Zatopiona góra podwodna dostarcza dowodów na powolne trzęsienia ziemi

Zatopiona góra podwodna dostarcza dowodów na powolne trzęsienia ziemi

Ten artykuł został zrecenzowany zgodnie z Science X’s proces edycji
I Zasady.
redaktorzy Podkreśl następujące atrybuty, zapewniając jednocześnie wiarygodność treści:

Weryfikacja faktów

Publikacja recenzowana

zaufane źródło

Korekta

Obraz sejsmiczny 3D góry podwodnej Babaco (szare wybrzuszenie w środku). Góra podwodna znajduje się w pobliżu strefy subdukcji Hikurangi w Nowej Zelandii i leży ponad 3 mile pod dnem morskim. Naukowcy z University of Texas Institute of Geophysics odkryli, że kolizja gór podwodnych ze strefami subdukcji może wpływać na aktywność trzęsień ziemi. Źródło: Instytut Geofizyki Uniwersytetu Teksasu/Nathan Bangs

Naukowcy od dawna zastanawiają się, co się dzieje, gdy góry podwodne — góry i wulkany na dnie morskim — zostają wciągnięte w strefy subdukcji. Teraz nowe badania z University of Texas w Austin pokazują, że kiedy góry podwodne toną, pozostawiają po sobie ślad miękkiego osadu. Naukowcy są przekonani, że płaty osadów pomagają w stopniowym uwalnianiu ciśnienia tektonicznego podczas powolnych trzęsień ziemi, a nie gwałtownych wstrząsów.

Wyniki opublikowane 7 czerwca 2023 r. w czasopiśmie Nauki przyrodnicze o ZiemiMożna ich używać do modyfikowania modeli trzęsień ziemi i pomagać naukowcom w odkrywaniu mechanizmów prowadzących do trzęsień ziemi.

Badaniami kierował Nathan Pang, starszy naukowiec z Instytutu Geofizyki Uniwersytetu w Teksasie. W 2018 roku Bangs prowadził badanie sejsmiczne oceanu, które zaowocowało pierwszym w historii badaniem 3D dużej, przechylonej góry podwodnej. Dawno wygasły wulkan znany jako Babaco Seamount leży trzy mile pod dnem morskim w strefie subdukcji Hikurangi u wybrzeży Nowej Zelandii.

Obrazy z badania pokazują uderzenie góry podwodnej w strefę subdukcji oraz wzór ciśnień, płynów i otaczających ją osadów. Poprzednie modele sugerowały, że osady są spychane w dół strefy subdukcji przez górę podwodną, ​​ale badanie ujawniło coś innego: masywny ślad osadów po Pāpaku.

I jeszcze jedna niespodzianka: naukowcy odkryli słaby ślad znacznie większej góry podwodnej, która dawno temu zatonęła pod Wyspą Północną Nowej Zelandii.

Góra podwodna Pāpaku znajduje się na wschód od Wyspy Północnej Nowej Zelandii, w strefie subdukcji Hikurangi. W 2018 roku naukowcy z Instytutu Geofizyki Uniwersytetu w Teksasie przeprowadzili pierwsze badanie sejsmiczne 3D góry podwodnej i otaczających ją obszarów (obszar zacieniony na zielono). Źródło: Instytut Geofizyki Uniwersytetu Teksasu

Według Bangsa odkrycie wskazuje, że zatopione góry podwodne wciągają wystarczającą ilość bogatego w wodę osadu, aby stworzyć odpowiednie warunki w skorupie ziemskiej dla powolnych trzęsień ziemi, przynajmniej w Nowej Zelandii.

„Ten starszy typ wydaje się być bardziej związany z wysokim grzbietem, który jest już na celowniku, gdzie ostatnio była powolna aktywność” – powiedział Bangs. „Mogą istnieć inne miejsca, takie jak Cascadia (w północno-zachodnim Pacyfiku, USA), które mają zatopione góry podwodne i dużo osadów, ale ponieważ skorupa subdukcyjna ma zwykle mniej wody niż Hikurangi, może być mniej prawdopodobne, że mają takie same płytkie typ Powolna aktywność ślizgowa.

READ  Wystrzelenie pierwszego samolotu kosmicznego Sierra Space, który może odwiedzić Międzynarodową Stację Kosmiczną
Badanie sejsmiczne z 2018 r. Strefy subdukcji Hikurangi w Nowej Zelandii. Badanie obejmowało śledzenie ultrasonografu za statkiem badawczym Marcus Langseth. Dane zebrane podczas sejsmicznych ultradźwięków pomogły naukowcom z Instytutu Geofizyki Uniwersytetu w Teksasie stworzyć pierwszy w historii trójwymiarowy obraz dużej góry podwodnej, która zderzyła się ze strefą subdukcji. Źródło: Instytut Geofizyki Uniwersytetu Teksasu/Nathan Bangs

Powolne trzęsienia ziemi to wolno poruszające się wersje dużych trzęsień ziemi, uwalniające podobne poziomy stłumionej energii tektonicznej, ale w pełzający, nieszkodliwy sposób, który może zająć dni lub tygodnie. Naukowcy uważają, że tworzenie się skorupy jest kluczowym czynnikiem w uwalnianiu energii tektonicznej, przy czym bardziej miękkie, bardziej wilgotne skały umożliwiają powolne przesuwanie się płyt, podczas gdy kruche, suche skały magazynują energię, dopóki nie zawiedzie ona w gwałtownych i śmiertelnych trzęsieniach ziemi.

Nowe odkrycia ujawniają, jak czasami pojawiają się te warunki, a co ważniejsze, mówi Bangs, mówią naukowcom, czego szukać w innych strefach subdukcji świata.

więcej informacji:
Nathan L. Bangs i in., Powolne poślizgi wzdłuż marginesu Hikurangi związane z osadami bogatymi w płyny, pozostałymi po subdukcji gór podwodnych, Nauki przyrodnicze o Ziemi (2023). DOI: 10.1038/s41561-023-01186-3

Informacje o czasopiśmie:
Nauki przyrodnicze o Ziemi


Elise Haynes

„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”

Rekomendowane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *