Spór w Rwandzie: Premier Sunak, który obiecał „zatrzymać łodzie”, stoi przed decydującym testem | Wiadomości o uchodźcach

Konserwatyści Sunaka skrytykowali plan deportacji uchodźców z Wielkiej Brytanii do Rwandy jako niezgodny z prawem międzynarodowym.

Glasgow, Wielka Brytania – Brytyjski premier Rishi Sunak spędził weekend, próbując przekonać zbuntowanych parlamentarzystów ze swojej partii, aby poparli jego najnowszy plan wysyłania osób ubiegających się o azyl do Rwandy przed kluczowym głosowaniem w Izbie Gmin w sprawie tej polityki.

Znajdujący się w trudnej sytuacji przywódca konserwatystów chce przekazać afrykańskiemu krajowi uchodźców i migrantów w celu ewentualnego przesiedlenia, aby zniechęcić ludzi do przedostawania się małymi łódkami przez kanał La Manche do Wielkiej Brytanii.

W następstwie decyzji Sądu Najwyższego Wielkiej Brytanii z zeszłego miesiąca o uchyleniu pierwotnego ustawodawstwa na tej podstawie, że Rwanda nie jest krajem bezpiecznym dla osób ubiegających się o azyl, Sunak wprowadził tak zwaną ustawę o bezpieczeństwie Rwandy, która utrudni sądom kwestionowanie deportacji Wielkiej Brytanii do kraju republika śródlądowa..

We wtorek wieczorem projekt ustawy czeka tzw. drugie czytanie, które będzie pierwszym testem parlamentarnym.

43-latkowi grozi jednak potencjalny bunt wewnątrz partii w związku z obawą, że jego polityka jest sprzeczna z prawem międzynarodowym.

Oprócz obaw, że ta polityka jest nielegalna w świetle prawa międzynarodowego, prawicowo-konserwatywni politycy oświadczyli w niedzielę, że proponowana ustawa nie jest „wystarczająco rygorystyczna”.

Choć Sunak zaprzecza, jakoby wtorkowa konfrontacja stanowiła w istocie wotum zaufania dla jego premiera, godziny poprzedzające wydarzenie spędza na próbach przekonania rebeliantów do głosowania na niego.

Brytyjskie media podały, że aż 40 parlamentarzystów mogło wstrzymać się od głosu lub głosować przeciwko ustawie – to liczba wystarczająco wysoka, aby głosować przeciwko ustawie.

Zaprzeczenie Sunaka następuje pomimo rezygnacji Roberta Jenricka ze stanowiska brytyjskiego ministra imigracji w zeszłym tygodniu po tym, jak Sunak został oskarżony o nadzorowanie ustawodawstwa, które nie spełniło swoich celów.

Naukowiec Tim Bell porównał trudną sytuację Sunaka do sytuacji byłej konserwatywnej premier Theresy May, która ostatecznie nie wprowadziła w życie brytyjskiego głosowania z 2016 r. za opuszczeniem Unii Europejskiej podczas swojej kadencji.

Bell powiedziała, że ​​May musiała ustąpić ze stanowiska w 2019 r. po tym, jak „niezdolność do wynegocjowania z UE umowy o wystąpieniu, która jednocześnie zadowoliłaby wszystkie strony partii parlamentarnej, która – tak jak teraz – była nie tylko podzielona ideologicznie, ale miała paranoję”. wyborów, co pokazało, że znacząco traci poparcie”.

„Jedyna różnica polega na tym, że na skrzydłach nie czeka na przejęcie władzy żadna postać w stylu Borisa Johnsona, co oznacza, że ​​prawdopodobnie utknęli z Sunakiem – co jest dla niego bolesną sytuacją” – profesor polityki na Queen Mary University of London powiedział Al Jazeerze. I jego zastępcy.

