W ciągu zaledwie kilku stuleci ludzie całkowicie przekształcili społeczności małych ssaków

Naukowcy odkryli, że dzisiejsze społeczności małych ssaków zasadniczo różnią się od tych, którymi były kilka wieków temu, w przedkolonialnej przeszłości Ameryki Północnej. Zidentyfikowali archeologiczne szczątki małych ssaków z antropocenu i holocenu na obszarze geograficznym o różnym stopniu wpływu człowieka i zbadali różnorodność w tych miejscach i okresach. Optymistycznie naukowcy odkryli również, że nawet małe chronione przestrzenie mogą podtrzymywać lokalne społeczności małych ssaków, podkreślając ich ważną rolę w miejskich projektach ochrony.

Charakteryzuje się gwałtowna zmiana klimatuzanieczyszczenia i zmiany krajobrazu, antropocen jest nieformalną jednostką czasu geologicznego i jest definiowany jako najnowszy okres w historii Ziemi (od lat 50. XX wieku do chwili obecnej), kiedy ludzka aktywność Rozpoczął się ogromny wpływ na planetę Ekosystemy i klimat. Ten efekt coraz bardziej się zmienia naturalne ekosystemy oraz zagrożenie dla bioróżnorodności, na przykład poprzez szybki rozwój urbanizacji.

Naukowcy z Uniwersytetu Stanforda odkryli, że rozmowa jest niewielka ssak Społeczeństwa antropocenu są mniej zróżnicowane i inaczej zorganizowane, aż kilka wieków temu, w holocenie (około 500 lat temu), co pokazuje, jak bardzo działalność człowieka wpłynęła na nasze ekosystemy. Wyniki zostały opublikowane w Granice w ekologii i ewolucji.

Doskonałe materiały do ​​nauki

„Chcieliśmy zrozumieć wpływ modyfikacji gruntów na małe ssakiDr Veteri z Uniwersytetu Stanforda powiedział.

Małe ssaki, takie jak szczury i szczury, są idealnymi obiektami do badań czasoprzestrzennych. Ze względu na liczne populacje, niewielkie indywidualne zasięgi geograficzne i specyfikę siedlisk małe ssaki szybko reagują na zmiany w użytkowaniu gruntów, siedliskach i klimacie, co czyni je dobrymi wskaźnikami zdrowia ekosystemu. Mają również niski wskaźnik wymierania ze względu na ich wysoką płodność, liczebność i tempo wzrostu. W związku z tym pozostała stabilna taksonomicznie przez tysiące lat.

Chociaż są one nieco odporne na wyginięcie, społeczności małych ssaków mogą zmieniać się pod wpływem człowieka i zmian środowiskowych w mniej oczywisty sposób. Zmniejszenie populacji i różnorodności na poziomie społeczności może wskazywać na pogorszenie stanu ekosystemu i przewidywać przyszłe wymieranie. Śledzenie różnorodności małych ssaków w gradientach czasoprzestrzennych może ujawnić skalę wpływu człowieka na wszystkie rodzaje gatunków.

Redukcja różnorodności

Naukowcy zbadali małe ssaki wzdłuż geograficznego gradientu modyfikacji człowieka: Rezerwat Biologiczny Jasper Ridge (najniższa modyfikacja ludzka), Obserwatorium Studenckie Stanforda (średnia modyfikacja ludzka) i Kampus Stanford (wysoka modyfikacja ludzka).

„Zbadaliśmy tysiące małych kości i zębów ssaków z globulek współczesnych ptaków drapieżnych (antropocen) i trzech stanowisk archeologicznych (holocen) wzdłuż gradientu, które reprezentują różne poziomy ludzkich modyfikacji” – wyjaśnił Vitri.

Odkrycia pokazały trzy główne odkrycia: „Po pierwsze, różnorodność małych ssaków zmniejszyła się wraz ze wzrostem dzisiejszych modyfikacji człowieka” – powiedział Vetteri. Bogactwo i wyrównanie gatunków zmniejszyło się w ostatnich miejscach w oparciu o poziom modyfikacji przez człowieka.

„Po drugie, ogólny skład współczesnych społeczności małych ssaków zasadniczo różni się od wcześniejszych społeczeństw, nawet 500 lat temu”. Pokazuje to, że działalność człowieka wpłynęła nawet na najbardziej odporne gatunki w ekosystemach Ziemi.

Małe obszary chronione

Trzeci wynik badania jest bardziej optymistyczny: „Nasze wyniki pokazują, że nawet stosunkowo niewielki obszar chroniony może przynajmniej częściowo chronić lokalne społeczności zwierząt” – kontynuował Vettery.

Naukowcy zajmujący się ochroną przyrody od dawna debatują, jak duże muszą być obszary chronione, aby zapobiec utracie gatunków w świecie nasilających się modyfikacji człowieka. Kilka badań wykazało, że większe rezerwy lepiej sprawdzają się w utrzymaniu bioróżnorodności. Badanie to pokazuje jednak znaczenie mniejszych obszarów chronionych w środowiskach miejskich, w których brakuje znaczących obszarów chronionych.

„Badanie pokazuje, że sposób, w jaki zarządzamy ziemią, ma znaczenie i nie jest za późno, aby chronić naszą ziemię w celu ochrony bioróżnorodności” – powiedział Vettery. Jednak: „Podczas gdy rezerwaty biologiczne mogą chronić przed zmianą bioróżnorodności poprzez gradienty czasoprzestrzenne wpływ człowiekaNie mogą całkowicie złagodzić przytłaczającego sygnału antropocenu na obecne ekosystemy”.