Wypalanie drogi do kosmosu

Nowa rakieta Ariane 6 ESA przeszła 23 listopada duże ćwiczenia szkoleniowe na pełną skalę w ramach przygotowań do swojego dziewiczego lotu, podczas którego zespoły naziemne przeprowadziły pełne odliczanie do startu, po którym nastąpił siedmiominutowy pełny odpalenia głównego silnika stopnia. tak jak ma to miejsce w przypadku. Strzelaj po wystrzeleniu w kosmos.

Podczas tych ćwiczeń dopalacze nie zostały odpalone, więc Ariane 6 zgodnie z planem pozostała nieruchoma na platformie startowej w Europejskim porcie kosmicznym w Gujanie Francuskiej.

Eksperyment z uruchomieniem silnika odtwarza sposób, w jaki główny stopień Ariane 6 zostałby odpalony podczas normalnego lotu kosmicznego. Gdy silnik główny będzie gotowy, zostanie wyłączony, a stopień główny zostanie oddzielony od stopnia górnego, który następnie przejmie napęd i zakończy swoją misję.

Podczas wspólnego testu przeprowadzonego 23 listopada rakieta pozostawała nieruchoma na ziemi, ale jej ulepszony silnik podczas prawdziwego lotu spalił 150 000 kg przechłodzonego ciekłego tlenu i paliwa wodorowego. Przetestowano nie tylko stopień podstawowy, ale także wszystkie aspekty platformy startowej i jej działanie, począwszy od precyzyjnej procedury tankowania zarówno silnika głównego, jak i stopnia orbitalnego umieszczonego na nim, po testowanie skutków termicznych startu na aspekty mechaniczne i elektryczne. Elementy. Źródło: Europejska Agencja Kosmiczna

Najdłużej działający „full stack”.

Eksperyment, przeprowadzony na modelu testowym na platformie startowej w Europejskim porcie kosmicznym w Gujanie Francuskiej, był najdłuższą jak dotąd kompletną próbą dolnego napędu cieczowego Ariane 6 z silnikiem Vulcain 2.1.

„Zespoły ArianeGroup, CNES i ESA wykonały już każdy etap podróży rakiety, nie opuszczając nigdy Ziemi” – mówi dyrektor generalny ESA Joseph Aschbacher.

„Ta ważna próba następuje po latach projektowania, planowania, przygotowań, budowy i ciężkiej pracy najlepszych europejskich inżynierów zajmujących się przestrzenią kosmiczną. Wróciliśmy na właściwą drogę w kierunku zapewnienia Europie niezależnego dostępu do przestrzeni kosmicznej. Brawo dla wszystkich zaangażowanych stron!”

Premiera Volkena 2.1. Źródło obrazu: ESA/ArianeGroup/CNES – Optique video du CSG

Silnik Vulkena 2.1

Silnik Vulcain 2.1 spala około 150 ton paliwa w sześciu głównych zbiornikach Ariane — ciekły tlen i ciekły wodór, ten ostatni schłodzony do temperatury poniżej -250 stopni Celsjusza. Vulcain 2.1 to ewolucja silnika Vulcain 2, dzięki któremu Ariane 5 jest jak dotąd najbardziej udanym systemem startowym w Europie. Ulepszenie obejmuje uproszczoną i tańszą konstrukcję, a nowa technologia dyszy silnika i układu zapłonowego została przeniesiona z silnika do korpusu wyrzutni, aby scena działała lepiej i była tańsza.

Kolumny Ariane 6 podczas połączonych testów ogniowych. Źródło zdjęcia: ESA – CNES – Arianespace – ArianeGroup / Optique Video du CSG – P. PIRON

Uruchom operacje na padzie

Zajęło to nieco ponad dwie godziny i wymagało zaangażowania zespołów ludzi i precyzyjnych procesów, aby zasilić centralny rdzeń rakiety. Działania mobilizacyjne odbywały się podczas długiego odliczania, które obejmowało kolejne testy kwalifikacyjne, podobne do poprzednich tegorocznych ćwiczeń. Aby zapewnić dokładność i stabilność startu, tankowano również zbiorniki górnego stopnia, chociaż silnik górnego stopnia pracował tylko raz na orbicie po oddzieleniu od stopnia głównego i dlatego nie został wystrzelony podczas testu naziemnego.

Platforma startowa – obsługiwana przez francuską agencję kosmiczną CNES – wykorzystała system zalewania wodą do ograniczenia temperatury silnika.

Dodając swoje wotum zaufania dla zespołów w całej Europie pracujących nad wprowadzeniem Ariane 6 do służby, dyrektor ds. transportu kosmicznego ESA Toni Tolker-Nielsen dodała: „Wielkie podziękowania dla wszystkich naszych oddanych kolegów, którzy są zaangażowani i niestrudzenie pracują, aby zobaczyć lot tej rakiety”. „.

Test nastąpił po krótszym spalaniu we wrześniu (znanym jako CTLO1), kiedy zbiorniki Ariane 6 zostały napełnione, a silnik Vulcain 2.1 został na krótko zapalony i wyłączony, co spowodowało napełnienie i wyłączenie zbiornika. W październiku przeprowadzono badania drenażu (znany jako CTLO2.1) w celu sprawdzenia funkcji systemu startowego, takich jak spuszczanie paliwa, w obecności kilku symulowanych awarii.

Ostatnia próba wypalania na gorąco górnego stopnia jest przygotowywana i planowana na grudzień 2023 r. w Niemieckim Centrum Lotnictwa i Kosmonautyki, DLR, Lamboldshausen Test Centre.