Ukraina: Szybki upadek głównego miasta pozostawia pytania bez odpowiedzi

Chersoń, Ukraina –

Kiedy rankiem 1 marca około 100 rosyjskich żołnierzy weszło do Lilac Park w Chersoniu, Ołeh Churnik był jednym z około 20 lekko uzbrojonych ukraińskich ochotników, którzy nie mieli z nimi szans.

Świadkowie powiedzieli, że nigdzie nie było widać armii ukraińskiej, a wojska rosyjskie w pojazdach opancerzonych z łatwością wjechały na rejon Szuminski, otwierając ogień i rozsyłając wszędzie odłamki. Cywile w drodze do pracy zostali ranni w krótkiej, zaciętej walce. Ochotników, ukrytych wśród drzew w ogrodzie, ścięto tak szybko, że nie zdążyli nawet wrzucić przygotowanych przez siebie koktajli Mołotowa.

„Nie mieli czasu na nic” – powiedział Anatolij Hodzenko, który podczas ataku był w swoim domu przy parku, w wywiadzie dla The Associated Press.

Pozornie zdani na siebie Ochotnicy Cywilni szybko upadli. Dzień później Cherson zrobił to samo.

Tysiące rosyjskich sił, które 24 lutego wkroczyły na Krym, zdobyły miasto nad Dnieprem tak szybko, że wielu mieszkańców mówi, że poczuli się opuszczeni, a armia ukraińska pospiesznie się wycofała, pozostawiając miasto bez odpowiedniej obrony.

Ale czy skazane na porażkę stoisko w Lilac Garden było daremnym wczesnym oporem wobec tego, co stało się krwawą rosyjską okupacją Chersoniu? Czy było to spowodowane pospiesznym odwrotem armii ukraińskiej, aby mogła się przegrupować do walki następnego dnia – a nawet później, by odzyskać miasto w listopadzie? A może był to efekt zdrady ze strony współpracujących z Moskwą wysokich rangą ukraińskich funkcjonariuszy bezpieczeństwa?

Możliwe, że była to kombinacja wszystkich tych elementów.

Teraz, gdy Rosja wycofała się z Chersoniu w następstwie ukraińskiej kontrofensywy na południu, mieszkańcy chcą wiedzieć, dlaczego siły rosyjskie mogły tak łatwo opanować miasto.

„W tej historii jest więcej pytań niż odpowiedzi” – powiedziała Swietłana Szurnik, stojąc po raz pierwszy nad grobem swojego byłego męża, ponieważ Rosjanie zablokowali dostęp do cmentarza podczas okupacji miasta.

Oprócz ochotników zabitych w parku, około pięciu innych zginęło tego dnia na pobliskim rondzie.

Rodziny zabitych twierdzą, że od miesięcy bezskutecznie próbują uzyskać od wojska i rządu informacje, które pozwoliłyby im uporać się ze śmiercią najbliższych.

„Wiem bardzo mało”, powiedziała Nadia Khandusenko, opowiadając kilka faktów, które wiedziała o śmierci swojego męża Serhija, który również zginął w ogrodzie Lilac.

Ocierając łzy, Schornick powiedziała Associated Press, że jej zdaniem jej były mąż mógł ucierpieć w ostatnich minutach, ponieważ sekcja zwłok wykazała, że ​​53-letni emerytowany policjant został postrzelony w płuco. Mieszkańcy powiedzieli, że ciała leżały na zakrwawionej ziemi w ogrodzie przez trzy dni, ponieważ Rosjanie nie pozwolili ich pochować.

„To bohaterowie. Bronili (miasta) gołymi rękami” – powiedział Šurnik.

___

Ukraińskie Siły Obrony Terytorialnej rozpoczęły działalność jeszcze przed inwazją rosyjską. Jest to ochotnicza milicja pod dowództwem Departamentu Obrony, składająca się z cywilów, rezerwistów zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin oraz byłych żołnierzy, którzy walczyli po stronie regularnej armii.

Pomimo braku wyszkolenia i sprzętu ochotnicy odegrali kluczową rolę w wojnie i byli głównym powodem braku okupacji Kijowa, powiedział Mychajło Samos, założyciel New Geopolitics Research Network, ukraińskiego think tanku.

„Kiedy (rosyjska) grupa dywersyjna wkracza do miasta, spodziewali się zobaczyć cywilów, ale znaleźli wielu ludzi z kałasznikowami i to była katastrofa dla Rosjan” – powiedział Samus.

Cywilni ochotnicy nie byli w stanie odeprzeć sił rosyjskich w Chersoniu, mieście portowym liczącym przed wojną 280 000 mieszkańców i będącym siedzibą przemysłu stoczniowego.

