Były dziennikarz Globe and Mail, Omar Akkad, zdobywa nagrodę Scotiabank Giller za „What Strange Paradise”

Były dziennikarz Globe and Mail, Omar Akkad, zdobył nagrodę Scotiabank Giller 2021 za Co za dziwny raj?Jego druga powieść.

„Rozmawiałem z mamą wcześniej. Ostatni raz była w pokoju i patrzyła, jak wygrywam nagrodę, 31 lat temu, co jest smutne jak na czyjeś standardy” – powiedział pan Akkad chwilę po ogłoszeniu swojej nagrody w wysokości 100 000 dolarów – najbogatszej kanadyjskiej nagrody beletrystycznej. – na noc Poniedziałek.

Powiedział The Globe, że pierwszą rzeczą, o której pomyślał, kiedy usłyszał, jak go woła, był jego ojciec. „Byłem w szoku”, powiedział, „a potem pomyślałem o moim ojcu, za którym bardzo, bardzo tęsknię i za którym chciałbym tam być”. Jego ojciec zmarł w 2010 roku.

„A potem zrobiłem co w mojej mocy, aby przypomnieć sobie, jak to jest chodzić i stawiać jedną stopę przed drugą. Wszedłem na scenę i wygłosiłem coś, co, jestem pewien, było całkowicie zniekształconą mową. „

39-letni Al-Akkad urodził się w Kairze, wychował w Katarze, jako nastolatek przyjechał do Kanady, a obecnie mieszka w Portland w stanie Oregon.

„Fantazja zawsze była moim pierwszym domem” – powiedział w poprzednim wywiadzie. „Jestem jedną z tych osób, które nie mają dobrej odpowiedzi na pytanie 'Skąd jesteś?’ „Byłem gościem na czyjejś ziemi, odkąd skończyłem pięć lat. I zawsze znajdowałem tę fantazję – w której możesz dostosować swój wymyślony świat, aby pasował do dowolnej rzeczywistości – zawsze czułem się bardziej jak w domu do mnie niż w jakimkolwiek prawdziwym miejscu.”

Nowa powieść Omara Al-Akkada Co to jest dziwny raj jest napędzana gniewem z powodu kryzysu uchodźczego

Co za dziwny raj? Wydane przez McClelland & Stewart, wydawnictwo Penguin Random House Canada. Zaczyna się od zatonięcia statku na greckiej wyspie. Łódź jest pełna uchodźców z Afryki i Bliskiego Wschodu. Jeden z nich, Amir, ma dziewięć lat. Zajęcia są oznaczone „przed” i „po”. W rozdziałach „Przed” czytelnik dowiaduje się o życiu Amira jako syryjskiego uchodźcy, o tym, jak dostał się do łodzi i okropnych warunkach na pokładzie. W rozdziałach „Poza” Amir, jedyny ocalały, pomaga 15-letniej dziewczynie mieszkającej na wyspie.

Pan Al-Akkad powiedział, że jego pobyt w The Globe był kluczowym czynnikiem przy napisaniu zarówno tej książki, jak i jego pierwszej powieści, wojna amerykańska. „Te 10 lat w The Globe and Mail były moją edukacją” – powiedział w poprzednim wywiadzie.

Jak powiedział w tym wywiadzie, że Co za dziwny raj? Nie tylko z kryzysu migracyjnego na Morzu Śródziemnym, ale także z tego, co działo się w Stanach Zjednoczonych za ówczesnego prezydenta Donalda Trumpa.

„Pisząc codziennie, widziałem to masowe i systematyczne okrucieństwo wzdłuż granic kraju, w którym teraz mieszkam. I to bardzo wpłynęło na sposób, w jaki myślałem o rodzaju uniwersalności tego okrucieństwa”.

Pośród całego gniewu i zamieszania związanego z globalnym kryzysem uchodźczym Omar Akkad Co za dziwny raj? Obrazuje jednocześnie przemieszczenie, niezachwianą przynależność i czułość” — napisało jury w cytacie Gellera. „Badając zbiegi się wojny, imigracji i poczucia stabilności, rodzi pytania o apatię i wrażliwość, a ostatecznie , dostarcza wskazówek, jak komunikować empatię w podzielonym świecie”.

Inne książki, które znalazły się na krótkiej liście tegorocznego pokolenia, to: Pierwsza kolekcja opowiadań Angelique Lalonde, Zepsute chwalebne istoty; Pierwsza powieść Cheluchi Onyemelukwe-Onuobia, syn domu; słuchaczeNapisane przez wielokrotnie nagradzanego dramaturga gubernatora generalnego Jordana Tannahilla; I nocna walka, autorstwa gubernatora generalnego i nagrodzonej nagrodą Writers’ Trust Fiction autorki Miriam Toews. Każdy finalista otrzymuje 10 000 $.

To już trzeci raz, kiedy 57-letnia Toyos znalazła się na krótkiej liście Gellera, ale została przekreślona do nagrody. Została zakwalifikowana do złożona życzliwość W 2004 r. i Wszystko co mam to śmiertelny smutek w 2014. nocna walka Znalazła się również na krótkiej liście do tegorocznej Nagrody Atwooda Gibsona w kategorii Fictional Fiction, ale nagrodę przyznano w zeszłym tygodniu Katharinie Vermette za jej powieść. nieznajomi.

W tym roku powróciła impreza osobista po całkowicie wirtualnym wydarzeniu w 2020 roku. Hosted by odpocznij kim Gwiazda Paul Sun-Hyung Lee i bestsellerowy poeta Robbie Kaur, transmisja na żywo (wraz z pewnymi usterkami technicznymi) zawierała nagrania wideo, w których każdy z autorów z krótkiej listy dzieli się informacjami o swoim domu, przestrzeniach do pisania i rutynie: domowa ścianka wspinaczkowa pana Akkada; Pani Lalonde budzi się o piątej rano; praktyka pani Onyemelukwe-Onuobia słuchania telewizji podczas pisania; nawyk pana Tannahilla do prowadzenia dialogu, gdy spacerował po parku w pobliżu jego domu we wschodnim Londynie; Pani Toyos woli pisać rano, po kawie – na kuchennym stole, a nawet na kuchence, czy na kolanach, trzymając małe dziecko.

Mini wydarzenie wciąż oferuje mnóstwo blichtru i przepychu, z czerwonym dywanem i uroczystą kolacją. Wśród uczestników byli poprzedni zwycięzcy Gellera, tacy jak Margaret Atwood, Sovankham Thamavongsa i Ian Williams, a także talenty CBC, takie jak Rick Mercer i Nieco Gwiazda Bilala Beya.

Po ceremonii Akkad powiedział The Globe, że nagrodą, którą kilkadziesiąt lat temu wygrała jego matka, była Presidential Academic Fitness Award, którą zdobył w szkole podstawowej.

„Wciąż próbuję się z tym pogodzić. Byłem ramię w ramię z tymi wspaniałymi autorami i szczerze wygłaszałem przemówienie, gdy szedłem.”

Z raportem od Aruny Dutt.

Rozwiń swój umysł i stwórz własną listę lektur dzięki biuletynowi Książki. Zarejestruj się dziś.