Gagner i Nugent-Hopkins z Oilers zastanawiają się nad powiązanymi karierami w Edmonton – Sportsnet.ca

EDMONTON: Tylko czterech zawodników rozegrało dla Edmonton Oilers więcej meczów niż Ryan Nugent-Hopkins, który rozegrał 822 mecze. Jeśli rozegra tylko połowę pozostałych meczów wynikających ze swojego obecnego kontraktu, a pozostało mu pięć lat kontraktu, Nugent-Hopkins przejdzie na emeryturę jako lider wszechczasów w meczach rozgrywanych tutaj, w Edmonton.

Tymczasem Sam Gagner rozegrał zaledwie 551 ze swoich 1024 meczów w NHL w barwach Niebieskich i Pomarańczowych. Ale może się tu zacząć i zakończyć, ponieważ w 2007 roku został wybrany przez Oilers jako zawodnik pierwszej rundy draftu, a na przestrzeni lat dwukrotnie wyjeżdżał i wracał do miasta, w którym odnalazł swoją żonę, rodzinę i (być może) Zawsze dom Kanonierów.

W wieku 18 lat każdy był na swój sposób zbawicielem. Inny nastolatek wybrany w pierwszej turze pomoże pewnego dnia sprowadzić do Edmonton Puchar Stanleya, a odpowiedź na zagadkę, która w północnej Albercie wciąż jest układana.

Dziś, mając odpowiednio 30 i 34 lata, Nugent-Hopkins i Gagner znaleźli role na pierwszej i czwartej linii w Edmonton i dziś udzielają różnych odpowiedzi na te same pytania, które zadano wiele lat temu.

„Pamiętam, jak dzwoniłem do niego w dniu draftu” – wspomina Ganer, wspominając wieczór, w którym Oilers wybrali boksera Nugenta-Hopkinsa jako pierwszego w klasyfikacji generalnej przed (rzekomo) słabszymi zawodnikami, takimi jak Nikita Kucherov, Mark Scheifele i JT Miller. I Mika Zibanejad.

„Teraz wygląda tak samo (twarz) jak wtedy, ale przeszedł długą drogę i bardzo dojrzał” – powiedział Ganer. „Był jego kolegą z drużyny – już trzy razy z różnych powodów – stale się poprawia, ciągle dodaje elementy do swojej gry”.

Podczas jego ostatniego powrotu fani w mediach społecznościowych okrzyknęli Gagnera „Papa Oiler”. Na jego brodzie pojawiło się już trochę siwizny, a poza tym jest po operacji drugiego biodra.

Jednak w dziewięciu meczach strzelił trzy gole, co pozwoliło mu przeskoczyć z ławki prasowej do dowolnego wolnego miejsca na linii ataku Oilers.

Nugent-Hopkins uśmiecha się, gdy myśli o powiązaniu ich karier. To było tak, jak wtedy, gdy obaj byli centrami pierwszej i drugiej linii w starych klubach Taylor Hall i Oilers Jordana Ebrele.

„To były dni Rexalla, zespół miał trochę problemów, ale potem zaczęliśmy sobie z tym radzić” – powiedział Nugent-Hopkins. „Graliśmy razem przez wiele lat – znów byliśmy w tym pokoju na drugim roku (z Justinem Schultzem). Pamiętam też wyraźnie jego ośmiopunktowy wieczór. Byłem na trybunach (kontuzjowany) i obserwowałem go. ”

Nugent-Hopkins odnalazł swoje miejsce jako wysokiej klasy napastnik z czołowej szóstki, kluczowy zawodnik w najlepszej grze w przewadze na świecie i skrzydłowy każdej wielkiej gwiazdy, którą dzisiejszy trener Oilers chce umieścić na skrzydle. W zeszłym roku w wieku 29 lat osiągnął najwyższą w karierze liczbę bramek (37) i punktów (104), a jego średnia punktacji w karierze wyniosła 0,79 punktu na mecz – nieco więcej niż 0,51 Gagnera.

„Przyszedł do zespołu w wieku 18 lat i od razu zaczął działać naprawdę skutecznie” – wspomina Gagner. „Wiesz, przechodząc przez niektóre z tych przegranych sezonów – sam przez nie przechodziłem – trudno jest zachować pewność siebie.

„Wiele się wokół niego zmieniło, a on nadal wykonuje swoją pracę”.

To zabawne, jak dwie ścieżki kariery mogą się przeciąć, gdy jeden zawodnik flirtuje z karierą spędzoną w tym samym mundurze – Nugent-Hopkins ma klauzulę zakazu transferu na czas trwania umowy – podczas gdy Gagner zatrzymuje się w Arizonie, Filadelfii, Columbus i Vancouver . Detroit, Winnipeg i po raz trzeci Edmonton.

Jeden człowiek uczył się gry od niezliczonych trenerów i dyrektorów generalnych, podróżując po lidze NHL, podczas gdy drugi zbudował dom w prestiżowej dzielnicy Laurier Heights w pobliżu zoo w Edmonton Valley i doświadczył tej samej różnorodności korepetycji, nigdy nie opuszczając miasta.

„Miał wielu różnych trenerów, wielu asystentów trenerów, różnych dyrektorów generalnych. Wiele też widział” – powiedział Gagner. „Wiem z pierwszej ręki, jak trudno to osiągnąć, nabrać sił i kontynuować grę próbować ulepszyć różne obszary swojej gry, gdy jest inaczej. Różni ludzie cały czas przekazują ci różne wiadomości. Po prostu zajął się swoimi sprawami.

„To dla niego prawdziwy testament, jakim stał się zawodnikiem po wszystkim, przez co przeszedł” – powiedział Gagner. „Nie jest łatwo przetrwać niektóre z tych sezonów i iść do przodu, próbując i pracując nad poprawą swojej gry i zachowaniem pewności siebie.

„To dla niego ogromny zaszczyt, że jest takim zawodnikiem, jakim jest”.

W czwartkowy wieczór ponownie założą te same ubrania, tym razem w Winnipeg, gdzie Gagner oddał swój tysięczny strzał.^y Gra NHL jako odrzutowiec.

Lub, jeśli Hyman się poprawi, być może tylko jeden będzie przyzwyczajony do gry, ponieważ Gagner kończy długą karierę, jak wielu przed nim.

Zobacz, jak następna gorąca laska zajmuje jego miejsce.