Pełzający wężopodobny robot NASA może badać głęboki kosmos

Laboratorium Napędu Odrzutowego NASA stworzyło przypominającego węża robota do mapowania i eksploracji wcześniej niedostępnych miejsc.

Nazywają się WĘGORZE (Geodeta życia na świeżym powietrzu w biologii(otwiera się w nowym oknie)), samojezdny robot może poruszać się po zróżnicowanym terenie na Ziemi, Księżycu i „daleko poza nim”, Według Jet Propulsion Laboratory(otwiera się w nowym oknie)który mówi, że węgorz został zainspirowany chęcią poszukiwania oznak życia na księżycu Saturna, Enceladusie.

„Chociaż niektóre roboty są lepsze w takim czy innym terenie, ideą EELS jest możliwość robienia wszystkiego” – powiedział w oświadczeniu dyrektor projektu Matthew Robinson. „Kiedy udajesz się w miejsca, w których nie wiesz, co znajdziesz, chcesz wysłać wszechstronnego, świadomego ryzyka bota, który jest przygotowany na niepewność — i może samodzielnie podejmować decyzje”.

Od momentu powstania w 2019 roku cyborg wężowy przeszedł liczne rewizje; W swojej obecnej formie, o długości 13 stóp i wadze 220 funtów, EELS 1.0 zawiera 10 identycznych części, które obracają się, wykorzystując kombinację gwintów do napędu, przyczepności i przyczepności.

Biorąc pod uwagę czas spędzony przez Earth-Deep Space Communications Laboratory, EELS jest przeznaczony do samodzielnego wykrywania otoczenia, obliczania ryzyka, podróżowania i gromadzenia danych za pomocą niezidentyfikowanych jeszcze instrumentów. Gdy coś pójdzie nie tak, robot musi być w stanie odzyskać siły bez pomocy człowieka.

„Wyobraź sobie samochód jadący autonomicznie, ale nie ma znaków stopu, sygnalizacji świetlnej, a nawet dróg” – powiedział lider projektu autonomicznego, Rohan Thacker. „Robot musi znaleźć ścieżkę i spróbować nią podążać. Następnie musi zejść 100 stóp w dół i nie spaść”.

Robi to, tworząc trójwymiarową mapę swojego otoczenia za pomocą czterech par kamer stereo i LiDAR; Na podstawie tych danych algorytmy nawigacyjne określają najbezpieczniejszą ścieżkę do przodu. W swojej ostatecznej formie robot będzie miał 48 siłowników lub, jak nazwał je Thacker, „48 kierownic” zapewniających swobodę ruchu.

Robot porusza się obecnie po piasku, śniegu i lodzie – od areny Mars w JPL, przez „robotowy plac zabaw” zbudowany w ośrodku narciarskim w Południowej Kalifornii, po kryte lodowisko.

„Mamy inną filozofię tworzenia robotów niż tradycyjne statki kosmiczne, z wieloma szybkimi cyklami testowania i debugowania”, mówi Hiroo Ono, główny badacz EELS w JPL.

Kontynuował: „Istnieją dziesiątki podręczników o tym, jak zaprojektować czterokołowy pojazd, ale nie ma podręcznika o tym, jak zaprojektować autonomicznego robota-węża, który odważnie dotrze tam, gdzie nie dotarł wcześniej żaden robot”. „Musimy napisać coś po swojemu. To właśnie teraz robimy”.