Morze pyłków widoczne z kosmosu

Uwaga sezonowi alergicy: ta historia może sprawić, że sięgniesz po leki przeciwhistaminowe. Naukowcy zdecydowali Że widoczne na zdjęciach satelitarnych „plamy” na powierzchni Bałtyku to pyłek sosny.

Plamy pyłku są widoczne na tych zdjęciach Morza Bałtyckiego, uzyskanych 16 maja 2018 r. za pomocą instrumentu MultiSpectral Instrument (MSI) na satelicie Sentinel-2A Europejskiej Agencji Kosmicznej. Obrazy są w fałszywych kolorach (pasma 8A, 3 i 2) i zostały ulepszone, aby zwiększyć przejrzystość ziaren pyłku. Wzory te są spowodowane przez prądy i fale napędzane wiatrem, które przesuwają ziarna pyłku po powierzchni wody.

Powstawanie plam w tym obszarze nie było wcześniej jasne. Inne rodzaje materiałów pływających, np Cyjanobakteria i szczątki morskie, o których wiadomo, że pojawiają się na zdjęciach satelitarnych. Ale łącząc wyniki eksperymentów z obserwacjami ziemskimi i przetwarzaniem zdjęć satelitarnych, naukowcy mogą z całą pewnością przypisać materiały w wirach do drewna sosnowego (Pinus sylvestris) szczepionka.

Powiedział, że impuls do zbadania tego zjawiska pochodzi z innego wydarzenia morskiego Chuanmin jestI Optyka oceaniczna Ekspert z University of South Florida, który kierował badaniami. Ta praca jest oparta na hadisie śluz morski Wydarzenie na Morzu Marmara spowodowało duży problem dla Turcji i jej nadmorskich regionów. Śluz morski, spowodowany uwalnianiem lepkiej substancji przez fitoplankton, pokrył rozległe obszary morza w maju 2021 r. i zwrócił uwagę Hu Jintao, kiedy to się stało. Wykryty przez satelitę.

To skłoniło go do zastanowienia się, czy coś podobnego dzieje się na innych dużych zbiornikach wodnych w pobliżu. Jak się okazuje, zdjęcia satelitarne Bałtyku z tamtego czasu wyglądały podobnie do zdjęć satelitarnych śluzu morskiego w Morzu Marmara (przynajmniej dla ludzkiego oka). Dziwiło go jednak, że nie było o tym żadnych doniesień uciążliwy śluz Kto jest duży? Częsty handel morze.

Aby zidentyfikować potencjalne miejsca, on i jego koledzy zbadali zdjęcia satelitarne średniej rozdzielczości z czujników takich jak Spektrofotometr obrazujący średniej rozdzielczości Na satelicie NASA Terra i Aqua. Kiedy jego zespół przeanalizował inne dane satelitarne pod kątem sygnatury widmowej tajemniczej bałtyckiej substancji, zdał sobie sprawę, że różni się ona od śluzu morskiego i innych pływających materiałów. Profil widmowy miał charakterystyczny ostry wzrost między długościami fal 400 i 500 nm.

Biorąc pod uwagę czas pojawienia się plam i rozpowszechnienie sosen w dziewięciu krajach otaczających morze, podejrzewali, że prawdopodobnym winowajcą są pyłki. Współpracownicy w Polsce mieli zdjęcia m.in Pyłek na powierzchni wody, uzyskanych podczas badań terenowych w maju 2013 r. (poniżej). Aby kopać głębiej, grupy z USA i Polski przeprowadziły eksperymenty laboratoryjne i polowe odbicie spektralne pyłków. Rzeczywiście, wyniki odpowiadały temu, co zarejestrowały satelity.

Naukowcy przyjrzeli się następnie wiosennym obrazom Morza Bałtyckiego w latach 2000-2021 i zauważyli podobne śliskie wzory w 14 z tych lat. Warto zauważyć, że ślad pyłkowy na morzu w drugiej połowie okresu badań był znacznie większy niż w pierwszej połowie. W ostatnich latach plamy często pokrywają część morza w częściach maja i czerwca.

Ta obserwacja jest zgodna z trendami w kierunku dłuższych sezonów pyłkowych i zwiększonej produkcji pyłku, które zostały udokumentowane w innych regionach świata. Na przykład, Jedno z ostatnich badań Okazało się, że sezon pylenia w Ameryce Północnej rozpoczyna się około trzy tygodnie wcześniej i trwa około tygodnia dłużej niż w 1990 r., napędzany wyższymi temperaturami. Ponadto więcej dwutlenku węgla w atmosferze, który napędza fotosyntezę, może zwiększyć zdolność roślin do tego produkować więcej pyłku.

Obfitość pyłków może mieć większe skutki niż powodowanie kichania. Chociaż nie jest to dobrze zbadane, pyłki mogą wpływać na ekosystemy wodne poprzez dostarczanie węgla do morza. Podobnie jak ściółka liściasta, która podtrzymuje sieci pokarmowe w jeziorach i strumieniach, może to być pyłek Ważne źródło składników odżywczych larw owadów, skorupiaków i innych bezkręgowców w wodach przybrzeżnych Morza Bałtyckiego.

Po rozszyfrowaniu rozróżnienia ziaren pyłku na zdjęciach satelitarnych, Ho uważa, że ​​obrazy mogą prowadzić do kilku nowych spostrzeżeń. „Gdybyśmy mogli śledzić gromadzenie się pyłków w różnych miejscach, mogłoby to dostarczyć przydatnych danych do badań rybołówstwa” – powiedział. Co więcej, technologia ta może stanowić uzupełnienie ziemskich czujników jakości powietrza do monitorowania alergenów — tym bardziej istotnych. Wpływ na zdrowie ludzi o wzmagającej się wrażliwości.

Zdjęcia NASA Earth Observatory autorstwa Lauren Dauphin, wykorzystujące zmodyfikowane dane Copernicus Sentinel (2023) przetworzone przez Europejską Agencję Kosmiczną. Zdjęcie dzięki uprzejmości Magdaleny Pawlik i Dariusza Ficka. Historia Lindsey Dorman.