Po dziesięcioleciach szybko rosnącego lodu morskiego w Arktyce modele sugerują, że nadchodzi dramatyczny zwrot

Czy pływający lód na Oceanie Arktycznym będzie się poruszać szybciej czy wolniej w nadchodzących dziesięcioleciach? Odpowiedź na to pytanie powie nam, czy transport morski stanie się mniej czy bardziej ryzykowny. Może to również mieć istotne implikacje dla tempa utraty pokrywy lodowej, co ma ogromne znaczenie dla społeczności tubylczych na północy, ekosystemów i globalnego systemu klimatycznego.

Chociaż dane obserwacyjne wskazują, że panuje tendencja do wyższych prędkości lodu morskiego, modele klimatyczne przewidują, że prędkości te będą spadać w sezonie letnim. Ta rozbieżność doprowadziła do pytań o zasadność przewidywań modelu.

W Nowa publikacja opublikowana dzisiaj w KriosferaAdiunkt w Lassonde School of Engineering Neil Tandon i wizytujący postdoc Jamie Ward odkryli, że chociaż mechanizmy powodujące spowolnienie lodu pozostają wiarygodne, pozostają pytania dotyczące czasu opóźnienia.

„Zrozumienie, jak zmienia się ruch lodu morskiego, jest oczywiście interesujące, jednak tak naprawdę nie wiedzieliśmy, czy przewidywane modele są wiarygodne” – mówi Tandon, który pracuje również w Centrum Badań Nauk o Ziemi i Kosmosie. Chris) na Uniwersytecie w Yorku. „Wygląda na to, że możemy spodziewać się, że lód morski będzie nadal przyspieszał przez jakiś czas, ale w nadchodzących dziesięcioleciach nadejdzie moment, w którym dynamika się zmieni”.

Pływający lód morski stwarza szczególne ryzyko dla transportu morskiego, twierdzi Tandon, podając dramatyczny przykład z 2017 r., kiedy lód morski uwięził i zatopił dwie łodzie rybackie wokół Nowej Fundlandii. Im szybszy lód, tym bardziej niebezpieczne warunki.

Tandon twierdzi, że wiosna może być użyteczną analogią, aby zrozumieć, dlaczego lód morski przyspiesza. Gdy temperatura wzrasta, a lód staje się cieńszy, może łatwiej się rozszerzać i kurczyć, podobnie jak sprężyna wykonana z cieńszego metalu może rozszerzać się i kurczyć łatwiej niż sprężyna wykonana z grubszego metalu.

„W miarę jak cieńszy lód morski rozszerza się i kurczy, generuje on większy pęd, podobnie jak jeden z tych samochodów na sprężynach jedzie szybciej, im bardziej go cofasz” – wyjaśnia Tandon.

Nie jest to jednak jedyna siła działająca na lód. Kiedy lód staje się wystarczająco cienki, wewnętrzne ciśnienia wytwarzające „sprężyny” zaczynają maleć i zaczynają dominować inne siły.

„Kiedy lód wchodzi w tak zwany stan swobodnego dryfowania, ciśnienie wewnętrzne staje się znikome, a zewnętrzne siły wiatru i nachylenie powierzchni oceanu zaczynają przejmować kontrolę. Modele wskazują, że zmiany wiatrów i nachylenia powierzchni oceanu spowodują spowolnienie lodu morskiego w dół latem.”

Tandon twierdzi, że chociaż modele ogólnie zgadzają się, że tegoroczne spowolnienie nastąpi w lecie, nie są zgodne co do tego, kiedy to spowolnienie się zacznie. Niektóre modele sugerują, że spowolnienie rozpocznie się w ciągu najbliższej dekady, inne zaś, że zacznie się ono pod koniec tego stulecia.

Gwałtowne dryfowanie lodu może stworzyć niebezpieczne warunki dla żeglugi, dlatego spowolnienie lodu można postrzegać jako pozytywne, ale Tandon twierdzi, że należy wziąć pod uwagę ważniejsze kwestie.

„Nie zmienia to faktu, że pokrywa lodowa na morzu stale się zmniejsza, prawda? Stanowi to problem ze względu na wpływ na ekosystemy, rdzenną ludność, której funkcjonowanie zależy od zdolności polowania na określone zwierzęta oraz zdolności zwierząt do przetrwania zmian klimatycznych. ” „Siedlisko i ogólny wpływ na globalny klimat” – mówi Tandon. „Ale powiedziałbym, że to całkiem dobra wiadomość, ponieważ modele sugerują, że nie przewidziano niektórych z najgorszych przewidywanych przez nas aspektów dotyczących zanikania pokrywy lodowej”.