Prognozy Światowej Listy Juniorów 2024: Wybieramy Kanadę, USA, Szwecję i Finlandię

Mistrzostwa Świata Juniorów 2024, które odbędą się w Göteborgu w Szwecji, zbliżają się wielkimi krokami.

Więc możesz przygotować się do turnieju, SportowiecAutorzy prognoz Scott Wheeler i Corey Broman skonstruowali przewidywany skład czterech tradycyjnych superpotęg: Kanady, Stanów Zjednoczonych, Szwecji i Finlandii.

Zdecydowaliśmy się wykluczyć następujących zawodników, którzy naszym zdaniem nie zostaną wypożyczeni do swoich drużyn narodowych: Shane Wright (Seattle Kraken/Kanada), Adam Fantelli (Columbus Blue Jackets/Kanada), Matthew Poitras (Boston Bruins/Kanada), Kevin Korczyński (Chicago Blackhawks/Kanada), Logan Cooley (Arizona Coyotes/USA), Leo Carlsson (Anaheim Ducks/Szwecja).

Chociaż Rutger McGroarty (Winnipeg Jets/USA) doznał kontuzji w weekend, na razie zamieszczamy go wstępnie na liście.

Zespół Kanady

Building Team Canada będzie polegać na tym, które naturalne pozycje zostaną przesunięte na skrzydło. Pięciu z ośmiu tak zwanych skrzydłowych ma w tym roku ponad 100 występów w karierze juniorów (Connor Geikie, Fracen Menten, Easton Cowan, Denver Parkey) lub zrobiłoby to, gdyby nie zaczynało w klubie NHL/AHL ( Mateusz Savoy). Myślę, że można się spodziewać, że Maclin Celebrini, Nate Danielson i Owen Beck znajdą się w środku tabeli, pozostawiając do zdobycia tylko jedną pozycję. Włączyłem do tego Breydana Yagera, ponieważ sensowne było trzymanie go z jego kolegą z obsady Moose Jaw i częstym kolegą z obsady, Jaggerem Firkusem. Ta grupa skupia w sobie więcej prawoskrzydłych niż lewoskrzydłych, więc przekazywanie jej dalej miało większy sens w przypadku takich zawodników jak Geekie i Minten (obaj lewacy). Kuszące było zatrzymanie trio Wenatchee Wild składającego się z Zacha Bensona, Geekie i Savoie razem, ale wolę Geekiego na skrzydle i myślę, że naprawdę poradziłby sobie z takim graczem jak Jordan Dumais.

Najcięższe powołania w ataku przypadły Cowanowi i Parky’emu. Nieco zaskoczeniem będzie fakt, że żaden z nich nie został zaproszony na wirtualne letnie spotkania Hockey Canada, ale mają wbudowaną chemię, mogą być dwoma najlepszymi wykonawcami rzutów karnych w lidze CHL i pasują do dynamicznego, szybkiego tempa. Prototyp czwartej linii Hockey Canada (chociaż zastanawiam się, czy ten zestaw jest trochę mniejszy z przodu, niż chce kanadyjska drużyna). Moim ostatnim atakiem w ataku był wybór w pierwszej rundzie przez Jets Colby’ego Barlowa (a następnie Carsona Rekopfa z drużyny Kraken), który niedawno został uderzony i myślałem, że miał problemy z tempem gry na międzynarodowym lodzie na wiosennych Mistrzostwach Świata U18 .

W obronie Denton Matychuk jest zawodnikiem nr 1 na LHD, a wszyscy trzej na RHD powinni być pewni. Pozostawia to dwie funkcje po lewej stronie i dodatkową funkcję. Poszedłem z Jorianem Donovanem, Tristanem Luneau jako trudniejszym duetem w minutach i Michaelem Buchingerem, aby skompletować trzeci duet przeciwko długości Mavericka Lamoureux. Praworęczny Ty Nelson ma sens jako numer 7, który potrafi w mgnieniu oka przejąć przewagę. Uważaj na 19-letniego kapitana Erie, Spencera Sovę, jako podstępnego kandydata do tego zespołu zamiast takiego gościa jak Donovan. -Scotta Wheelera

