Warszawa – Wczesne lato to szczyt sezonu dla wielu gatunków ważek, których ubarwienie może być równie uderzające jak u motyla. Nawet pospolite gatunki ważek, Combus vulcatissimus (znany w języku angielskim jako Common Clubtail), to latający klejnot, charakteryzujący się przyciągającym wzrok czarno-żółtym wzorem.
Jak sama nazwa wskazuje, pospolity gatunek ważki występuje w całej Europie, nawet na południu Francji. Ale ponieważ te ważki spędzają znaczną część swojego życia na wysokich drzewach, wypatrzenie jednej nie zawsze jest łatwe.
W tym czasie owady te odpoczywają na niższej faunie, liściach lub skałach. Oto jak go rozpoznać i zidentyfikować.
Ważka pospolita ma małe, zielone oczy
Ważka pospolita to średniej wielkości owad z czterema wyraźnymi skrzydłami. Ich ciała mają około 5 cm długości, a skrzydła są nieco dłuższe. Różni się od rzadkiego krewniaka – ważki żółtonogiej – tylko kolorem kończyn. Wszystkie pospolite gatunki są czarne na spodzie ciała.
Jego małe, zielonoszare oczy są szeroko rozstawione. Jest to cecha charakterystyczna dla ważek z rodzaju Gombidae. Inne gatunki ważek mają większe oczy, które są bliżej siebie w oddali.
Na szczęście polskie ważki wciąż kwitną.
Ważka maczuga preferuje ruchome zbiorniki wodne, dlatego często można je znaleźć w pobliżu rzek i strumieni. Rzadziej występują w pobliżu jezior i żwirowni. Ale ważki chętnie oddalają się od swoich rodzimych zbiorników i można je znaleźć latające w lasach i wygrzewające się w słońcu na suchym lądzie.
Typowy ogon klubowy (Combus vulcatissimus) samica w Parku Narodowym Lahema w Estonii.
Wolą czyste rzeki
Podobnie jak inne ważki, maczugowiec jest gatunkiem drapieżnym polującym na inne owady, w tym muchy, osy, chruściki i ćmy średniej wielkości. Mogą również zjadać małe gatunki ważek.
Gatunek ten poluje na swoje ofiary w locie, a po udanym schwytaniu ofiary siada na roślinie, aby ją pożreć.
Po kryciu samice składają około 500 jaj bezpośrednio do wody. Larwy wylęgają się kilka tygodni później, gdzie spędzają większość swojego życia zakopane w błocie. Aby przeżyć, polują na larwy innych owadów, skąposzczetów i małych skorupiaków. Ich rozwój może zająć łącznie 3 lata, z czego tylko ułamek przypada na powierzchnię.
Chociaż ten gatunek ważki jest dobrze znany w Polsce, w krajach Europy Zachodniej jest ogólnie klasyfikowany jako zagrożony. W Niemczech zanieczyszczenie zbiorników wodnych sprawiło, że prawie nie można ich namierzyć, ponieważ wiadomo, że gatunek ten preferuje czystą wodę.
Na szczęście polskie ważki wciąż kwitną. Ale jeśli nadal będzie zanieczyszczać nasze rzeki i strumienie, również tutaj będzie narażony na niebezpieczeństwo.
Z artykułów w Twojej witrynie
Powiązane artykuły z całej sieci
„Irytująco skromny fanatyk telewizyjny. Totalny ekspert od Twittera. Ekstremalny maniak muzyczny. Guru Internetu. Miłośnik mediów społecznościowych”.
