W erze, w której króluje przestrzeń osłonowa, Kraken jest przyciągany z myślą o długiej grze

Dokładnie przestudiowali menu i podali stek.

Nie wspominając o zoomach.

Zespół Seattle Kraken spojrzał na Carrie Price, Vladimira Tarasenko, Jamesa Van Remsdijka, Ryana Johansena, Matta Duchena i innych podczas procesu tworzenia projektu rozszerzenia i powiedział: „Nie, dziękuję, wszystko w porządku”.

W ten sposób najnowsza seria NHL znalazła się w czołówce wyścigu w kierunku nowej ery budowania składu. Łatwym wynikiem piątkowego wydarzenia stworzonego dla telewizji było to, że Ron Francis zostawił talent na stole. Ale najważniejszą rzeczą do zrobienia jest unikanie umieszczania złego kontraktu w księgach.

„Uważamy, że jest to cenna rzecz, którą warto mieć teraz, zwłaszcza w środowisku pokrytym płaską powierzchnią COVID” – powiedział Francis, dyrektor generalny Kraken. „Przejrzeliśmy nasze opcje i było tam kilku dobrych graczy; może nie czuliśmy się komfortowo, gdy czapka uderzyła niektórych, więc staraliśmy się stworzyć najlepszą możliwą drużynę i nadal utrzymywać naszą przestrzeń osłonową, mając nadzieję, że zrobimy kilka rzeczy idziemy do przodu.”

W najbliższym czasie będzie to oznaczać wydawanie pieniędzy, gdy rynek wolnych agentów otworzy się w następną środę. Postawili na obrońców Jimmy’ego Oleksiaka i Adama Larssona, a także bramkarza Chrisa Dredgera podczas wywiadu w UFA w tym tygodniu i oczekuje się, że zmierzą się między innymi z Jadenem Schwartzem na otwartym rynku.

Jednak Seattle było niecierpliwe przez 72 godziny, gdy reszta NHL siedziała i czekała na uboczu, wybierając 30 graczy.

Price był najtrudniejszym z nich wszystkich ze względu na to, za czym się opowiada: pokoleniowy artysta głęboko związany ze stanem Waszyngton, wychodzący z finału Pucharu Stanleya.

Nie jest to nazwa, której można by się spodziewać w szkicu dodatku, ale Francis nie mógł przekroczyć opłaty za limit 10,5 miliona dolarów, którą pochłonąłby w każdym z następnych pięciu sezonów, gdyby zażądał ceny zamiast 22-letni mężczyzna broniący Cala Floreya.

To znak, że piasek szybko się obraca.

Tak jak dyrektorzy generalni NHL musieli dostosować się do wprowadzenia limitu wynagrodzeń w 2005 r., branża nadal ma do czynienia z wstrząsami wtórnymi, które odczujesz po zdarzeniu COVID. Każdego roku dach wznosił się według przewidywalnego harmonogramu. Teraz jest zamknięte z powodu pandemii, dzięki czemu duże kontrakty nie starzeją się z wdziękiem, jak pierwotnie zakładano.

Urodzony w tym środowisku, front office Krakena mądrze uznał, że ich przewaga tkwi w ochronie przestrzeni osłonowej. Podjęli mniej niż 55 milionów dolarów całkowitych zobowiązań kapitalizacji, a Jordan Eberle (5,5 miliona dolarów AAV) i Yanni Gord (5,166 miliona dolarów) byli jedynymi graczami ze znaczącym terminem i dolarami wzywającymi do ekspansji.

Prawdziwa historia szkicu rozszerzenia była tym, czego Francis postanowił nie robić – wybiegając poza wielu występujących artystów z dodatkiem takich jak Gavin Bayerother, Curtis McDermid, Cole Lind i Alex True.

Portfel otworzył dla Oleksiaka w szczególności, podpisując kontrakt o wartości 23 mln dolarów na pięć lat. Ale walczył też jak diabli, aby utrzymać zdolność Krakena do poszukiwania pełnomocników bez kompromisów, dodawać przyszłe aktywa jako potencjalny pośrednik w zatrzymanych transakcjach płacowych i zachować elastyczność na niepewnym rynku.

„Jesteśmy podekscytowani tym, co mamy teraz. Czujemy się bardzo szczęśliwi, że udało nam się przekonać Dredgera, Larsona i Oxiaka do podpisania z nami kontraktu, więc to był dobry impuls” – powiedział Francis. Wykorzystaj to, jeśli możemy.

Seattle gra najdłuższy mecz.

Nie wzięła ani jednej umowy z procesu wyboru rozszerzenia i uważa się, że wyszła z draftu tylko z jednym lub dwoma ruchami gotowymi do ukończenia, gdy lista ligowa zostanie zamrożona w czwartek.

Ale Kraken wciąż miał do czynienia z nadmiarem obrońców – wybierając 12 w środę – i nadmiarem przestrzeni do manewrowania. Prawdopodobnie okaże się to bardziej wartościowe, niż wydaje się to na pierwszy rzut oka.

Czasy się zmieniają.

Nie wystarczyło, że Kraken po prostu próbował naśladować to, co Golden Knights z Vegas osiągnęli w ekspansji cztery lata wcześniej.

„Rozmawialiśmy o wejściu w to – to byłoby zupełnie inne niż to, przez co przeszedł w Vegas” – powiedział Francis. „Vegas wykonał dobrą robotę, wykorzystując zasady i w pewnym sensie nie mając doświadczenia wszystkich w tym środowisku. Ale gdy to się skończyło, wiedzieli, że przyjedziemy. Miały to być trzy lata. Skończyło się za cztery lata, więc mieli mnóstwo czasu na przygotowanie…

„I myślę, że ostatnim razem dyrektorzy generalni byli w pewnym sensie bardziej skłonni przepłacać, aby chronić pewne aktywa, tym razem nauczyli się tego i nie byli skłonni popełnić błędów, które popełnili ostatnim razem”.

Co ważniejsze, Kraken sam nie popełnił żadnych błędów.

Żyjemy w czasach, w których króluje przestrzeń osłonowa. Wkrótce tron ​​przejmie Seattle.