Kanadyjska grupa napastników ma wiele talentów, ale przed turniejem stoją przed nią pytania. Geekie, Danielson i Yager to znakomici gracze, ale żaden z nich nie jest idealnym graczem pierwszej rundy, jakiego chciałbyś na tym poziomie gry. Wright mógłby być tym rozwiązaniem w Kanadzie, ale prawdopodobnie nie będzie dostępny w Seattle. Następną kwestią będzie rozmiar. Stanowią małą, aczkolwiek wysoko wykwalifikowaną grupę skrzydeł. Ciekawe będzie, jak ci napastnicy wypadną przeciwko niebieskiej linii, takiej jak szwedzka. Dlatego uważam, że Rekopf może dołączyć do tego zespołu nawet mając 18 lat. Ma 180 cm wzrostu, dobrze jeździ na łyżwach i potrafi atakować, co odróżnia go od innych skrzydłowych.

Niebieska linia w Kanadzie jest jeszcze bardziej ekscytująca. W tej grupie graczy mają oni imponującą wielkość, mobilność i ruch krążka. Korczyński doda do obrony element dynamiczny, którego im brakuje, ale poradzą sobie bez niego.

Głównym pytaniem dla Kanady jest to, jaki jest cel. Oczekiwani bramkarze na ten turniej są nieco niejasni. Niektóre nazwiska, które zdaniem skautów mogłyby stanowić początek składu – Dominique DeVincentis, Scott Raztlaff czy Carson Bjarnason – nie spisały się dobrze w tym sezonie. – Corey’a Bronmana

Zespół USA

Mój ulubiony turniej w tym roku. Ta ogólnoamerykańska grupa jest pełna, szczególnie w linii ataku, gdzie będzie kilka wielkich nazwisk – typy w pierwszej rundzie, najlepsi strzelcy z drużyn NCAA, a może nawet przyszły numer 1 i czołowy kandydat. Trzy możliwości – stop.

Jednakże sześć najlepszych znalezionych tutaj ma dla mnie największy sens jako punkt wyjścia. W czołówce znajdują się trzy powracające gwiazdy z grupy wiekowej z 2004 roku, następnie trio z 2005 roku, które stworzyło najlepszy skład w historii NTDP, a BC natychmiast zapłonęło, gdy ponownie spotkali się po dwóch weekendach w tym sezonie. Następnie w trzeciej linii trzeba umieścić powracającego w postaci Gavina Brindleya i myślę, że nadal powracającego w postaci Charliego Stramela, mimo że na początku tego roku zmagał się ze zdrowiem i grą. Prawdziwa chemia pomiędzy byłymi kolegami z drużyny NTDP, Frankiem Nizarem i Isaakiem Howardem, którzy znów dobrze razem wyglądali na Światowej Letniej Wystawie Juniorów, ma wiele sensu w przypadku Brindleya (z którym także grali). Poszedłem z Gavinem Hayesem i Camem Lundem nad kandydatem z Flyers, Devinem Kaplanem, aby dodać trochę rozmiaru i wszechstronności pozycyjnej do dolnej szóstki, a także Moore’em, którego szybkość i etyka pracy pasują do tego miejsca (Stramel również mógłby skupić się na tej linii, ale ja myślę, że ma to większy sens jako skrzydłowy na arenie międzynarodowej).

Zauważycie, że najlepsi kandydaci na lata 2024 i 2025, Cole Iserman i James Huggins, nie są w moim zespole. Eiserman jest w pierwszej szóstce albo wcale, a te miejsca bardzo szybko się zapełniają. Jego szanse na dostanie się do zespołu będą prawdopodobnie zależeć od stanu zdrowia McGroarty’ego. Najtrudniej było z Hagensem, ponieważ ma talent, aby z pełną łatwością grać w czołowej szóstce. Eisermann i Hagens bez wątpienia kwalifikują się do gry również w przyszłorocznym turnieju.

W obronie grają lepiej praworęczni niż leworęczni, więc przesunąłem powracającego Seamusa Caseya, aby zrobić miejsce dla Huntera Brzostowitza i Sama Renzela, którzy moim zdaniem dostaną skinienie głowy. Lubię Erica Bohkampa jako silnego, fizycznego faceta, który potrafi grać w przewadze, jeśli też ma problemy. Widziałem, jak przyjęli zawodnika takiego jak 19-letni Charlie Leddy, jeśli uznali, że siódemka tutaj nie zapewni im wystarczającej defensywy/na PK. -Scotta Wheelera

Najważniejszymi punktami dyskusji dla Stanów Zjednoczonych będzie to, kto utworzy tę ofensywną grupę, biorąc pod uwagę mnóstwo opcji, i kogo wybiorą do swojej niebieskiej linii, biorąc pod uwagę odwrotny powód.

Można napisać napastnika z pierwszej szóstki, Willa Smitha i Ryana Leonarda. Potem rozpoczynają się dyskusje. Przy tak dużej liczbie opcji punktacji dostępnych na skrzydle pomiędzy Gaby Perreault, Howardem, Quentinem Muste, Ayzermannem i Lundem, konieczne będzie podjęcie trudnych decyzji. Myślę, że spośród tych opcji Perrault wygląda najlepiej w tym sezonie. Był ważną częścią czołowej drużyny NCAA i przeniósł swoje umiejętności rozgrywania na poziom uniwersytecki. Musti jest dla mnie przyszłorocznym kandydatem. Iserman miał problemy w listopadowych Mistrzostwach Pięciu Narodów do lat 18, prawdopodobnie przekreślając jego szanse na dostanie się do składu. Howard jest bardzo utalentowany, ale nie jest nawet dobrym kierowcą. Lund ma rozmiary, umiejętności i szybkość, ale jest nierówny. Stramel powraca do zeszłorocznego zespołu, ale w tym sezonie w Wisconsin miał problemy. Myślę, że w tym scenariuszu będzie miał przewagę, biorąc pod uwagę jego sukcesy w turnieju w zeszłym sezonie.

Hagens jest numerem 1C, ponieważ zasługuje na miejsce w składzie, ale prawdopodobnie nie jest gotowy, aby od razu być głównym współpracownikiem. Prawdopodobnie będzie trzeba zarządzać jego minutami, ale jest wciśnięty pomiędzy Cuttera Gauthiera i Jimmy’ego Snuggeruda, więc trio Michigan i trio Smitha mogą pozostać. – Corey’a Bronmana

drużyna Szwecji

Siła tej szwedzkiej drużyny będzie widoczna na niebiesko, z czterema zawodnikami uprawnionymi do powrotu (Axel Sandin Bjelica, Kal Odelius, Elias Pettersson i Jakob Noren) oraz dwoma kolejnymi, którzy powróciliby, gdyby nie kontuzje w zeszłym roku ( Mathias Havilid i Elias Salomonsson), jeden z wyróżniających się zawodników w ostatnim czasie, mający perspektywę na reprezentację narodową w Red Wings Anton Johansson i zawodnik nr 1 w drużynie Toma Wilandera. Licząc, oznacza to ośmiu zawodników na siedem pozycji. Zdecydowałem się obciąć Noreen, ale nie zdziwiłbym się, gdyby zaskoczyli niektórych ludzi i nie przyprowadzili Welandera.

W ataku ta pierwsza linia gra razem od lat i powinna być jedną z najlepszych linii turnieju, Philipp Bystedt prowadził ubiegłoroczną drużynę pod względem punktacji i powinien znajdować się w drugiej linii, a Fabian Wagner i Oscar Pettersson to kolejni powracający gracze, którzy będą wrócę. Odgrywaj ważne role. Podoba mi się, że Otto Stenberg, David Edström i Felix Unger Sorum, pierwsza linia Szwecji z zeszłorocznych Mistrzostw Świata U18, połączyli siły w trzeciej linii, Anton Wahlberg i Isaac Born, aby skupić się na występach zarówno w kraju, jak i za granicą, a także na wszechstronności pozycji (Wahlberg A) Pozycja naturalna, na przykład). Alexander Suzdalev jest interesującym zawodnikiem, ponieważ nie grał zbyt wiele w tym sezonie po rozpoczęciu gry w Hershey w AHL i powrocie do Szwecji, ale to lewicowiec z talentem, który moim zdaniem zasługuje na to, aby tam być. -Scotta Wheelera

Szwedzkiej drużynie może brakować niektórych z naprawdę wysokiej klasy talentów, do których przywykłeś przez lata, a sytuacja byłaby inna, gdyby dostępny był Leo Karlsson. Skład jest dość rozbudowany, zarówno jeśli chodzi o atak, jak i obronę, chociaż są trzy legalne linie punktowe i siedmiu dobrych obrońców, którzy potrafią dobrze jeździć na łyżwach i przenosić krążki. Nie jest to grupa faworyzowana do złota, ale ta grupa zdobyła złoto na poziomie U18 z tymi samymi oczekiwaniami. – Corey’a Bronmana

