Misja na Księżyc może zwiększyć wysiłki kanadyjskiej służby zdrowia i klimatu: astronauci Artemis II

OTTAWA — Czterech astronautów wybranych do okrążenia Księżyca twierdzi, że misja Artemis II może pomóc zobaczyć, jak Kanada reaguje na brak bezpieczeństwa żywnościowego, potrzeby opieki zdrowotnej i adaptację do arktycznego klimatu.

„Jak sprawić, by osiem miliardów ludzi wiosłowało w tym samym kierunku i pracowało nad tymi problemami? Ponieważ są to problemy globalne” – powiedział Jeremy Hansen, kanadyjski pułkownik, który dołączy do trzech Amerykanów w kosmosie.

„Razem możemy zrobić wielkie rzeczy. Jako rasa ludzka możemy zrobić lepiej. Oto mały przykład” – powiedział z kolegami we wtorkowym wywiadzie dla The Canadian Press.

Misja, zaplanowana na listopad 2024 r., jest częścią ambitnego planu długoterminowej obecności na Księżycu, a NASA ma nadzieję, że Ottawa zwiększy wydatki na przestrzeń kosmiczną.

10-dniowa misja obejmuje daleką kosmiczną procę do manewrowania ósemką po ciemnej stronie Księżyca.

Jeśli się powiedzie, Artemis II będzie pierwszym człowiekiem, który odważy się opuścić Ziemię.

Utoruje również drogę do kolejnej misji zaplanowanej na 2025 r., która będzie polegać na pilotowaniu łazika na powierzchni Księżyca i poszukiwaniu materiałów, które można przekształcić w paliwo i materiały budowlane.

Pilot misji Victor Glover powiedział, że różnorodność małej, ale wysoce wyspecjalizowanej załogi, która obejmuje ludzi dwóch narodowości, kobietę i osobę kolorową, jest celowym przesłaniem dla planety.

„To przykład tego, co możemy osiągnąć i wyzwań, które możemy pokonać” – powiedział Glover, który jest czarny.

„Kiedy połączymy nasze różnorodne umiejętności, nasz kraj razem, możemy zrobić to, co prezydent powiedział w waszym parlamencie:„ wielkie rzeczy ”- powiedział, odnosząc się do przemówienia prezydenta Joe Bidena w Izbie Gmin w zeszłym miesiącu.

Dział audytu NASA szacuje, że program Artemis, który z powodzeniem wysłał bezzałogowy statek kosmiczny wokół Księżyca w listopadzie ubiegłego roku i planuje zatrzymać astronautów na Księżycu przez tydzień, będzie kosztował 93 miliardy dolarów do jesieni 2025 roku.

Najnowszą ambicją jest utworzenie załogowej placówki na orbicie księżycowej.

Załoga zauważyła, że ​​oprócz pozytywnego przesłania współpracy, jakie wysyła wyprawa, istnieje wiele tego, co Glover nazwał „inspirującymi zwrotami” i zwrotami ekonomicznymi.

Hansen argumentował, że badania naukowe zaangażowane w misję są szczególnie ważne dla Kanadyjczyków, ponieważ zgromadzą mnóstwo danych dotyczących zmian klimatycznych i przetestują nowe sposoby zbliżania się do odległych środowisk.

Powiedział, że ciągłe przebywanie na Księżycu, ostatecznie na Marsie, i radzenie sobie z niektórymi problemami na Ziemi „w dużym stopniu się pokrywają”.

„Jeśli nie możemy uprawiać żywności w kanadyjskiej Arktyce, jak możemy oczekiwać, że zrobimy to na Księżycu i na Marsie?” Powiedział.

„Są to obszary, w których możemy wykorzystać inspirację kosmiczną, aby pomóc nam przynieść realne korzyści Kanadyjczykom na planecie i ogólnie społeczeństwu”.

CSA postrzega misję jako sposób na rozwój prac technicznych w komercyjnych robotach kosmicznych, opierając się na sukcesie serii robotów Canadarm.