Sondaże wskazują, że Sunakowi grozi polityczna zagłada w następnych wyborach powszechnych, które odbędą się nie później niż 28 stycznia 2025 r.

„Równie okrutne i niepraktyczne”

Pierwszy Brytyjczyk pochodzenia azjatyckiego, który został premierem Wielkiej Brytanii, objął urząd po rezygnacji Liz Truss w październiku 2022 r. po 44 dniach sprawowania tej funkcji. Sunak był brytyjskim kanclerzem skarbu w latach 2020–2022 pod rządami byłego premiera Johnsona.

Jednak bogatemu byłemu menadżerowi funduszy hedgingowych – którego wspólny majątek wraz z żoną Akshatą Murty szacuje się według Sunday Times Rich List 2023 na 529 mln funtów (664 mln dolarów) – jak dotąd nie udało się odwrócić losów bogatych. W sondażach konserwatyści pozostają około 20 punktów za opozycyjną Partią Pracy.

Sunak uczynił swoją antyimigracyjną kampanię „Zatrzymaj łodzie” kluczowym elementem programu swojego rządu. Uczynił to także częścią swojej próby odzyskania prawicowych wyborców, którzy porzucili Partię Konserwatywną i przyłączyli się do Partii Pracy, kierowanej przez byłego prawnika Keira Starmera.

„Chociaż wyraźnie widać, że niektórzy prawicowi wyborcy mają obsesję na punkcie małych łódek, nie jest ich wystarczająco dużo, aby zapewnić Sunakowi reelekcję dla torysów” – powiedział Bell.

Co więcej, jest mało prawdopodobne, aby determinacja premiera, by deportować osoby ubiegające się o azyl do ubogiego kraju oddalonego o 6400 kilometrów (4000 mil), spotkała się z pozytywnym przyjęciem z bardziej proimigracyjnymi wyborcami w Wielkiej Brytanii.

„Uważam, że wysyłanie migrantów do Rwandy jest równie okrutne i niepraktyczne, i wymyślone, by uspokoić konserwatywną prawicę” – powiedziała Al Jazeerze Elizabeth Moore, projektantka mody z Bristolu w południowo-zachodniej Anglii.

Phil Clarke, ekspert ds. Afryki Środkowej, powiedział, że Wielką Brytanię „należy postrzegać jako pariasa praw człowieka, ponieważ odmawia rozpatrzenia wniosków o uchodźców i azyl na jej wybrzeżach”.

Clark, profesor polityki międzynarodowej na SOAS University of London, dodał: „Jednakże globalne protesty były ograniczone, ponieważ wiele krajów zachodnich chce naśladować podejście Wielkiej Brytanii do offshoringu. Dania i Austria negocjują już podobne umowy migracyjne z Rwandą. … Co To, co Wielka Brytania próbuje zrobić z Rwandą, tragicznie wkrótce stanie się normą w sposobie, w jaki bogate kraje powierzają swoje obowiązki związane z uchodźcami biednym krajom.

Jeśli Sunak wyjdzie z wtorkowych wyborów z nienaruszonymi uprawnieniami, prawdopodobnie będzie kontynuował próbę wprowadzenia swojej polityki wobec Rwandy w nadziei, że uzasadni to kwotę 240 milionów funtów (300 milionów dolarów), które zostały już przekazane temu afrykańskiemu krajowi w ramach umowy.

Wielu analityków widzi jednak niewiele długoterminowych korzyści dla Sunaka z wprowadzenia tak kontrowersyjnego ustawodawstwa tak blisko następnych wyborów powszechnych w Wielkiej Brytanii.

„Jest oczywiste, że większość wyborców znacznie bardziej przejmują się kosztami życia i stanem NHS” – powiedział Bell.

„Dla nich to tylko odwrócenie uwagi i kolejny przykład konserwatystów walczących ze sobą jak koty w worku – co nigdy nie jest dobre, ponieważ podzielone partie zwykle nie wygrywają wyborów”.