Kanadyjczyk Slavkovski jest niewzruszony krytyką i nadal się rozwija

Montreal — „Wiem, jakich aplikacji unikać, ale kiedy nie mogę ich uniknąć, po prostu się z tego śmieję”. – Juraj Slavkovski o ciągłych – i często negatywnych – dyskusjach w mediach społecznościowych na temat jego gry.

Wróćmy pamięcią do lipca 2022 roku, kiedy Canadiens po raz pierwszy w swojej 113-letniej historii mieli rozpocząć formalny proces odbudowy i zagłębić się w niego, wybierając pierwszy ogólny wybór w drafcie NHL.

Wybierali między potężnym słowackim skrzydłowym – który był w pewnym sensie starterem, ponieważ najbardziej błyskotliwym aspektem jego życiorysu były osiągnięcia w dwóch międzynarodowych konkursach w okresie poprzedzającym draft – a kanadyjskim środkowym obrońcą, który wydawał się być przeznaczony być z przodu. Wybierz rok od dnia, w którym jako 15-latek otrzymał wyjątkowy status umożliwiający wejście do OHL.

Ostatecznie Juraj Slavkovski został Kanadyjczykiem, a Shane Wright spadł na czwarte miejsce i pojechał do Seattle Kraken, i to nie tylko dlatego, że ten pierwszy był o dwa cale wyższy i 53 funty cięższy od drugiego.

Postać przerwała remis, jeśli taki istniał. Wszystko staje się jasne, gdy słyszymy, jak zastępca dyrektora ds. skautingu amatorskiego w Canadiens, Nick Bobrov, sprzedaje menedżera Slavkovskiemu przed draftem.

„Presja, pod jaką znajduje się ten kraj, jest ogromna i jak dotąd kraj sobie z nią radzi niewiarygodnie dobrze” – mówi Bobrov w 1:46 tego filmu.

„A więc aby zmierzyć, jak dobrze ten dzieciak radzi sobie z presją, myślę, że istnieją dowody, i to dowody – nie tylko w postaci turniejów, ale przez okres od dwóch i pół do trzech lat, w którym grał następny i jego stan nadal się poprawia pod presją tej pięciomilionowej populacji (na Słowacji).”

Jeśli Canadiens zagrają w Seattle, gdzie Kraken istnieje od niecałego roku, może to nie być dla Bobrowa zbyt dużym czynnikiem branym pod uwagę.

Rozumiecie jednak, dlaczego charakter Slavkowskiego i umiejętność radzenia sobie z „naciskiem narodu” stały się kluczowe w Montrealu, gdzie Canadiens zdobyli 24 Puchary Stanleya i po raz pierwszy od prawie 40 lat zajęli pierwsze miejsce w drafcie. Lata.

Jeśli nie zrobiłeś tego latem 2022 r., teraz powinieneś zrozumieć. Zwłaszcza jeśli przeglądasz aplikację „X” i czytasz nieustanne pogawędki na temat gry Slavkowskiego od początku zgrupowania Canadiens.

Unikał tego na tyle, na ile mógł przyklejony do telefonu 19-latek, ale nie unikał go całkowicie.

Kiedy zapytaliśmy Slavkowskiego, co sądzi o szumie medialnym, gdy przedostał się on do jego algorytmu, tak jak miało to miejsce po tym, jak Canadiens rozegrali w poniedziałek swój pierwszy mecz w przedsezonie i pierwszy mecz od prawie dziewięciu miesięcy, odpowiedział: „Śmieję się z tego”.

Był środowy poranek.

W środowy wieczór, w wygranym 4:3 meczu z Senators, Slavkowski zanotował pięć prób strzału, strzelił gola, był bliski zdobycia dwóch kolejnych i wydawało się, że radzi sobie przy tym z presją fizyczną wywieraną przez potężny skład Senators. Adresowanie postów związanych z poniedziałkową walką z New Jersey Devils.

„Czułem się dzisiaj dobrze” – powiedział Slavkowski. „W środę czułem się lepiej niż w ostatnią środę i jestem pewien, że w następną środę poczuję się lepiej niż dzisiaj”.

W międzyczasie nie będzie wskakiwał na „X”, aby przeczytać pochwały za swój występ, ale presja nadal będzie obecna.

Kirby Dutch, który podczas środowego zwycięstwa skupił się na Slavkowskim, powiedział, że nawet nie rozumie, jak Slavkowski sobie z tym radzi.

