Kanadyjczyk Leonard Miller jest gotowy na podbój poziomu NBA – Sportsnet.ca

Leonard Miller miał zostać powołany rok wcześniej. A przynajmniej istniała nadzieja, że ​​długonogi nastolatek z okolic Toronto może skoczyć z zespołu przygotowującego do szkoły średniej z Fort Erie w Ontario. Prosto do NBA.

Był na to argument na papierze: Miller miał sześć stóp 10 wzrostu i zdolności motoryczne znacznie mniejszego gracza. Potrafi dobrze operować piłką, biegać, skakać i strzelać, pomimo stosowania mechaniki, która nie pasuje do klasycznego wyglądu.

Jednak jego CV było dość proste: w zasadzie pojawił się znikąd, aby przejąć Ontario Scholastic Basketball Association, ale miał niewielkie referencje poza dobrym sezonem szkolnym w Kanadzie. Z drugiej strony drużyny NBA wystawiały ulotki na graczy o równie słabych referencjach, opartych na zasługach sportowych, które trudno było zignorować.

Czasami działa to spektakularnie: Giannis Antetokounmpo jest jednym z najlepszych graczy swojego pokolenia po tym, jak w 2013 roku trafił do draftu jako chudy, chudy nastolatek grający w greckiej drugiej lidze. Czasami po prostu nie: fani Toronto Raptors mogą pamiętać surową, niesprawdzoną perspektywę o imieniu Bruno Capoclo z 18^y Wybrany w drafcie 2014.

Ale ekscytacja przed draftem wokół Millera pojawiła się i minęła dość szybko, gdy zabrał głos, by wziąć udział w bójkach na żywo w grupie przeddraftowej NBA w Chicago w maju 2022 roku.

Podejmowanie decyzji nie było skomplikowane: Miller nie był wystarczająco dobry. Jego gra nigdy nie rozwinęła się do punktu, w którym mógłby przeciwstawić się graczom z wieloletnim doświadczeniem w college’u. Jego umiejętności nie były wystarczająco ostre, by zabłysnąć podczas rozmowy kwalifikacyjnej na żywo.

Statystycznie był najmniej skutecznym graczem w łączeniu pięciu i pięciu piłek workowych i wydawał się przegranym w obronie.

Jak powiedział mi jeden z oceniających talenty NBA: „Wydaje się, że nie rozumie, jak ważny jest każdy zakup w profesjonalnej grze. Ma przed sobą długą drogę”.

Miller zrozumiał aluzję. Wycofał swoje nazwisko do rozpatrzenia z draftu 2022 i podpisał kontrakt z G-League Ignite, drużyną rozwojową zarządzaną przez NBA, która stała się obiecującym przystankiem dla młodych graczy, którzy chcą przygotować się do profesjonalnej koszykówki poza uczelnią, jednocześnie zarabiając 500.000 dolarów pensji.

Szybko do przodu o 12 miesięcy i jasne jest, że Miller podjął właściwą decyzję i w pełni wykorzystał Ignite, ustawiając się prawie idealnie, aby usłyszeć swoje imię w pierwszej rundzie w czwartkowy wieczór.

„Myślę, że zrobił naprawdę duże postępy w Ignite” — powiedział Dan Tolzman, zastępca dyrektora generalnego i wiceprezes Raptors, który śledzi Millera, odkąd skończył 18 lat, grając w Fort Erie. Akademia w OSBA. „Myślę, że wyjazd tam był dla niego naprawdę dobrym posunięciem i czuł się komfortowo z tempem [professional] Ta gra polega, szczerze mówiąc, na poznawaniu niuansów koszykówki na wysokim poziomie…. To była bardzo mądra decyzja z jego strony, aby przygotować go do następnego kroku. Co noc grał z dorosłymi mężczyznami i doskonalił swoje ciało i umiejętności. Mam na myśli, że wciąż jest bardzo trudnym kandydatem, ale jednocześnie czuje się o wiele bardziej komfortowo grając w meczu NBA niż rok temu, kiedy flirtował z procesem rekrutacji.

Wskazuje na to jego występ z Ignite. Zdobył średnio 16,9 punktu i 10,1 zbiórek, aby poprowadzić Ignite w obu kategoriach i został pierwszym graczem w trzyletniej historii programu, który osiągnął średnią dwucyfrową w punktach i zbiórkach. On również ustanowił rekord programu z 17 double-double.

Robił to również z imponującą skutecznością, rzucając 53,7 procent rzutów z gry za dwa punkty i 79,2 procent z linii rzutów wolnych. Ta ostatnia liczba jest czymś, na co zespoły patrzą, aby upewnić się, że perspektywa może poprawić się jako strzelec za trzy punkty, a Miller, który rzucił 30,4 procent w swoim pierwszym sezonie, grając najgłębszą passę za trzy punkty w NBA, okazał się obiecujący tam też.

Ale ci, którzy najlepiej znają Millera, mówią, że prawdziwym powodem, dla którego jego przyszłość jest tak świetlana i że może zostać niespodziewanym wyborem w drafcie dla zespołu, który zabrałby go na przykład w latach 20., jest to, że jego awans był tak szybki. , na bezprecedensowych granicach.

Nawet bez roku kalendarzowego, Miller przeszedł od bycia nie na miejscu w NBA do ospałości podczas gry dla Team Canada U23 na GLOBL Jam do kilku nierównych występów z Ignite — jak można się było spodziewać, biorąc pod uwagę, że był to jego pierwszy kontakt z profesjonalną koszykówką. Ale w lutym Miller czasami kontrolował grę – zanotował 13 podwójnych dubletów w ostatnich 14 meczach, w których zdobył 20 punktów i 13 zbiórek na mecz przy 55-procentowej skuteczności.

