Ciało niebieskie uchwycone przez kamerę samochodową kierowcy ciężarówki Sundre jest prawdopodobnie kosmiczną skałą z deszczu meteorytów Taurydów

Hrabstwo Mountain View – Kamera na desce rozdzielczej kierowcy ciężarówki-cysterny firmy Sundre zarejestrowała ostatnio kilka ujęć nie z tego świata.

Colin McNutt, który w nocy 29 października podróżował na północ przez Innisfail autostradą 2 po godzinie 19:00, opisał coś, co widział jako neonową szmaragdowozieloną mieszankę, która wyblakła do bieli, zanim zniknęła.

„Właśnie zauważyłem tę smugę światła spadającą” – powiedział McNutt Alberta 4 listopada podczas rozmowy telefonicznej tuż po powrocie do domu na kilka dni z kolejnej podróży.

„Początkowo na górze była całkowicie zielona, ​​kiedy ją po raz pierwszy zobaczyłem” – powiedział. „Zmienił się z zielonego w biały, był czysto biały na końcu, kiedy go nie było – to był ostatni kolor, jaki widziałem”.

Chociaż jego kamera samochodowa miała wcześniej problemy i nie działała poprawnie, McNutt powiedział, że niedawno ponownie uruchomił urządzenie.

Ciekawość wkrótce zatriumfowała nad nim. Zastanawiając się, czy jego kamera samochodowa zarejestrowała nagranie meteoru, pojechał trochę dalej, zanim znalazł bezpieczne miejsce, aby zatrzymać się na przerwę i sprawdzić nagranie.

Ku jego miłemu zaskoczeniu wideo – które również zamieścił w lokalnych mediach społecznościowych – pokazało, jak kula ognia rozprzestrzenia się po nocnym niebie w ciągu kilku sekund. Gdy tylko miał okazję, McCnut powiedział, że wszedł online, aby zgłosić obserwację Amerykańskiemu Towarzystwu Meteorów.

Jednak kamera na desce rozdzielczej nie rejestruje dokładnie kolorów, więc kula ognia widoczna na filmie wygląda na białą, powiedział.

McNutt, któremu legalnie wolno prowadzić nie więcej niż 13 godzin dziennie lub około 273 godzin miesięcznie, powiedział, że stara się zmaksymalizować swój czas na drodze, w tym ponad 100 godzin miesięcznie, które spędza jeżdżąc w nocy.

„Jestem trochę w trasie” – powiedział, dodając, że wraz ze zmianą pór roku większość tego czasu spędzimy w ciemności.

Chociaż McNutt był poza tym, że widział dziwny obóz spadającej gwiazdy, rzadko widział coś takiego jak ta kula ognia, doświadczenie nie było dla niego bezprecedensowe.

Jakieś pięć czy sześć lat temu przypomniał sobie, że był świadkiem innego wydarzenia na niebie z jaśniejszym światłem, które utrzymywało się na niebie przez dłuższy czas.

„Aby coś się paliło przez długi czas, była w to zaangażowana ogromna skala” – powiedział McNutt, dodając, że był wśród kilku innych osób, które zgłosiły tę wizję.

„To był powrót części z indyjskiego pocisku” – powiedział, dodając, że odkrycie tego, co w końcu zobaczył, było ekscytujące.

Ale w tym czasie czuł, że niebo zaraz spadnie i w każdej chwili w pobliżu zaczną spadać szczątki.

„Było tak blisko”, powiedział, „dosłownie zamieniało się w iskierki i rozpadało się na setki kawałków, które płonęły nad sferycznymi diamentami tutaj”. „Teraz było to właściwie 1200 kilometrów (w pewnej odległości)”.

McNutt dodał, że chociaż spadające gwiazdy nie są tak rzadkie, obserwowanie kuli ognia trwającej kilka sekund przed zniknięciem jest mniej powszechne.

„Uważam się za bardzo szczęśliwego, ponieważ widziałem, jak część rakiety ponownie weszła w atmosferę, a potem zobaczyłem cudowną kulę ognia” – powiedział.

Prawdopodobnie źródło deszczu meteorytów Taurydów

Więc co McNutt widział tamtej nocy?