Dach jest trzecim wybranym w klasyfikacji generalnej Blackhawks. Natychmiast wszedł do ligi pod presją dominacji, doznał kontuzji, która bardzo mu przeszkadzała, a następnie poradził sobie z krytyką za niespełnienie wysokich oczekiwań i nadal nie może się równać z doświadczeniem, jakie zdobył przez trzy lata spędzone w Chicago. O tym, przez co Slavkowski przeszedł przez ostatni rok i przemianę w Montrealu.

Wielki Słowak powoli opuszczał bramkę w swoim pierwszym roku w Canadiens. Strzelił tylko cztery gole i 10 punktów w 39 meczach, a doliny w jego grze wydawały się znacznie większe niż szczyty, zanim pod koniec sezonu doznał kontuzji kolana.

Ale Slavkovsky’emu udaje się zachować perspektywę przez cały czas.

Miał 18 lat, grał w najlepszej lidze hokejowej na świecie, pierwszy raz w życiu grał na juniorskim lodzie i robił wszystko, co mógł, aby rozwijać swoją grę, wiedząc, że nie będzie ona rosła tak szybko, jak on. albo ona to zrobi. Ktokolwiek inny by chciał.

Slavkowski nie krzyczał z loży prasowej po zakończeniu sezonu Canadiens. Stamtąd studiował grę, studiując nagrania zza kulis, współpracując z dyrektorem ds. rozwoju hokeja Adamem Nicholasem i spędzając dużo czasu na rozmowach z trenerem Martinem St. Louisem.

Sposób, w jaki Slavkowski poradził sobie z tym procesem, wiele mówi o jego dojrzałości i charakterze.

„Myślę, że jest bardzo zaangażowany, gdy rozmawiamy o jego grze i tym, co próbuję mu przekazać” – powiedział St. Louis po pochwaleniu występu Slavkowskiego w meczu z senatorami. „Jest bardzo zaangażowany. To nie jest monolog, to nie jest dyktatura. To dialog w tę i z powrotem. Dla mnie, z twoimi zawodnikami, gracie w łapanie. Rzucasz mu piłkę, a on rzuca ją z powrotem do Ty. . . .”

Nie każdemu 19-latkowi się to uda, ale zdolność Slavkowskiego do nawiązania kontaktu z St. Louis i jego umiejętność oderwania się od publicznego dyskursu na temat swojej gry są dowodem na to, że nie jest on typowym nastoletnim zawodnikiem NHL.

„Dobrze radzi sobie ze wszystkim” – mówi Philippe Messar.

Jest najlepszym przyjacielem Slavkowskiego od dzieciństwa, towarzyszył mu przez całą drogę do draftu w 2022 roku i kontaktował się z nim co tydzień, odkąd później znalazł się w pierwszej dwudziestce pięciu kanadyjskich draftów. Nie będzie nikogo, kto mógłby lepiej powiedzieć, dlaczego Slavkowski przeniósł się do Montrealu.

„Presja dokuczałaby każdemu innemu, ale Juraj zmaga się z nią od dawna” – mówi Messer. „Nie można zrozumieć, jak wielki jest na Słowacji. Od lat jest największą postacią słowackiego hokeja i wszyscy go popierają Dom podąża za nim, tak jak kibice Canadiens.” Koncentruje się po prostu na tym, co musi zrobić, aby ciągle się poprawiać.

„On wie, że to proces”.

St. Louis widzi w nim postęp Slavkowskiego, nawet jeśli ostrzega, że ​​jego postęp nie będzie liniowy.

Miałem nadzieję, że będzie się rozwijał i będzie się nadal rozwijał – powiedział trener. „A wzrost niekoniecznie będzie przebiegał w linii prostej. Będą pewne spadki i tym podobne, ale jestem prawie pewien, że pod koniec sezonu, kiedy połączymy te punkty, nastąpi wzrost. Będą oczekiwania, że musi z tym żyć. Czasami są one niesprawiedliwe”.

Ale to, że Slavkowski nie pozwolił im mieć na siebie wpływu, to w dużej mierze powód, dla którego Kanadyjczycy go wybrali.

Sposób, w jaki przezwyciężył wady i wykorzystał zalety poniedziałkowego meczu, aby efektywnie wykorzystywać swoje duże ciało, częściej wychodzić na otwartą przestrzeń i znajdować piłkę na kiju, daje powód do radości w związku z kierunkiem, w jakim zmierza.

„Miło jest widzieć, jak dobrze się bawi, wraca do gry i widzi, jak pewny jest krążka” – powiedział Dutch. „Ma mnóstwo miejsca na rozwój i dalszą poprawę, co z pewnością jest ekscytujące zarówno dla naszej grupy, jak i miasta”.