„Jego tor jest szalony, nigdy nie widziałem czegoś podobnego w moim doświadczeniu w Kanadzie” – powiedział Charles Hantomachos, jego trener w Fort Erie, który poznał Millera po tym, jak trenował dwóch swoich starszych braci, Elijaha i Emmanuela. „Jedyną rzeczą, którą naprawdę próbowałem przekazać skautom, którzy do mnie zadzwonili, a nawet skłonić jego agenta do zrozumienia, było to, że Leonard grał w koszykówkę przez dwa lata przy wzroście sześciu stóp i dziesięciu”.

Kariera Millera w NBA – lub jakakolwiek kariera zawodowa – była znacznie bliższa niż perspektywa, że ​​Miller zostanie wybrany w pierwszej rundzie w czwartek wieczorem, ponieważ byłby jednym z dwóch Kanadyjczyków, którzy wspięliby się do pierwszej 30, wraz z ówczesnym Olivierem Maxence Boom w Montrealu.

Miller grał przez dwa lata w szkole średniej w okolicach Toronto, zanim zwrócił na siebie uwagę dzięki pojawieniu się jego brata Emmanuela, który wrócił na swój ostatni sezon na Texas Christian University poza Dallas. Młodszy Miller udał się do Stanów Zjednoczonych, aby rozpocząć naukę w szkole średniej, ale skończył jako pochowany na ławce w potężnym zespole Wasatch Academy w Utah. W czwartej klasie liceum przeniósł się do Victory Rock Prep na Florydzie. W tym czasie miał sześć stóp osiem wzrostu, a od czasu opuszczenia Toronto urósł o pięć cali. Ale zamiast mieć przełomowy rok, Miller złamał nadgarstek na początku sezonu podczas próby wsadu, a późniejsza operacja – wraz z Covidem – skróciła sezon 2020-21.

W tym czasie Hantoumakos wrócił z praktyki za granicą i rozpoczął program OSBA w Akademii Fort Erie. Jeden z jego pierwszych telefonów był skierowany do Elijaha Millera, starszego brata Emmanuela i Leonarda, który porzucił marzenia o koszykówce, aby pracować i pomagać w finansowaniu biegu młodszego brata.

„To było jak dwusekundowa rozmowa telefoniczna” — mówi Hantoumakos. „Powiedziałem, że zacząłem ten program, a to było jak„ Idę. „

W tym czasie najmniejszy Miller miał sześć stóp i 10 wzrostu i był w stanie grać na obręczy, zachowując jednocześnie koordynację i umiejętności obronne, które rozwinął przed gwałtownym wzrostem. Problem polegał na tym, że po dwóch latach bez poważnej koszykówki krzywa uczenia się była stroma.

„Nie miał pojęcia o rotacji, tuszowaniu i niczym, jak nic” — mówi Hantoumakos. „Uderzył piłkę pod brodą, prawie jak w klatkę piersiową. W tym roku musieliśmy z nim rozładować wiele rzeczy, w tym silnik: mówiłem mu, że twój silnik jest jak kosiarka. trzeba grać mocniej”.

Zrobił to dla swojego konta. I słuchaj. Obejrzyj film i zdominuj wysokiej jakości ligę licealną, wypełnioną mnóstwem kandydatów na amerykańskie i kanadyjskie studia.

Zeszłego lata Miller grał w kanadyjskiej drużynie U-23 na GLOBL Jam i po raz kolejny stało się jasne, że jego umiejętności i przenikliwość nie dorównują jego talentowi. Wydawał się zagubiony, gdy nie miał piłki w dłoniach, czasami wydawał się jeszcze bardziej zdezorientowany, gdy ją miał, i próbował wymyślić, jak zaatakować starszych dwu-, trzy- i czterolatków. Zamiast tego to jego brat Emmanuel świecił jako zamknięty obrońca i oportunistyczna obecność w ataku.

Ale mimo wszystko kanadyjski trener Nate Mitchell był pod wrażeniem. Były asystent trenera Raptors, kanadyjski trener koszykówki i długoletni ekspert od rozwoju zawodników dostrzegł w Millerze cztery rzeczy, które dawały mu pewność, że ten surowy talent w końcu zabłyśnie: rozmiar, atletyzm, umiejętności i – co najważniejsze – chęć doskonalenia się.

„Wszystko [NBA] „Zespół chce tego, co ma” – powiedział Mitchell. „Spójrz na Birds of Prey. Dwóch graczy, których ma w swoim rozmiarze, którzy mogą słusznie dryblować i podawać, a także mają uzasadnioną wszechstronność w obronie, to Pascal Siakam i Scotty Barnes – jeden jest graczem all-NBA, a drugi mógłby nim być, gdyby rozwija się. A jeśli jest dzieciakiem, który krzyczy „Chcę być lepszy” – a Miller taki był zeszłego lata, chciał być szkolony, doceniał to, że jest szkolony – pójdę po tego dzieciaka i go rozwinę. Od razu będę mógł grać, może nie, ale wiem, że za dwa, trzy lata. Inwestycje To się opłaci”.

Taką decyzję podejmą czwartkowe drużyny NBA Millera, być może rok później niż pierwotnie planowano, ale warto było czekać.