Wycieczka Daniela Smitha z Donaire pokazuje, że rozumie potęgę optyki

W tym upalnym lecie, pożarach i niepokojach robotniczych mieszkańcy Alberty na zawsze zapamiętają oszałamiający obraz ich szefa spacerującego z Donaire.

Cóż, chodzenie z kimś przebranym za donnera, to znaczy. Przypominająca maskotkę zabawka wyłoniła się z cienia zakurzonego składowiska dzięki relacjom Katharine Gryukowski z AB Today, która regularnie monitoruje dziwny świat internetowych aukcji rządu Alberty. Zauważyłem, że kolekcja na zamówienie była w sprzedaży i zamieściłem zdjęcia na Twitterze w tym tygodniu.

Wywiązuje się wojna licytacyjna między restauracjami w Edmonton, Calgary i oczywiście Halifax, domu pierwotnego dawcy. Następna pani Griwkowsky książki Historia obejmująca dziwaczną historię zespołu, który pierwotnie został zaprojektowany na potrzeby destrukcyjnej kampanii przywódczej, która nigdy nie ujrzała światła dziennego.

Jej pracownicy powiedzieli, że to jej pomysł, aby premier Danielle Smith pojawiła się ze słynnym teraz donerem. „Zauważyłem, że mieszkańcy Alberty świetnie się bawią na tej aukcji donerów i naturalnie chcieli się do niej przyłączyć” — mówi sekretarz prasowy Sam Blackett.

Przedstawiono premiera śmiejącego się i trzymającego w dłoni antropomorficzną marynowaną wołowinę zawiniętą w chleb pita i folię. Telewizja światowa transmitowała na żywo pani Smith w ramach Festiwalu Taste of Edmonton, a przebrana wolontariuszka szła za nią w pełnej szacunku odległości, w sposób przypominający zachowanie wiernej żony brytyjskiego monarchy.

Tak, wszyscy, którzy go widzieli, śmiali się, a premier żartował. Było to podobne do tego, co wydarzyło się na początku tego roku, kiedy pani Smith została zaatakowana za jej słaby uścisk dłoni z premierem Justinem Trudeau. Po powrocie do Alberty upewniła się, że uścisnął dłoń wszystkim reporterom siedzącym w pierwszym rzędzie na jej pierwszej konferencji prasowej.

Ale za lekkością kryje się bardziej praktyczny powód, by podzielić się z reporterami wewnętrznym żartem — lub chodzić z donnerem. To świadczy o tym, jak pani Smith rozumie siłę efektów wizualnych i sympatii oraz to, w jaki sposób czynniki te mogą przezwyciężyć kontrowersje w tym spolaryzowanym świecie.

Na kilka godzin przed wyjściem z Donnerem pani Smith wygłosiła przemówienie w Edmonton Chamber of Commerce. Następnie powiedziała dziennikarzom, że jej zdaniem złe zarządzanie w Alberta Health Services, centralnej organizacji zdrowia prowincji, powoduje ogromne problemy w systemie opieki zdrowotnej, w tym długi czas oczekiwania i zamykanie służb ratunkowych. Pani Smith może skupić się na administracji, ale jej krytycy mogą powiedzieć, że bardziej winne są wypalenie zawodowe, brak personelu pierwszej linii i brak zaufania do kierunku rządu w zakresie zdrowia publicznego.

A na początku tego miesiąca rząd pani Smith ożywił stary bolesny punkt listem mandatowym do ministra finansów Nate’a Hornera, prosząc go o przestudiowanie planu wyjścia z kanadyjskiego planu emerytalnego. Jest to pomysł tak niepopularny wśród większości wyborców, że UCP w większości odmówiła zabierania głosu w tej sprawie podczas majowej kampanii wyborczej.

Ale teraz, dzień po wyborach, wróciły ciepłe uczucia partii rządzącej do złożonego i ryzykownego planu. List upoważniający pana Hornera od premiera zawierał prośbę o sporządzenie od dawna oczekiwanego raportu na temat tego, czy prowincja będzie działać samodzielnie, oraz o skonsultowanie się z mieszkańcami Alberta w sprawie wyników, aby zdecydować, czy należy przeprowadzić referendum.

Pragnienie pani Smith, by być postrzeganą jako przywódczyni dość nudnego konserwatywnego rządu, również napotyka przeszkody. W czwartek jeden z jej bliskich doradców, Rob Anderson, napisał o swoim podziwie dla Roberta F. Kennedy’ego Jr., który ma na koncie prowadzenie kampanii antyszczepionkowych, gdy kandydat Demokratów na prezydenta przemawiał na temat wolności słowa podczas przesłuchania w Kongresie. Lisette Tejada z NDP zauważyła, że ​​pan Kennedy złożył w tym miesiącu bezpodstawne twierdzenie, że wirus COVID-19 mógł być „ukierunkowany rasowo”, aby oszczędzić członków społeczności chińskiej i żydowskiej. Federacja Żydowska w Calgary zażądała od pana Andersona przeprosin.

(Późny piątek, pan Anderson powiedział w liście do The Globe and Mail: „RFK Jr. jest skrajnie lewicowym demokratą, z którym nie zgadzam się w zdecydowanej większości kwestii. Część jego przemówienia, do której odnosiłem się w moim tweecie, to jego powtarzane wezwanie do powrotu do pełnej szacunku debaty demokratycznej, do pracy ponad podziałami partyjnymi i zakończenia cenzury i anulowania kultury z tymi, z którymi się nie zgadzamy i zawsze pozostania Żydami Izraela.”)

Pani Smith spędziła większość swojej kariery na pisaniu felietonów, prowadzeniu i krytykowaniu, przywiązując dużą wagę zarówno do starych, jak i nowych mediów. Często jest bardzo krytyczny wobec jej rządu. W mediach społecznościowych wciąż jest tyle szumu, że niewiele osób jest w stanie śledzić każdą polityczną kontrowersję.

Premier rozumie, że beztroski wizerunek, a nawet autoironizacja na letnim festiwalu może wysłać wyborcom emocjonalny komunikat, który dla niektórych złagodzi ich nieufność do jej rządu. Dzięki darczyńcom pani Smith może nadal uważać ten tydzień za pozytywną sieć.

Tysiące kilometrów stąd, w Belleville, Ont. Zdecydowanie nieodpowiednia scena miała miejsce, gdy pan Trudeau próbował nawigować po spotkaniu. Jego zejście zostało przerwane, gdy został otoczony przez dziesiątki protestujących, niektórzy nazywali premiera zdrajcą, inni dowiadywali się z najciemniejszych zakątków internetu, mówiąc: Duzo gorszy.

Rząd pana Trudeau pozostawał w tyle w licznych sondażach opinii publicznej, nękany krytyką postępowania z oskarżeniami o zagraniczną ingerencję, gospodarkę i wydajność ministrów. Jednak polityka detaliczna, z której znany jest pan Trudeau, była w pełni widoczna. Pomimo zamieszania w Belleville, premier nadal pozdrawiał ludzi i robił sobie selfie.

Prawdopodobieństwo nie jest jedyną rzeczą, ale jest ważnym czynnikiem w polityce. Pan Trudeau i pani Smith mogą znajdować się na przeciwległych krańcach politycznego spektrum. Ale oba skórki nosorożców Lub borsuków — liderów, którzy najwyraźniej nie są pod wrażeniem swoich zagorzałych krytyków — którzy rozumieją wizualną moc uśmiechu i przebrnięcia przez to wszystko.