„Surrealistyczne uczucie”: nanosatelita wyprodukowany w Nowej Szkocji poleci w kosmos

Mały satelita zbudowany w Nowej Szkocji jest gotowy do wystrzelenia w kosmos.

LORIS, czyli Low Orbit Reconnaissance Image Satellite, to nanosatelita, zaprojektowany i zbudowany przez studentów z Laboratorium Systemów Kosmicznych Uniwersytetu Dalhousie. Ma 20 cm wysokości, 10 cm szerokości i waży niecałe dwa kilogramy.

To „surrealistyczne uczucie”, kiedy Loris jest skończony, powiedział lider projektu i założyciel Space Lab, Arad Gragozzi.

„Minęły cztery lata, które naprawdę trochę podsumowują życie wszystkich” – powiedział.

„Jesteśmy oczywiście bardzo podekscytowani i nie możemy się doczekać, aż wyśle ​​nam pierwszy sygnał”.

Prace zostały sfinansowane przez Kanadyjską Agencję Kosmiczną w ramach projektu CubeSat, ogłoszonego w 2017 roku. LORIS jest jednym z 15 CubeSatów budowanych w placówkach policealnych w całym kraju, ale jest jednym z pierwszych, które zostały ukończone.

LORIS wyruszy na misję z zaopatrzeniem Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, a kiedy już znajdzie się na pokładzie, plan zakłada wyniesienie go na orbitę gdzieś w listopadzie.

Jego głównym zadaniem jest testowanie nowych technologii, które jeszcze nie widziały mroku kosmosu.

„Zrobiłem wiele badań w LORIS, od badań akumulatorów po badania materiałów, oprogramowanie i mechanikę, więc jedną z rzeczy, które zamierza zrobić LORIS, jest przeniesienie tych badań w kosmos, a następnie możemy zobaczyć, jak faktycznie działa – powiedział, dodając: Jest wyposażony w specjalistyczne kamery.

Ponad 250 studentów pomogło w projekcie – Obecnie absolwent inżynierii Lucas Rowlands pracował nad elektronicznym systemem zasilania LORIS w swoim projekcie w swoim ostatnim roku.

„Dla naszego projektu zaprojektowaliśmy panel rozmieszczania, który jest obwodem palnika drutu, który przecina kable na przewodzie i odpala panele słoneczne, gdy znajdą się w kosmosie” – powiedział Rowlands.

Wiedząc, że Loris jest przeznaczony do gwiazd, powiedział, że „nie całkiem go uderzyło”, że wkrótce wystrzelą w kosmos.

„Przez cały czas, gdy nad tym pracujesz, z tyłu głowy jest jak:„ Och, to leci w kosmos. „A potem ten rodzaj trochę zamiera, gdy bardziej koncentrujesz się na wykonywaniu właściwej pracy” – powiedział. „Ale teraz, kiedy to się skończyło i jesteśmy w końcowej fazie wdrażania, ekscytująca jest świadomość, że to wystartuje i że rzeczy, nad którymi pracowaliśmy i których dotykaliśmy, będą krążyć wokół Ziemi”.

Miniaturyzacja to nowa fala eksploracji kosmosu, powiedział Garagozzoli, który od tego czasu założył Galaxia, firmę zajmującą się systemami kosmicznymi w Halifax.

„Ostatecznym celem jest: jak sprawić, by te rzeczy były jak najmniejsze i jak najlżejsze, aby nie płacić za to doświadczenie z góry? A nanosatelity mogą to zrobić bardzo wydajnie i skutecznie” – powiedział, dodając, że LORIS jest tego doskonałym przykładem.

„Jest mniej więcej[wielkości]litrowej puszki po mleku, więc nie jest tak duży, i to jest jedna z cech nanosatelitów, która czyni je tak atrakcyjnymi, ponieważ koszt uruchomienia – został drastycznie obniżony – ale to wciąż gdzieś między 40 000 a 45 000 dolarów. Tysiąc dolarów za kilogram za wystrzelenie.

Pochwalił CSA za wsparcie projektu CubeSat, co pozwoliło mu i jego zespołowi skupić się na rozwoju technologii bez martwienia się o finanse.

„My w Kanadzie naprawdę musimy być konkurencyjni na globalnej scenie, jeśli chodzi o eksplorację kosmosu lub obserwację Ziemi, więc mamy nadzieję, że takie projekty będą kontynuowane, ponieważ bez nich byłoby prawie niemożliwe robienie takich rzeczy prywatnie, ” powiedział.

„Im więcej możemy to zrobić, tym więcej możemy się nauczyć i im więcej technologii może wydostać się z Kanady, znowu desperacko musimy teraz konkurować w tym krajobrazie”.