Asteroida rozbita przez NASA pokazuje teraz 6200 mil jak ogon komety

Oto więcej dowodów na to, że NASA z powodzeniem rozbiła statek kosmiczny w asteroidę 26 września 2022 roku.

Wpływ przeprowadzonego przez NASA testu Double Asteroid Redirection Test (DART) o wartości 325 milionów dolarów na asteroidę Demorphos – mały księżyc krążący wokół większej asteroidy zwanej Didymos – został pomyślnie uchwycony dwa dni później przez teleskop SOAR w Chile, obsługiwany przez Narodową Fundację Naukową NOIRLab.

Na powyższym zdjęciu widać 6200 mil/10 000-kilometrowy ślad pyłu i gruzu unoszący się z powierzchni Demorphos. „To niesamowite, jak byliśmy w stanie uchwycić strukturę i jej następstwa w dniach po uderzeniu” – powiedział Teddy Caretta z Obserwatorium Lowell, które wykorzystało 4,1-metrowy teleskop SOAR do zbadania natury powierzchni Demorphos. , ilość materiału wyrzuconego przez uderzenie, szybkość jego wyrzucania oraz rozkład wielkości cząstek w rozszerzającej się chmurze pyłu.

Efekt DART 15 000 mil na godzinę był pierwszą w historii próbą obrony planetarnej. NASA dąży do ustalenia, czy możliwe jest zmienienie kursu potencjalnie niebezpiecznego obiektu w kosmosie poprzez zderzenie z nim. Skutki kinetycznego wpływu 500-kilogramowego statku kosmicznego DART na Dimorphos będą badane natychmiast i przez wiele lat, aby sprawdzić, czy jest to wykonalne rozwiązanie, gdy naprawdę zagrażający obiekt zmierza w naszą stronę.

Mamy nadzieję, że prędkość Demorphosa zmieni się o 0,4 mm/s, co z kolei nieznacznie zmieni trajektorię Didymusa. Jeśli tak się stanie, czas, w którym mniejsza asteroida okrąży Didymos, przesunie się o kilka minut.

powiedział Matthew Knight z Akademii Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, który również pracował nad notatkami. „Planujemy użyć SOAR do monitorowania wytrysku w nadchodzących tygodniach i miesiącach”. Ich praca pomoże ustalić, czy uderzenie rozproszy ogromne kawałki skały, czy w zasadzie jest to pył.

W zeszłym tygodniu NASA opublikowała zdjęcia (powyżej) uderzeń uchwyconych jednocześnie przez jej dwa główne teleskopy kosmiczne, Webba i Hubble’a, przy różnych długościach fal światła. W nadchodzących miesiącach naukowcy wykorzystają spektrometr średniej podczerwieni Webba (MIRI) i spektrometr bliskiej podczerwieni (NIRSpec) do jeszcze większego monitorowania balistyki z Dimorphos. Hubble będzie monitorował Dimorphos 10 razy w ciągu najbliższych trzech tygodni, aby zobaczyć, jak zmienia się chmura balistyczna.

Didymos i Demorphos to dwie asteroidy bliskie Ziemi, które krążą wokół siebie, co nie jest niczym niezwykłym. Dwa największe ciała w tym układzie podwójnym to Didymus, który ma średnicę 2560 stóp/780 metrów, oraz mniejszy Dimorphos 530 stóp/160 metrów (zwany również „Dedemonem”), który krąży wokół Didymusa. Mają dwuletnią orbitę wokół Słońca, która jest nieco nachylona do orbit planet, a także nieco ekscentryczna.

Znajdują się poza Ziemią, tuż za Marsem. Efekt DART wystąpił, gdy podwójna asteroida znajdowała się 6,8 miliona mil/11 milionów kilometrów od Ziemi.

Misja kontrolna Europejskiej Agencji Kosmicznej HERA – zaplanowana na start w 2024 roku i przybycie na początku stycznia 2027 – to statek kosmiczny przeznaczony na spotkanie z asteroidami, zaprojektowany w celu sprawdzenia, czy DART działa.

Hera przyjrzy się zarówno Didymusowi, jak i Demorphosowi za pomocą lasera, trackera gwiazd, termowizyjnej kamery na podczerwień i akcelerometrów. Zobaczy, czy krater pozostawiony przez DART na Dimorphos (który osiągnie 200 metrów) zmieni kurs Didymosa.

Życzę czystego nieba i szerokich oczu.