulta, Coreya Perry’ego, Erica Stahla i Gisbury Kotkanyemi, a teraz drużyna, która zmierzy się we wtorek z Tampą, w niczym nie przypomina zespołu, który ubrał się na te mecze w lipcu.

dzieci się bawią

Ducharme powiedział, że nie otrzymał jeszcze żadnych wskazówek od nowego wiceprezesa wykonawczego ds. operacji hokejowych, Jeffa Gortona, aby dać więcej możliwości młodym graczom ze swojego składu, ale to nie tak, że ma wybór.

Stan urazu i tak tego wymagał.

22-letni Ryan Boehling przejął już więcej obowiązków w centrum, 21-letni Alexander Romanov grał w sobotę z Nashville Predators 24:24, a 20-letni Cole Caufield prawdopodobnie odbije się po asystach Nashville’a.

Ducharme miałby mnóstwo motywacji, by dać 23-letniemu Kale Clague dużą szansę przeciwko Tampie.

Kanadyjczycy twierdzili, że młodzi obrońcy wykluczyli ustępstwa od Los Angeles Kings w sobotę, dając mu szansę na zrobienie kroku w kierunku pracy na pełen etat w NHL.

„To ciekawy projekt” – powiedział Ducharme. „Też jest młody. Ma dobre cechy: dobrze jeździ, ma dobry wzrok, jeździ z dyskiem i dobrze się porusza. Więc ma dobre narzędzia, teraz zależy od niego. Ma szansę udowodnić że może się tu przyczynić i znaleźć dla siebie miejsce.”

Clagg szacuje, że zrobi to na podstawie jego umiejętności jazdy na deskorolce, ruchu i gry siłowej.

W tym odtwarzaczu jest zdecydowanie jakaś zniewaga. Wciąż szukając swojego gola w National Hockey League, zapewnił 11 asyst w 33 meczach na tym poziomie. Ale jeśli Clague chce umocnić swoją pozycję w lidze po wielokrotnym powrocie do AHL od czasu, gdy Kings w 2016 roku został powołany na 51. miejsce w klasyfikacji generalnej, wie, że musi również udowodnić, co potrafi w defensywie.

Powiedział, że sześciostopowy 177-funtowiec, który również przyznał, że lepsi gracze nie będą jego stylem obrony.

„Myślę, że zrobiłem wielkie postępy na boisku i myślę, że kiedy mam dysk, myślę, że moja gra jest naprawdę skuteczna. Chcę po prostu pozostać skoncentrowany na defensywie i upewnić się, że przełamałem dużo gry i potem weź dysk w moją rękę i spraw, by trafił do atakujących tak szybko, jak potrafię”.

To jest klucz dla każdego mężczyzny do obrony swoich umiejętności.

Matthias Norländer ma to samo, ale trudno mu to pokazać na tym poziomie. I choć wielu będzie za to wskazywać palcem na Duchaarme – grał tylko Norlinder 8:58 przeciwko Predators – to tak naprawdę, ponieważ gracz wydawał się próbować przetrwać swoje zaklęcia.

To naturalne dla każdego 21-letniego obrońcy, który po raz pierwszy gra na lodzie w Ameryce Północnej i robi to w NHL we wszystkich miejscach. Norlander opuścił kilka tygodni z powodu kontuzji, której doznał na początku obozu treningowego, co z pewnością nie pomogło mu się przystosować.

Nie da się jednak ukryć, że zdobył już cenne doświadczenie. Od spędzenia tak dużo czasu w Montrealu, poznania organizacji i nowych kolegów z drużyny oraz ćwiczeń i gry w NHL, to doświadczenie będzie dobrze służyć Norlanderowi w jego dalszym rozwoju.

Ale osiągnęliśmy punkt, w którym raczej nie zdobędzie więcej cennego doświadczenia w Montrealu w tym sezonie. I nie sądzimy, że bardziej mroźny czas grania z Kanadyjczykami jest odpowiedzią – prawdopodobnie będzie to bardziej szkodliwe dla jego rozwoju, jeśli przełożymy go przez głowę.

„Myślę, że Jeff (Gorton) porozmawia z nim i zobaczymy, co zrobimy” – powiedział Ducharme.

To, co muszą zrobić, jest w tym momencie jasne: nadszedł czas, aby sprowadzić Norlandera z powrotem do Szwecji, gdzie może grać w wielkich minutach dla Frolonda, która jest obecnie uznawana za najlepszą drużynę w SHL.