„Za każdym razem, gdy coś takiego pojawia się na niebie, jest to coś, co nazywamy meteorem lub kulą ognia” – powiedział Chris Heard, profesor na Wydziale Nauk o Ziemi i Atmosferze Uniwersytetu Alberty.

„Ognista kula to po prostu jasna wersja meteorytu” – powiedział Heard, dodając, że meteoryty to różnego rodzaju skały pędzące w przestrzeni kosmicznej i wibrujące w atmosferze z prędkością ponad 60 000 kilometrów na godzinę.

„Z powodu tej prędkości występuje duże tarcie, a powierzchnia staje się gorętsza i świeci, a na niebie pojawia się smuga światła”, wyjaśnił, dodając: „Im większy obiekt, tym jaśniejsza kula ognia”.

Powiedział, że skała kosmiczna wystarczająco duża, aby przetrwać burzliwy lot na powierzchnię planety, jest znana jako meteoryt, ale najczęściej spala się po drodze.

„Jest tak duże tarcie między obiektem a atmosferą, że po prostu spala się i wyparowuje” – powiedział. „Musisz dotrzeć do czegoś wielkości piłki do koszykówki lub większego, zanim będziesz mógł mieć nadzieję, że przeżyjesz tę trudną podróż przez atmosferę i spadniesz na Ziemię jako meteoryty”.

Zapytany, czy jego wydział otrzymał jakieś zgłoszone obserwacje z nocy 29 października, powiedział: „Mamy kamery, które ustawiliśmy w całym hrabstwie UA we współpracy z kolegami z Australii z Curtin University; są to obserwatoria gdzie szukamy ognistych kul”.

Losem było, że sieć kamer uchwyciła już podobne sceny tej samej nocy, ale w różnym czasie, powiedział, dodając, że inna osoba również zapytała o inną obserwację w innym czasie.

„Pomyślałem:„ Nie, nie złapaliśmy tego, ale wybraliśmy coś innego ”- powiedział. „Więc to jest coś w rodzaju trzeciego wydarzenia tego samego wieczoru. Wtedy zdałem sobie sprawę, że najprawdopodobniej dzieje się tak zwany deszcz meteorów Taurydów”.

Co roku w tym czasie orbita Ziemi przenosi planetę przez niebiański obłok szczątków pozostawionych w śladzie komety, powiedział.

Oczywiście, powiedział, meteoryty mogą pojawić się o każdej porze roku, kiedy dowolna przypadkowa skała kosmiczna uderza w atmosferę bez ostrzeżenia.

„Jednak w pewnych porach roku Ziemia przechodzi przez część kosmosu, w której jest więcej tych szczątków. W przypadku deszczu meteorów Taurydów Ziemia przechodzi przez strumień szczątków pozostawionych przez kometę Enki”.

„Zawsze dzieje się to z określonego miejsca na niebie, w pobliżu konstelacji Byka – dlatego nazywa się je Taurydami – i każdej nocy pojawia się kilka meteorów”.

Ponadto, powiedział, deszcze meteorów Taurydów, które powracają co roku od września do listopada, mogą być bardziej aktywne niż inne lata w zależności od roku.

„Wydaje się, że w tym roku jest kilka jasnych rzeczy” – powiedział. „Może właśnie to widzieliśmy”.

Zapytany, czy w wyniku licznych obserwacji 29 października znaleziono jakieś kawałki kosmicznych skał lub meteorytów, odpowiedział, że nie.

„W tym przypadku są to głównie fragmenty wielkości kamyków pobrane z komety” – powiedział.

„Szlam komety jest bardzo słaby, a sam materiał jest bardzo mały, więc przez większość czasu kamyk jest mniejszy, jak ziarnko piasku. A to po prostu spłonęłoby w atmosferze ze względu na prędkość, z jaką nadchodzi i ilość zużytej energii.”

Mieszkańcy i kierowcy mogą spodziewać się więcej podobnych obserwacji w przyszłym tygodniu, ponieważ tegoroczne deszcze meteorów Taurydów są podobno najbardziej aktywne w dniach 5-12 listopada.

„To niewiarygodne, jak się sprawy mają” – powiedział McNutt. „Kosmos jest dla mnie bardzo ekscytujący”.