Sfotografuj niebieską poświatę i gwiazdy Plejad

Plejady, znane również jako M45, to jedna z najsłynniejszych gromad otwartych gwiazd na nocnym niebie i wspaniały cel fotograficzny.

Plejady znajdują się na północny zachód od pasa Oriona (powyżej i po prawej stronie, jak widać z Wielkiej Brytanii) i gołym okiem będą widoczne jako jasna smuga.

Jednak sfotografuj żyrandol, a będziesz miał szansę uchwycić jego piękny niebieski blask.

Rozważ wygląd żyrandola

Plejady znajdują się w odległości około 444 lat świetlnych, czyli prawie trzy razy dalej niż najbardziej rozpowszechniona forma otwartej gromady Hiady w kształcie litery V.

Względna zwartość Plejad wynika z tego, że są one młodszą i bardziej odległą grupą niż Hiady.

Będąc młodą gromadą, Plejady są gorącymi, niebieskimi gwiazdami, co jest kolejnym czynnikiem pomagającym je zobaczyć.

Główny wzór pojawia się w postaci pudełka z uchwytem.

Wszystkie gwiazdy tworzące ten wzór otrzymały nazwy, a najjaśniejsze z nich również noszą oznaczenie Paire Eta (η) Tauri.

Fotografia Thuraya: sprzęt i ustawienia

Aby wygląd żyrandola wyglądał „naturalnie”, należy uwzględnić cały styl uchwytu pudełka, a także dużo miejsca wokół zestawu, aby nie sprawiał wrażenia ciasnego.

Jeśli zamierzasz używać obiektywu szerokokątnego lub nawet aparatu w smartfonie, zaskakujące jest, jak elastyczny może być rozpoznawalny kształt klastra w niższym zakresie obrazu.

Niższa skala obrazu pozwala na mniej precyzyjne śledzenie, ponieważ ekspozycje do 30 sekund nie pokazują żadnej dostrzegalnej gwiazdy poniżej ogniskowej 16 mm.

Dłuższa ogniskowa pozwoli uchwycić grupę bliżej i uzyskać większy efekt wizualny.

Jednak większa skala obrazu będzie wymagała od trackera większej precyzji.

Wyróżnienie głównych gwiazd Plejad nie jest zbyt trudne, ponieważ są one dość jasne.

Dłuższe ekspozycje pozwolą ci zagłębić się w gromadę, odsłaniając więcej słabszych jej członków (Plejady zawierają ponad 1000 gwiazd).

Uchwyć mgławicę

Kiedy w Plejadach pojawiają się słabe gwiazdy, staje się jasne, że widać także coś innego: piękną niebieską mgławicę.

Jest to mgławica refleksyjna, która zazwyczaj składa się z mikroskopijnych ziaren cynku i żelaza oraz ziaren węgla (pyłu diamentowego).

Bardzo skutecznie rozprasza niebieskie światło gwiazd, jest najbardziej widoczna wokół gwiazdy Merope, widocznej tutaj jasnej plamy mgławicy, znanej, co nie jest zaskoczeniem, jako Mgławica Merope, NGC 1435.

Jednak przy użyciu astrofotografii z długim czasem naświetlania można pokazać znacznie więcej.

Przez długi czas uważano, że wirująca mgławica otaczająca Plejady to materia pozostała po utworzeniu gromady.

Jednakże szczegółowa analiza mgławicy ujawnia, że ​​jej ruch różni się od ruchu gwiazd gromady.

Gromada przemieszcza się przez chmurę materii, dając początek mgławicy, którą widzimy dzisiaj.

Obecnie wiadomo też, że nie jest to jedna chmura, ale dwie, każda poruszająca się w niezależnych kierunkach.

Poniższy przewodnik krok po kroku opisuje, jak wykonać zdjęcie pojedynczego żyrandola.

Gdy już to opanujesz, użyj procesów fotografii głębokiego nieba, takich jak pomiar klatek i układanie wielu klatek, aby uzyskać lepszy wynik.

sprzęt

• Aparat DSLR lub jego odpowiednik
• Uchwyt śledzący
• Teleskop szerokokątny lub obiektyw o ogniskowej 400 mm lub krótszej

Fotografowanie żyrandola, krok po kroku

Krok 1

Jeśli posiadasz smartfon, sprawdź, czy ma tryb robienia zdjęć nocnych.

Warto sprawdzić w Internecie możliwości swojego telefonu, ponieważ niektóre z nich mają podstawowe tryby nocne, które wydłużają czas ekspozycji, jeśli telefon zostanie bezpiecznie zamontowany.

Zaskakujące jest, jak wyraźnie wygląda ta grupa, nawet bez obiektywu zmiennoogniskowego.

Krok 2

Jeśli używasz lustrzanki cyfrowej lub jej odpowiednika, na przykład aparatu w smartfonie, stosunkowo szerokokątny obiektyw nadal uchwyci ogólny wygląd grupy.

Jeśli zamierzasz używać dłuższych ogniskowych bez śledzenia, skorzystaj z „reguły 500”, aby określić, jak długie ekspozycje możesz osiągnąć bez zauważania poważnych skutków śledzenia gwiazd.

Zasada 500 brzmi: najdłuższe naświetlenie = 500 ÷ ogniskowa (mm)

Krok 3

Użyj ogniskowej, która uchwyci główny wzór i odpowiednią ilość miejsca wokół niego.

Powiększ zbyt blisko i będzie jasne, że grupa została przycięta; Obraz będzie wyglądał na zbyt ograniczony.

Idealna jest 3-stopniowa szerokość obrazu w osi, którą można uzyskać przy użyciu obiektywu 660 mm na matrycy pełnoklatkowej lub obiektywu 400 mm na matrycy APS-C.

Krok 4

Gromady gwiazd stanowią doskonałe cele ostrości dla kamer obsługujących podgląd na żywo.

Nie spiesz się, aby uzyskać ostre gwiazdy. Aby uzyskać dobrą jakość kolorów i niski poziom szumów, celuj w niską czułość ISO, powiedzmy 400-1600.

Eksperymentuj, stopniowo zwiększając czułość ISO i czas ekspozycji, aż uzyskasz zdjęcie, które będzie wyglądało zadowalająco i szczegółowo.

Krok 5

Jeśli używasz stojaka śledzącego, rozważ zwiększenie ekspozycji do minuty lub dwóch, w zależności od dokładności stojaka.

Poszukaj oznak rozmycia odbicia osadzonych w bloku.

Często zdarza się, że niebo staje się jaśniejsze, gdy to robisz, co można naprawić podczas przetwarzania.

Krok 6

Korzystając z edytora obrazów, dostosuj suwak punktu środkowego dla każdego kanału koloru, usuwając zanieczyszczenie światłem i przyciemniając niebo.

Unikaj jednak zbyt czarnego koloru. Delikatna krzywa S może sprawić, że grupa będzie się wyróżniać.

Obserwuj balans kolorów. Mgławica powinna mieć kolor jasnoniebieski do cyjanu.

Aby uzyskać płynniejsze rezultaty, należy układać i przetwarzać wiele ujęć.

Udało Ci się zrobić zdjęcie żyrandola? Nie zapomnij przesłać nam swoich zdjęć!