TORONTO – Naukowcy przeanalizowali i ponownie zbadali zawartość jelit „człowieka z Tollund”, ciała bagiennego z wczesnej epoki żelaza w Danii, starając się lepiej zrozumieć życie i śmierć w tym czasie.
„Ciało bagienne” to slangowe określenie ludzi, których szczątki są zmumifikowane przez kwaśne torfowiska, pozostawiając skórę, włosy, paznokcie, a czasem organy wewnętrzne, takie jak jelita.
Niektóre trupy bagienne mogły być osobnikami, które upadły przez pomyłkę, podczas gdy inne mogły zostać tam umieszczone celowo poprzez karę, morderstwo lub rytualne składanie ofiar z ludzi. Podczas duńskiej wczesnej epoki żelaza – 500 pne do 200 ne – torfowiska były wykorzystywane do celów praktycznych, ale także do rytuałów, w których składano w nich przedmioty.
„Człowiek Tollund” został znaleziony w 1950 r. podczas cięcia torfu w Bjaeldskovdal, 10 km na zachód od Silkeborg w Danii. Miał od 30 do 40 lat, kiedy zmarł w około 405-380 p.n.e., na początku duńskiej wczesnej epoki żelaza, i został powieszony, a później umieszczony w dole do cięcia torfu w pozycji do spania.
Jego dobrze zachowana głowa sprawia, że jest jednym z najsłynniejszych ciał bagiennych, jakie kiedykolwiek odkryto, a także powszechnie uznawanym statusem ofiary z ludzi.
Badanie zatytułowane „The Toland Man’s Last Meal: New Analysis of His Gut Content”, Opublikowano w lipcowym numerze Antiquity JournalPonownie zbadał makroskamieniałości roślin, pyłki, białka i markery steroidowe w swoim żołądku.
Badanie mówi, że jedzenie często kojarzy się z rytuałami, ostatnie posiłki spożywane przez osobniki trzymane na bagnach mogą być powiązane z ofiarami z ludzi. Ostatnie posiłki 12 ciał bagiennych z epoki żelaza w północnej Europie zostały wcześniej przeanalizowane i stwierdzono, że zawierały różnorodne pokarmy, które mogły odnosić się do elementu rytualnego przed ich śmiercią, takie jak nasiona, jagody, kielichy i sporysz.
Naukowcy odkryli, że 12 do 24 godzin przed śmiercią człowiek Tollanda jadł owsiankę zawierającą jęczmień, len i trochę ryb, a analiza białek i jaj robaków jelitowych wykazała, że w chwili śmierci był zarażony pasożytami. .
Badanie mówi, że chociaż posiłek mógł być normalnym posiłkiem w tym okresie, niektóre składniki znajdujące się w treści jelitowej człowieka Tollunda mogą odnosić się do praktyk rytualnych.
Badanie mówi, że prawie cały przebadany materiał Tollund Man został pobrany z jelita grubego, które generalnie lepiej zachowuje resztki jedzenia niż próbki z resztek kału lub jelita cienkiego.
Analizując składniki wszystkich nasion, ziaren i innej zawartości w jelitach Tollond Mana, naukowcy byli w stanie dowiedzieć się, jak przygotowywano jego ostatni posiłek. Młócenie i kruszenie ziaren i nasion wskazuje, że zostały one zmielone przed ugotowaniem. Przeprowadzone badania wskazują, że obecność zwęglonej skórki pokarmowej świadczy o tym, że mączka z kaszy była gotowana w glinianym garnku.
Chociaż owsianka zawiera składniki o „właściwościach odurzających lub innych „magicznych” właściwościach, kilka nasion zioła zwanego bladą persicaria stanowiło część posiłku i znaleziono je również w wielu innych organizmach bagiennych.
„Wyższy stosunek dzikich nasion do ziarna w wielu ciałach bagiennych w porównaniu do tego w spalonych spichlerzach może wskazywać, że dzikie nasiona były składnikiem używanym na specjalne okazje, w tym ofiary z ludzi” – czytamy w badaniu, dodając ostrzeżenie, że mogą również zostały dodane, aby poprawić smak lub wartość odżywczą posiłku.
Naukowcy odkryli, że człowiek z Tollund został zarażony trzema różnymi rodzajami pasożytów: tasiemcami, włosogłówkami i obleńcami. Włosogłówki i tasiemce były już wcześniej znajdowane w ciałach bagiennych, ale człowiek Tollunda wskazuje, że po raz pierwszy zgłoszono tasiemca – najprawdopodobniej z jedzenia surowego lub niedogotowanego mięsa zarażonego ropniami tasiemca.
Badanie stawia hipotezę, że włosogłówki i ćmy są związane ze złą higieną, ponieważ rozprzestrzeniają się poprzez skażoną żywność i wodę.
Naukowcy twierdzą, że ponowna analiza treści żołądka i jelit ciał bagiennych jest ważna, aby pomóc zrozumieć, jak wyglądało codzienne życie i śmierć w epoce żelaza, i może nadal dostarczać nowych informacji do dalszych badań.
„Internetowy geek. Myśliciel. Praktyk od piwa. Ekspert od bekonu. Muzykoholik. Certyfikowany guru podróży.”