Jak zbudować dział analityki

Zadaliśmy to pytanie Meghan Chayka, która założyła firmę zajmującą się danymi i analityką piłkarze Miał 11 lat, a teraz nadzoruje ogromną operację i ekipę.

„Myślę, że to całkowicie zależy od personelu, ilu masz pracowników w innych działach i ile mogą zrobić, jeśli chodzi o zrozumienie i interpretację zestawów danych oraz możliwość pracy między ich zestawami” – powiedział Chaika. „I mówię to tylko dlatego, ponieważ wiem, że kiedy pracuję z innymi ligami, czy to NBA, czy MLB, niektóre z nich mają działy analityczne liczące do 20-30 osób, które wchodzą w interakcję i mają różne punkty kontaktu z danymi, z analitycy danych, analitycy danych, inżynierowie danych”.

Nie oczekujemy, że po stronie technicznej Kanadyjczycy przejdą od zera do 30 pracowników, ale pogląd Chayki na temat zatrudniania różnych ludzi w dziale analityki jest rezonujący.

Jak wyjaśniłem, istnieje wiele danych i trzeba zrobić wiele, mając tylko jedną lub dwie osoby w zespole, aby uzyskać namacalną różnicę.

„Nie ma inżyniera, naukowca danych, analityka danych i tłumacza jednocześnie” – dodał Chaika, podkreślając potrzebę posiadania wielu osób projektujących oprogramowanie i rozwiązania do forward scoutingu, których inni członkowie organizacji mogą używać jako narzędzi do wprowadzania informacji, oraz potrzebę mieć innych do eksperymentowania i analizowania danych, a na koniec ludzie we właściwym miejscu, aby przetłumaczyć wnioski kierownictwu wyższego szczebla i trenerom.

Jeśli chodzi o maksymalne wykorzystanie możliwości utworzenia dedykowanego zespołu analitycznego, niezbędne wydaje się posiadanie kogoś na wysokim poziomie w operacjach hokejowych jako tłumacza.

„Zwykle to ten, który ma dużą wiedzę na obu końcach” – powiedział Chica. „Mam wielu delegatów zajmujących się agentami, zajmującymi się skautami, menedżerami i zawodnikami, a ty rozumiesz problemy z perspektywy tych ludzi i uczysz się języka, którym mówią. Jeśli masz wystarczającą wiedzę techniczną, aby wyjaśnić, jak działają niektóre modele lub aplikacje i jak mogą wykorzystać je najlepiej, jak potrafią, nie dając się wprowadzić w błąd, ważne jest, abyś robił to w ich języku”.

Zapytaliśmy ją, czy byłaby zainteresowana zrobieniem tego, ale wydaje się, że ma większe ambicje.

„Mamy bardzo fajną grupę” – powiedział Shaika. „Zarządzam ponad 100 osobami. O ile Kanadyjczycy nie mają działu, który będzie o wiele większy, niż sądzę, że będzie, mam już o wiele bardziej satysfakcjonującą pracę pod względem moich umiejętności. Uwielbiam być przedsiębiorcą, kocham budynku i bardzo kocham stronę techniczną. Myślę, że mam teraz tak wiele do zrobienia, ale zawsze jestem zainteresowany, aby usłyszeć, co tam jest.

„Uważam, że powinno być więcej kobiet nie tylko nadzorujących wydziały, ale pełniących funkcję zastępcy dyrektora generalnego, dyrektora generalnego i prezesa. Aktywnie poszukuję do budowania sieci, aby kobiety nie tylko osiągnęły te poziomy, ale pozostały na nich”.

Czy Meghan chce zostać drugą czajką (Brat John prowadził Arizona Coyotes w latach 2016-20), aby zostać GM w NHL?

„Jestem niesamowicie zainteresowana” – powiedziała. „Pracuję z klientami, zawodnikami i trenerami. Ale myślę, że potrzebujesz wielu powtórzeń, aby odnieść prawdziwy sukces w dowolnej dziedzinie, więc zdobywanie punktów styku we wszystkich tych różnych obszarach jest kluczowe. Nie chcę wcześniej wchodzić w rolę Trafiam. Sędzia pod kątem zrozumienia, jak mogę odnieść sukces.

„Ale nie wyznaczyłem sobie moich celów w taki sposób, aby był to mój jedyny cel. Chciałbym być premierem Kanady w podobny sposób. Widzę, że moja kariera jest trochę niepewna i myślę, że to sprawia, że ​​​​jest ekscytujący.”