W najnowszym pokazie pojawiających się możliwości kosmicznych Azji planowany jest start chińskiej rakiety z pakistańskim satelitą w maju, zmierzający w stronę niewidocznej strony Księżyca.
Wydane w:
2 minuty
the Chang’e-6 Chińska Narodowa Administracja Kosmiczna (CSNA) podała, że misja po raz pierwszy pobierze próbki z ciemnej strony Księżyca.
Aby zacieśnić współpracę międzynarodową, 8,2-tonowy statek kosmiczny będzie przewoził ładunki z kilku krajów, w tym Francji, Włoch i Pakistanu, a także Europejskiej Agencji Kosmicznej, podało Xinhua News Service.
Wystrzelenie zaplanowane na maj będzie drugim wyniesieniem przez Chiny pakistańskiego satelity w przestrzeń kosmiczną po tym, jak w 2018 r. Chiny umieściły na orbicie dwa należące do tego kraju pojazdy.
Pakistan mierzy wysoko
Islamabad planuje także pozyskanie miejsca w międzynarodowej stacji księżycowej, która ma powstać do 2035 roku we współpracy Rosji i Chin, przy wsparciu firm z Francji, Niemiec, Włoch, Malezji i Tajlandii.
W 2019 r. Pakistan podpisał szereg umów w sprawie eksploracji kosmosu z Chinami, które obejmowały pomoc Chin w szkoleniu i wystrzeliwaniu na orbitę pakistańskich astronautów.
Pakistan ma obecnie sześć satelitów w porównaniu z 38 w Australii, 204 w Japonii, 111 w Indiach i 638 w Chinach, ale eksperci twierdzą, że liczby w Azji prawdopodobnie ulegną zmianie ze względu na nową chęć wspólnych misji kosmicznych.
Qaiser Rashid, dziennikarz pakistański, powiedział, że nawet przy wsparciu Chin Pakistan pozostaje daleko w tyle za Indiami, które upadły Chandrayaan-3 Misja na Księżyc 23 sierpnia.
„Pomimo chińskiej pomocy na horyzoncie nie widać pakistańskiego miasta Chandrayaan, a jego sektor IT pozostaje prymitywny” – napisał Rasheed w swoim artykule. Fragment opinii W Pakistanie Czasy codzienne.
„Pakistańczyk Chandrayaan zaginął z powodu krótkowzroczności, wewnętrznych konfliktów i braku zrozumienia”.
Chińska pomysłowość
Chiny twierdzą, że ich partnerstwa międzynarodowe wykraczają poza projekty pozostałych dwóch krajów Azji, Japonii i Indii.
Obejmuje 149 umów z 46 agencjami krajowymi oraz 17 organizacjami współpracy kosmicznej, a wśród krajów, z którymi współpracowała w dziedzinie przestrzeni kosmicznej, znalazła się Ukraina, Białoruś, Argentyna i Nigeria.
Chiny, które w 2003 r. stały się trzecim krajem w historii, który samodzielnie wystrzelił człowieka w przestrzeń kosmiczną, również mają w latach 2027–2028 przetestować swój najnowszy statek kosmiczny z siedmioma astronautami na pokładzie.
Historyczna współpraca z Indiami napotyka jednak problemy, ponieważ główny komponent zbudowany przez Indie dla chińskiej stacji kosmicznej Tiangong oczekuje na zezwolenie na eksport w obliczu napięć militarnych między dwoma azjatyckimi sąsiadami.
Ambicje azjatyckie
Wydaje się, że w innych częściach Azji historia kosmosu rozwija się szybciej. Korea Południowa rozmieściła kilka satelitów na swoich krajowych rakietach, a Seul w ramach swojego budżetu krajowego na 2022 rok zainwestował 582 mln euro w krajowe projekty kosmiczne.
Tajwan przeznaczył także 847 mln euro na przemysł kosmiczny, którego celem jest wystrzelenie 10 krajowych satelitów do 2028 r.
Tymczasem Delhi spodziewa się, że jego gospodarka kosmiczna wzrośnie 13-krotnie, aby osiągnąć 12,2 miliarda euro do 2025 r., ponieważ indyjskie obszary wiejskie odczuwają głód zasięgu Internetu satelitarnego.
Oczekuje się, że nowsze technologie i niższe koszty pobudzą także indyjski przemysł kosmiczny, który w kwietniu otworzył się dla sektora prywatnego po dziesięcioleciach kontroli rządu.
„Obserwujemy dużą falę partnerstwa z indyjskimi firmami kosmicznymi” – powiedział agencji informacyjnej South Asia News Agency Sanjay Nikanti, dyrektor generalny prywatnego producenta satelitów Dhruva Space. Iannis.
Powiedział, że firma współpracuje z francuskim usługodawcą KENIS w celu wspólnej obsługi satelity.
„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”