Cherson leży na północ od Krymu, który Rosja bezprawnie zaanektowała w 2014 roku. Gdy Ukraina przejęła kontrolę nad miastem, udało jej się odciąć dopływ słodkiej wody do półwyspu, a prezydent Rosji Władimir Putin jako jeden z powodów wymienił konieczność przywrócenia dostaw wody. inwazja. .

Płaski, bagnisty region Chersoniu ma niewiele lasów lub innych naturalnych barier, które mogłyby zatrzymać czołgi i wojska z pobliskiego Krymu, na którym znajdują się bazy Floty Czarnomorskiej i rosyjskie lotnictwo.

Ponadto ukraińscy urzędnicy, tacy jak burmistrz Chersoniu Ihor Kulichajew, powiedzieli Ukrańskiej Prawdzie w maju, że niepowodzenie w zniszczeniu kluczowych mostów prowadzących do obwodów chersońskiego i zaporoskiego było błędem, który pomógł Rosjanom, chociaż podkreślił, że nie jest wojskowym.

Tymczasem armia ukraińska w przewadze liczebnej wycofała się z Chersoniu do Mikołajowa na południu kraju – poinformował rzecznik wojskowy major Ołeksandr Fiedunin.

Wycofanie się „zagwarantowało przetrwanie oddziałów i nie pozwoliło nieprzyjacielowi zdobyć przewagi ogniowej w powietrzu” – powiedział Bohdan Senek, rzecznik wojska.

Szybkie zdobycie Chersoniu wywołało pytania, czy ukraińscy kolaboranci pomogli rosyjskiej inwazji.

„Jego rosyjscy agenci przeniknęli do ukraińskich sił bezpieczeństwa, a oczyszczanie Kijowa było powolne i nieskuteczne” – powiedział Orisya Lutsevich, przewodniczący Forum Ukrainy w londyńskim think tanku Chatham House. „Kosztem tej zdrady było wielkie ludzkie żniwo”.

1 kwietnia prezydent Wołodymyr Zełenski zdymisjonował dwóch wyższych urzędników Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego Ukrainy, w tym szefa chersońskiego oddziału obwodowego, i pozbawił ich stopnia generała za złamanie wojskowej przysięgi wierności. Nazwał ich „wrogami bohaterów” i powiedział, że „mieli problem ze zlokalizowaniem swojej ojczyzny”.

Dodał: „Nie mam teraz czasu na zajmowanie się wszystkimi zdrajcami, ale wszyscy zostaną ukarani”.

Ponadto doradca jednego z tych funkcjonariuszy SBU został aresztowany i stanie przed sądem za przekazanie map pól minowych i pomoc w koordynowaniu rosyjskich nalotów, które pomagały siłom Moskwy, powiedział Oleksandr Samoilenko, przewodniczący regionalnej legislatury w Chersoniu.

___

Zdobycie przez Rosję Chersoniu – jedynej stolicy prowincji, która padła ofiarą wojny – doprowadziło do wyczerpującej ośmiomiesięcznej okupacji, podczas której pozostała ludność cywilna spotkała się z zaciekłym oporem, w tym atakami na urzędników zainstalowanych przez Moskwę, podkładaniem bomb i innymi groźbami. Moskwa wprowadziła rubla, założyła rosyjskie sieci telefonii komórkowej i odcięła ukraińską telewizję w regionie. Zakazano protestów ulicznych.

Podobnie jak w innych zajętych przez Rosję regionach Ukrainy, porwano urzędników, którzy odmówili współpracy, w tym burmistrza Chersoniu Kulikhajewa. Mieszkańcy twierdzą, że byli zamykani, bici, szokowani, przesłuchiwani i grożono im śmiercią w co najmniej pięciu miejscach w mieście i czterech innych na całym obszarze.

Region ten był jednym z czterech, które Moskwa nielegalnie zaanektowała we wrześniu, choć jej siły musiały wycofać się kilka tygodni później, gdy Ukraińcy zintensyfikowali ataki pociskami dostarczonymi przez USA i odcięli rosyjskie linie zaopatrzenia. Wycofujące się siły pozostawiły po sobie pułapki i miny, zamknięte sklepy i restauracje oraz traumatycznych mieszkańców.

W Lilac Park mały pomnik upamiętnia poległych tam ochotników. Na kilku drzewach przypięte są wieńce, na których wisi kilka żółtych róż, a na szczycie wisi tablica z krzyżem i małą ukraińską flagą.

Brzmi on: „1 marca 2022 r. bojownicy Obrony Terytorialnej zostali wzięci do nieba”.