Hansen powiedział, że Kanadyjczycy powinni uznać, że „nadarza się okazja, by skorzystać z programu takiego jak Artemis”.

Od dziesięcioleci Międzynarodowa Stacja Kosmiczna jest jedynym miejscem docelowym dla astronautów. Artemis II będzie pierwszą załogową misją na Księżyc od czasu ostatniego lotu Apollo w 1972 roku, a czterej astronauci będą pierwszymi ludźmi, którzy użyją statku kosmicznego Orion, który powrócił na Ziemię w grudniu zeszłego roku po okrążeniu Księżyca.

„Nie mamy planu treningowego, który był wypróbowany i wykonany wiele razy” – powiedziała astronautka Christina Hammock-Koch.

„Musimy wprowadzać innowacje w miarę postępów, a naszym obowiązkiem jest uczynienie go jak najlepszym dla przyszłych pilotów Artemis”.

Koch wie co nieco o tym, jak to jest przystosować się do przebywania z dala od planety po spędzeniu 328 dni na stacji kosmicznej.

„Down może sprawiać wrażenie, jakbyś nie spał. Podczas pierwszych 48 godzin w kosmosie możesz dosłownie poczuć się, jakbyś się poruszał, kiedy tak nie jest.

Ale w tym czasie jej zespół będzie miał za zadanie „niektóre z ważniejszych operacji misyjnych”, takich jak kierowanie samochodem i mierzenie, jak blisko jest do innych obiektów, powiedziała.

Lider misji Reed Wiseman powiedział, że różnorodność misji była wynikiem wyboru najlepszych do każdej roli.

„Mają świetne wykształcenie i wielkie umiejętności” – powiedział.

Jednak szef agencji, Bill Nelson, dał jasno do zrozumienia, że ​​kobiety będą wśród osób wybranych do chodzenia po Księżycu, kiedy Artemis III wystartuje, prawdopodobnie w 2025 roku.

Nie powiedział jednak, czy pierwszym nie-Amerykaninem, który stanie na Księżycu, będzie Kanadyjczyk.

„Będzie pierwszą kobietą i następnym mężczyzną, który będzie chodził po Księżycu. Jakiekolwiek przydziały tych misji jest zbyt wcześnie, aby o tym mówić” – powiedział Nelson, były astronauta.

Zaznaczył, że Europejska Agencja Kosmiczna i Japońska Agencja Kosmiczna dokonały „znaczących inwestycji” we wspólne programy z NASA.

„Każdy z nas latał z wieloma astronautami. Każdy zwiększa swoje budżety na własny program kosmiczny i myślę, że zobaczymy również równoległą ścieżkę z Kanadą” – powiedział Nelson.

„Teraz, gdy Jeremy leci na Księżyc, myślę, że zaangażowanie Kanady wzrośnie”.

Hansen, jedyny astronauta biorący udział w misji, który jeszcze nie był w kosmosie, powiedział, że chce pokazać, że można przejść od dorastania na farmie w wiejskim Ontario do dostania się na ciemną stronę Księżyca.

„Moje przesłanie do Kanadyjczyków brzmi:„ Nie ograniczajcie tego. Myślę, że mamy taki zwyczaj” – powiedział. „W całym kraju jest tyle geniuszy, którzy mogą przyczynić się do rozwoju świata”.

Powiedział, że jest podekscytowany tym, co misje Artemis planują odkryć, od monitorowania warunków klimatycznych po sprawdzenie, czy regolit pokrywający księżyc można wykorzystać do stworzenia struktur wyglądających jak betonowe budynki.

„Sprawimy, że ludzie będą chodzić po Księżycu, ludzie polecą na Marsa i rozwiążemy naprawdę ogromne problemy na planecie” – powiedział Hansen.

„To nie jest szczyt. To tylko jeden mały krok.”

Ten raport The Canadian Press został opublikowany po raz pierwszy 25 kwietnia 2023 r.