Łazik Perseverance NASA odkrył, że duże ilości pyłu, które pomagają nadać czerwonej planecie Mars jej różowo-różowe niebo, są wdmuchiwane do atmosfery przez wirujące diabły pyłowe i sporadyczne, ale silne wiatry.
„Podnośnik z napędem burzowym, który wytrwałość Odkryj w Dziura Jezero To pierwsze naprawdę definitywne wydarzenie wznoszące kurz, jakie widzieliśmy” – powiedziała Space.com Claire Newman, główna autorka badania i jedna z czterech planetologów, którzy tworzą firmę badawczą o nazwie Aeolis Research.
Mars Pokryty drobnym pyłem barwionym rdzą, regionalnie i globalnie Burze piaskowe Duże ilości tego kurzu można unieść do wnętrza Marsowa atmosfera, gdzie preferencyjnie rozprasza czerwone długości fal światła, stąd kolor nieba. Ale podczas gdy burze piaskowe są zwykle sezonowe, zbiegając się głównie z latem na południowej półkuli planety, Mars nadal ma zakurzone niebo, nawet po sezonie burz piaskowych. Taka konsystencja oznacza, że muszą istnieć alternatywne i bardziej stabilne źródła pyłu atmosferycznego.
Związane z: 12 niesamowitych zdjęć z pierwszego roku łazika Perseverance na Marsie
Po raz pierwszy wytrwałość była świadkiem unoszenia się kurzu do atmosfery w poprzek Demony pyłu Mniej częste silne wiatry. Podczas pierwszych 216 dni marsjańskich (dni marsjańskich) łazika wytrwaj mida (Mars Environment Dynamics Analyzer) Zestaw instrumentów, które wykrywały średnio codziennie przelatującego nad nim pyłowego diabła.
Czujniki promieniowania i kurzu MEDA mogą wykrywać chmury pyłu z diabłów kurzu i burz wiatrowych na podstawie sposobu, w jaki unoszący się w powietrzu pył rozprasza światło słoneczne, podczas gdy inne czujniki MEDA mierzą ciśnienie powietrza, temperaturę i prędkość wiatru.
„Po raz pierwszy wysyłamy na Marsa czujniki, które są w stanie śledzić pył, gdzie i kiedy zostanie podniesiony lokalnie do łazika” – powiedział Neumann.
Rzadziej niż diabły pyłowe, ale mogące wznieść więcej pyłu, w ciągu dnia występują silne podmuchy wiatru wiejące ze zbocza. Największe pyłowe diabły wykryte przez MEDA na lądowisku Perseverance w kraterze Jezero miały średnicę około 890 stóp (270 metrów), ale jedno szczególne wydarzenie wiatru w ciągu dnia pokryło obszar 10 razy większy.
Takie wiatry wykazują „silne zmiany i turbulencje, zachowanie zgodne z przejściem dużej komórki konwekcyjnej”, Ricardo Hueso, fizyk z Universidade del País Vasco UPV/EHU w Kraju Basków w Hiszpanii i współautor nowych badań , powiedział Space.com.
Powietrze unosi się wzdłuż krawędzi komórek konwekcyjnych, z najsilniejszymi wiatrami na krawędzi czołowej, gdzie unosi kurz i wysyła go wysoko w atmosferę, gdzie pochłania światło słoneczne, ogrzewając atmosferę.
Ocieplenie powoduje rozszerzanie się atmosfery, co zmniejsza gęstość atmosfery. Uderzenie może mieć potencjalne konsekwencje dla każdego statku lecącego przez atmosferę, niezależnie od tego, czy jest to sonda przechodząca, schodząca lub lądująca, czy też mały towarzysz helikoptera, który ma przetrwać, sprytczyli krótki występ loty rozpoznawcze do wózka.
„Największym problemem pod względem kreatywności jest zmiana gęstości powietrza” – powiedział Newman. „Śmigłowiec ma różne ustawienia w różnych porach roku, ponieważ gęstość atmosfery na Marsie bardzo się zmienia w ciągu roku”.
Pomimo roli podmuchów wiatru, największym źródłem pyłu atmosferycznego pozostają burze piaskowe, które mogą mieć zasięg od burz regionalnych, które wybuchają w ciągu kilku dni, po burze, które trwały przez ostatnie miesiące i pokryły całą planetę pyłem. Jednak same burze nie wystarczą, aby na stałe zatrzymać duże ilości pyłu w marsjańskiej atmosferze.
„Lokalna burza piaskowa może wznosić znacznie więcej pyłu niż diabły pyłowe i wiatry powierzchniowe, ale lokalne burze piaskowe są krótkotrwałe, podczas gdy powierzchniowe burze piaskowe i burze powodują stałą zawartość pyłu” – powiedział Hiso.
Istnieją również przesłanki, że pył wznosi się nie wszędzie równomiernie na Marsie. Agencja NASA wgląd Sonda, która wylądowała w Elysium Planitia w pobliżu marsjańskiego równika, odnotowała kilka zdarzeń podnoszących pył, jednak Elysium Planitia i Krater Jezero w Perseverance są na pierwszy rzut oka nieco podobnymi lokalizacjami.
Jedną z różnic jest to, że krater Jezero znajduje się w pobliżu jednego z wielkich szlaków burzowych. „W pewnym sensie wiedzieliśmy, że będzie trochę inaczej. [in terms of dust]- powiedział Newman. Krater Jezero jest szczególnie podatny na unoszenie pyłu, a próba zrozumienia równowagi między różnymi zdarzeniami wznoszenia pyłu, a także dlaczego Jezero ma tak duży wzrost niż miejsce lądowania InSight, jest naprawdę interesującą zagadką. „
ten Badania Został opublikowany w środę (25 maja) w czasopiśmie Science Advances.
Obserwuj Keitha Coopera na Twitterze @21stCenturySETI. Podążaj za nami na Twitterze Umieść tweeta i dalej Facebook.
„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”
