Sceny zagłady pojawiają się z ukraińskiej wsi wyzwolonej spod okupacji rosyjskiej

Sceny zagłady pojawiają się z ukraińskiej wsi wyzwolonej spod okupacji rosyjskiej

Niewiele pozostało z Hrakova – jego domy i sklepy są w ruinie, a szkoła to zrujnowany kadłub. Kościół jest oszpecany przez rakiety i pociski, ale złota kopuła na szczycie wybuchającej wieży wciąż mieni się w przyćmionym jesiennym świetle.

Według mieszkańca Anatolija Kligina pozostało tylko około 30 osób mieszkających w piwnicach i zniszczonych budynkach w tej małej wiosce na południowy wschód od Charkowa, drugiego co do wielkości miasta na Ukrainie. Kiedy w lutym wojska rosyjskie przekroczyły granicę, a wkrótce potem zajęły wioskę, mieszkało tu około 1000 osób.

Siły te opuściły Hrakov około 9 września, gdy żołnierze ukraińscy posuwali się w chybionym kontrataku. Ten nalot może być punktem zwrotnym, przygotowującym grunt pod dalsze zdobycze na wschodzie i gdzie indziej – ale może również wywołać reakcję Moskwy, prowadząc do nowej i niebezpiecznej eskalacji wojny.

Nic nie wskazywało na to, że rosyjscy żołnierze zamierzają odejść.

„Nikt nic nie wiedział. Wyjechali bardzo cicho”, powiedział 71-letni Wiaczesław Mironenko, który przez ponad cztery miesiące mieszka w piwnicy swojego bloku, który był bombardowany wraz z trzema sąsiadami.

Przedmioty, które zostawiłeś

Wioskę wciąż zaśmiecały szczątki uciekającej armii: tobołki pustych racji żywnościowych dla armii rosyjskiej, porzucone pudła z instrukcjami użycia granatów, maska ​​przeciwgazowa zwisająca z drzewa, wojskowa kurtka wbita w błoto. Za wsią, w pobliżu dworca autobusowego, na drodze zaśmieconej pociskami leży zardzewiały rosyjski czołg, którego wieża i działo przelatują przez jego ciało.

71-letni Wiaczesław Mironenko stoi przed wejściem do zniszczonego budynku w Harkowie. Mieszkał w piwnicy swojego zbombardowanego mieszkania z trzema sąsiadami ponad cztery miesiące temu. (Liu Korea/The Associated Press)

Bezpańskie psy przemierzają błotniste ulice, a władze ostrzegają przed minami i pułapkami w chwastach.

„Wcześniej wieś była naprawdę piękna”, powiedział Klizin, który spędził 45 dni w piwnicy swojego budynku, podczas gdy rosyjscy żołnierze zajmowali jego zniszczone mieszkanie na drugim piętrze. W końcu udało mu się uciec i postanowił wykorzystać swoją szansę na punktach kontrolnych.

Powiedział, że rosyjscy żołnierze byli przestraszeni i paranoiczni i zamierzali sprawdzić telefony komórkowe mieszkańców pod kątem antyrosyjskiego lub czegokolwiek, co mogłoby ujawnić ich lokalizację. Niektórzy ludzie zostali zabrani i nigdy więcej ich nie widziano.

READ  Opinia: Najlepszy sposób, aby Stany Zjednoczone i inne demokracje poradziły sobie z Chinami

Telewizory piętrzyły się

„Myślałem, że mogę umrzeć w domu lub umrzeć w punkcie kontrolnym” – powiedział we wtorek 45-latek. Ale udało mu się i wrócił po restauracji Hrakova, aby zobaczyć, co zostało z jego domu. Znalazł wybite szyby i porozrzucane paczki z żywnością, ubraniami i pudłami armii rosyjskiej. W jednym pokoju znajdował się stos telewizorów, które zdaniem żołnierzy zostały skradzione.

Zrujnowany kościół w Hrakovie. (Liu Korea/The Associated Press)

Po odbiciu wsi władze ukraińskie usunęły porzucone rosyjskie pojazdy wojskowe i ekshumowały zwłoki dwóch mężczyzn, którzy zostali pochowani na poboczu drogi po postrzeleniu w głowę, powiedział Klizin. Myśli, że to ukraińscy żołnierze, ale nie jest pewien.

„Zabijali miejscową ludność i strzelali do nich” – powiedział. „Nie było tu nic dobrego.”

Serhiy Lobodenko, szef regionu Czuhowa, który obejmuje Harkov, powiedział, że region był świadkiem zaciekłych bitew w ciągu sześciu miesięcy okupacji.

„Było tak wiele zniszczonych dróg, prywatnych domów, tylu zabitych i tak wielu zaginionych, zarówno wojskowych, jak i cywilów”, powiedział, gdy mieszkańcy zebrali się w pobliskim Czkałowskim, aby zdobyć żywność i wodę. „Teraz próbujemy naprawić infrastrukturę, elektryczność i gaz. Jedzenie jest sprowadzane, ponieważ ludzie nie mieli jedzenia”.

Anatolij Klyzhen stojący obok szczątków amunicji kasetowej w Harrakovie. Siły rosyjskie okupowały małą wioskę przez sześć miesięcy, po czym 9 września nagle ją opuściły. (Liu Korea/The Associated Press)

Obrazy dewastacji i opowieści o trudach wyłaniają się z innych miejsc odzyskanych podczas ukraińskiego natarcia, w tym z Izyum, strategicznego miasta, które również niedawno odzyskano, które prezydent Wołodymyr Zełenski odwiedził w środę podczas rzadkiej podróży poza stolicą.

Odejście nie było dla Lobodenko opcją.

„Mam 70 lat, urodziłem się tutaj” – powiedział. „Nawet gdybym miał tu umrzeć – ale oczywiście chcę żyć – chcę tylko umrzeć na ukraińskiej Ukrainie, nie [Russian President Vladimir] Jeden Putin. …więc dlaczego miałbym stąd uciekać? „

Kilka godzin po wizycie Zełenskiego samochód przewożący ukraińskiego prezydenta miał podobno zderzyć się z prywatnym samochodem w Kijowie. Rzecznik prezydenta Serhij Nikiforow powiedział w poście na Facebooku, że lekarz zbadał Zełenskiego i nie znaleziono poważnych obrażeń.

READ  9 zabitych po „chaotycznej” katastrofie w Las Vegas; dzieci wśród ofiar

Ned Windrow

"Internetowy geek. Myśliciel. Praktyk od piwa. Ekspert od bekonu. Muzykoholik. Certyfikowany guru podróży."

Rekomendowane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *