Ubezpieczyciele kosmiczni szykują się na kolejne roszczenia po wystąpieniu problemów z płatnościami na czterech satelitach geostacjonarnych

TAMPA, Floryda — Oczekuje się, że problemy z napędem czterech satelitów wykorzystujących moduły mocy tego samego typu spowodują roszczenia o wartości co najmniej 50 milionów dolarów dla ubezpieczycieli, którzy już w tym roku ponieśli straty przekraczające 800 milionów dolarów w wyniku dwóch poważnych awarii statków kosmicznych.

Według wielu źródeł ubezpieczeniowych pojazdy Al Yahs 3 firmy Yahsat, Hylas 4 firmy Avanti Communications oraz pojazdy Mission Extension Vehicle (MEV-1 i MEV-2 firmy Northrop Grumman) działają ze zmniejszoną mocą silników napędowych ze względu na problem z jednostkami przetwarzającymi. -zasilanie płyty (PPU).

Jednostki PPU Aerojet Rocketdyne zapewniają energię elektryczną niezbędną do utrzymania stacji na orbicie geostacjonarnej (GEO). Jedno ze źródeł podało, że w przypadku Al Yah 3, Hylas 4 i MEV-2, od czasu pojawienia się problemu w 2022 r., utraciły po jednym z dwóch PPU na pokładzie. Najmniejszy z tych statków kosmicznych, MEV-2, został wystrzelony w 2020 r.

Choć wydaje się, że zmniejszenie napięcia szczątkowego jednostek napędowych zasilających jednostki PPU zapobiegło całkowitej awarii jednostek napędowych, ubezpieczyciele twierdzą, że to obejście będzie miało pewien wpływ na 15-letni okres eksploatacji.

Mary Engola, rzeczniczka ds. napędu kosmicznego i systemów zasilania firmy Aerojet Rocketdyne – niedawno sprzedanej spółce L3Harris – skierowała pytania do firmy Northrop Grumman, która zbudowała satelity w oparciu o dziedziczną platformę GEOStar-3 Orbital ATK. Rzeczniczka Northrop Grumman Jessica Kershaw odmówiła komentarza w tej sprawie.

Wszystkie cztery statki kosmiczne, których dotyczy problem, zostały zbudowane w zakładzie Northrop Grumman w Dallas w Wirginii i wystrzelone na orbitę geostacjonarną w latach 2018–2020. Problem PPU dotyczy wyłącznie satelitów zbudowanych w oparciu o hybrydową chemiczno-elektryczną wersję magistrali satelitarnej GEOStar-3.

Źródło: Radar Space firmy McKinsey. Wszystkie dane zbierane są z publicznie dostępnych źródeł. Analiza ta nie obejmuje żadnych informacji dotyczących konkretnej firmy.

Yahsat z siedzibą w Zjednoczonych Emiratach Arabskich nie odpowiedział na prośby o komentarz na temat stanu satelity Al Yah 3, pierwszego satelity zbudowanego na platformie GEOStar-3. Al Yah 3 został wystrzelony przed orbitą docelową przez rakietę Ariane 5 w styczniu 2018 r., co wymagało od satelity wyczerpania zapasów paliwa, aby powrócić na właściwe tory w pierwszym uderzeniu w okresie użytkowania.

Sonda Hylas 4 firmy Avanti została wystrzelona w kwietniu 2018 r. na pokładzie Ariane 5. Rzecznik Avanti powiedział, że wszystkie satelity brytyjskiego operatora są „w dobrym stanie i działają normalnie”, ale nie podał szczegółów.

Źródło ubezpieczeniowe stwierdziło, że oczekiwane skrócenie żywotności Hylas 4 nie wystarczy, aby spowodować roszczenie ubezpieczeniowe.

Sondy MEV-1 i MEV-2 firmy Northrop Grumman zostały wystrzelone odpowiednio w 2019 i 2020 r. i obecnie rozszerzają misje dwóch oddzielnych satelitów Intelsat powiązanych z nimi w GEO.

Działając pod nadzorem spółki zależnej SpaceLogistics firmy Northrop Grumman, zajmującej się usługami orbitalnymi, pojazdy MEV korzystają z pokładowego układu napędowego, dzięki czemu wyczerpani paliwem klienci mogą wykonywać konserwację stacji.

MEV-1 i MEV-2 zostały zadokowane z satelitami Intelsat 901 i Intelsat 10-02 odpowiednio w 2020 i 2021 roku i mają umowę z tymi satelitami na pięć lat, po czym rozłączą się, aby służyć innym klientom, czego SpaceLogistics jeszcze nie ogłosiło.

„Nie przewidujemy żadnych zmian w misjach MEV Intelsatu” – powiedziała rzeczniczka Intelsatu Melissa Longo.

powiedział David Todd, szef działu treści kosmicznych w firmie analitycznej Seradata Wiadomości kosmiczne Problem z MEV będzie prawdopodobnie skutkować roszczeniem ubezpieczeniowym o wartości 50 milionów dolarów. Dodał, że Yahsat złożył pozew na kwotę około 115 milionów dolarów w związku z poprzednią sprawą dotyczącą wystrzelenia Al Yah 3, co prawdopodobnie obniżyłoby odszkodowanie wynikające z problemu z PPU.

Niektórzy ubezpieczyciele dodadzą roszczenia z tytułu PPU do około 300 milionów dolarów strat, które ponieśli w zeszłym roku ze względów księgowych, co i tak przełoży się na zysk w 2022 roku.

W tym roku to inna historia. Ubezpieczyciele spodziewają się roszczeń z tytułu strat całkowitych na kwotę 770 milionów dolarów od samych ViaSat-3 Americas i Inmarsat-6 F2, plus 40 milionów dolarów od Arcturusa i około 25 milionów dolarów od Azersky/Spot-7.

Satelita obrazujący radarem Capella Space zaginiony podczas niepowodzenia startu Rocket Lab Electron 19 września prawdopodobnie również spowoduje roszczenie o kwotę około 5 milionów dolarów, twierdzi firma ubezpieczeniowa, a ładunek od firmy teledetekcyjnej Changguang Satellite Technology znajdujący się na chińskiej rakiecie Ceres- 1, który uległ awarii 21 września, był również ubezpieczony.

Rzeczniczka Capelli Sarah Preston potwierdziła, że ​​satelita Acadia 2 firmy był ubezpieczony, ale odmówiła komentarza na temat kwoty.

Ubezpieczyciele w pewnym momencie oczekiwali, że całkowity dochód ze składek osiągnie w 2023 r. 550 mln dolarów – kwota ta może zostać zmniejszona, jeśli premiery zostaną opóźnione, co oznacza, że ​​rynek jest na dobrej drodze do poniesienia ogromnych strat w tym roku.

Chociaż wiele roszczeń jest wciąż finalizowanych, rynek ubezpieczeń kosmicznych nie odnotował takiego poziomu potencjalnych rocznych strat od dwudziestu lat, a źródła podają, że kilku ubezpieczycieli rozważa wycofanie się z sektora, co zmniejszyłoby zdolność do pokrycia… Duże ryzyko.

Powiązany