Zespół Finlandii

Ta fińska drużyna będzie pozbawiona perspektywicznego zawodnika D na sezon 2024, Aarona Kiviharju i Islanders Jesse Nurmi z powodu kontuzji, a także powracającego Toby’ego Rooneya, któremu w Finlandii grożą zarzuty karne. W rezultacie, nawet jeśli Predators po raz czwarty w pierwszej rundzie zabiorą Joakima Kemella do udziału w turnieju, będą musieli polegać na młodych zawodnikach w ataku. Konsta Helenius, czołowy kandydat na rok 2024, jest faworytem, ​​ale mogliby pozyskać także Emila Hemminga. Mają też trochę rozmiarów, aby nadrobić zaległości wśród niektórych z tych młodych zawodników, z dużymi napastnikami, takimi jak Kasper Halttunen, Rasmus Kumpulainen i Samu Pau. Uwzględniłem także wysokiego Jessiego Pulkkinena, który sprawia, że ​​zespół jest bardziej duży na poziomie D, jak np. Kale Kangasa. .

Ciekaw jestem, co zrobią na lewym skrzydle w ataku po Jani Nymanie, ponieważ są silniejsi na prawej stronie (przesunąłem prawe skrzydło w Halttunen), gdzie bardzo chciałbym, żeby Leni Haminaho spisał się świetnie wyświetlacz. Moim ostatnim atakiem w ataku był szybki, leworęczny napastnik Penguins, Emil Jarventie, na korzyść szybszego, silniejszego 19-letniego Tommiego Mannisto.

Muszę powiedzieć: Miło było też zobaczyć, jak 19-letni niedoborowy De Elmere Laakso zaczął niedawno grać w drużynie do lat 20, ponieważ myślę, że jeśli go zatrudnią, może odegrać dużą rolę i pomóc swojej drużynie. Akcje NHL.

W siatce powraca Niklas Cocu, a ja idę z Tobiasem Leinonenem, perspektywicznym, który wyróżnia się dla Sabres pomimo niedawnego powrotu po kontuzji, oraz Emilem Feeneyem z perspektywą na rok 2024 (który zaliczył dla nich 37/38 przystanków w Jesiennym Pucharze Pięciu Narodów), aby wszystko zaokrąglić. -Scotta Wheelera

W Finlandii nie ma zbyt wielu trudnych decyzji dotyczących wyróżniających się draftowanych lub zawodników, którzy zostali powołani; Większość oczekiwanych nazwisk tworzy ten zespół. W przypadku Finlandii pytanie będzie brzmiało, czy uda im się znaleźć pomoc u mniej znanych nazwisk. Jerry Lassila to dobry debiutant, niewymiarowy, ale szybki i utalentowany. Pulkkinen to wysoki obrońca, który ma szansę dobrze zaprezentować się na turnieju. – Corey’a Bronmana

Inne potencjalne perspektywy warte uwagi

• Słowacja: Dalibor Dvorskiy (Blues), Maxim Strbak (Sabres), Simon Nemec (Devils), Filip Mazar (Canadiens), Adam Gagan (Blackhawks), Adam Sikora (Rangers), Alex Cernec (Flyers), Martin Misiak (Blackhawks), Samuel Honzik . (ogień)
• Republika Czeska: Jiri Kulich (Sabres), Matias Sapovalev (Złoci Rycerze), Edward Sale (Kraken), Adam Jecho (2024), Tomas Hamara (Senators), Adam Jiriček (2024), Jakub Dvorak (Kings), Michael Hrabal (Coyote Prairie).
• Szwajcaria: Leanne Pixel (Gwiazdy), Rodwin Dionisio (Kaczki), Daniil Ustinkov (2024)
• Niemcy: Julian Lutz (Wilki)
• Łotwa: Danse Loukmelis (Bruins), Sandis Vilmanis (Panthers), Eriks Matejko (2024)
• Norwegia: Michael Brandsig Nygaard (2024)

(Najlepsze zdjęcia: Cutter Gauthier i MacLean Celebrini: Samppa Toivonen/Apollo Photo/DeFodi Images via Getty Images, Michael Miller/ISI Photos/Getty Images)