Kosmonautom zależy na ochronie możliwości uprawiania astronomii z Księżyca.
Istnieją plany umieszczenia instrumentów astronomicznych na księżycowym krajobrazie, takich jak ultrachłodzone teleskopy na podczerwień, szereg detektorów fal grawitacyjnych, duże radioteleskopy podobne do Arecibo, a nawet instrumenty oczyszczające mające na celu poszukiwanie dowodów na istnienie Księżyca. „Tam” są kosmici.
Tak, przyszłość astronomii księżycowej jest na horyzoncie. Niektórzy naukowcy twierdzą jednak, że istnieje pilna potrzeba ochrony wszelkiego sprzętu astronomicznego na Księżycu przed zakłóceniami powodowanymi przez inne działania zaplanowane na Księżycu, aby zapewnić mu możliwość wypełnienia swojej misji polegającej na badaniu otaczającego wszechświata.
W tym celu w dalszym ciągu podejmuje się wysiłki na rzecz zdefiniowania i opracowania polityk we współpracy z Organizacją Narodów Zjednoczonych, w nadziei na wzmocnienie międzynarodowego wsparcia dla takiej ochrony.
Powiązany: Detektory fal grawitacyjnych na Księżycu mogą być bardziej czułe niż te na Ziemi
Umowy globalne
Planem działania kieruje Międzynarodowa Unia Astronomiczna (IAU). Międzynarodowa Unia Astronomiczna zrzesza ponad 12 000 aktywnych zawodowych astronomów z ponad 100 krajów na całym świecie.
Richard Green jest przewodniczącym grupy Międzynarodowej Unii Astronomicznej zajmującej się kwestiami regulacji astronomii z Księżyca. Jest także zastępcą dyrektora ds. stosunków rządowych w Steward Observatory, prowadzonym przez Uniwersytet Arizony w Tucson.
Grupa robocza IAU zamierza współpracować z wieloma innymi organizacjami pozarządowymi, aby chronić możliwość prowadzenia astronomii z Księżyca, Green powiedział Space.com.
Wielu uczestników Grupy Roboczej IAU to zarządcy widma z obserwatoriów radiowych, silnie związani z Międzynarodowym Związkiem Telekomunikacyjnym (ITU) i Światową Konferencją Radiokomunikacyjną ITU, forum na szczeblu traktatowym służącym do przeglądu i, jeśli to konieczne, zmiany Regulaminów Radiokomunikacyjnych i konwencje globalne. O wykorzystaniu widma częstotliwości radiowych oraz orbitach satelitów geostacjonarnych i niegeostacjonarnych.
Członkowie grupy roboczej chcą zmaksymalizować zakres chronionych częstotliwości, „w tym bardzo niskie częstotliwości potrzebne do badania wczesnego Wszechświata i emisji zórz polarnych z planet” – mówi Green.
Uczciwy dostęp
Green twierdzi, że innym podejściem jest ochrona miejsc na Księżycu, które mogłyby nadawać się do umieszczenia kriogenicznych teleskopów na podczerwień lub układów detektorów fal grawitacyjnych.
„Mamy wspólną sprawę z tymi, którzy chcą chronić miejsca dziedzictwa historycznego, a nawet z tymi, którzy chcą terenów przeznaczonych do wydobywania wody lub minerałów” – mówi Green. „Wyobrażamy sobie Komitet Narodów Zjednoczonych ds. Pokojowego Wykorzystania Przestrzeni Kosmicznej jako miejsce, w którym można opracować pewne procesy w celu zajęcia chronionego obszaru i rozwiązania konkurencyjnych roszczeń”.
W skład Grupy Roboczej ds. Astronomii Księżycowej Międzynarodowej Unii Astronomicznej wchodzą eksperci w dziedzinie prawa i polityki kosmicznej, którzy mogą zapewnić solidne podstawy dla tego podejścia, mówi Green.
„Oczywiście głównym celem jest dokonanie obserwacji astronomicznych, które można przeprowadzić wyłącznie na Księżycu” – wyjaśnia Green. Grupa zadaniowa korzysta z wiedzy i doświadczenia głównych badaczy w zakresie misji księżycowych lub koncepcji misji.
Mogłoby to pomóc zaangażować społeczność astronomiczną w nadawanie priorytetu obiektom o najwyższym znaczeniu naukowym i uporać się z kwestiami prowadzenia nauki w środowisku opartym na „równym dostępie” w duchu Traktatu Narodów Zjednoczonych o przestrzeni kosmicznej z 1967 r., mówi Green.
Wyraźnie wymagane
Ian Crawford, profesor planetologii i astrobiologii w Birkbeck College w Londynie, otrzymał imponujące poparcie dla inicjatywy IAU.
„Moim zdaniem pewien podzbiór miejsc na Księżycu, na przykład wyznaczone kratery polarne i główne odległe miejsca, należy sklasyfikować jako „Obszar o szczególnym znaczeniu naukowym” i jako takie chronić” – Crawford powiedział Space.com.
Crawford sugeruje, że możliwym modelem mogłyby być obszary specjalnie chronione Antarktyki (ASPA), zgodnie z definicją zawartą w załączniku V Protokołu środowiskowego do Traktatu w sprawie Antarktyki.
„W każdym razie jasne jest, że wymagana jest koordynacja międzynarodowa, dlatego zaangażowanie ONZ wydaje się całkowicie właściwe” – mówi Crawford.
Spółki prywatne
NASA współpracuje z kilkoma amerykańskimi firmami, aby przenieść naukę i technologię na powierzchnię Księżyca w ramach inicjatywy Commercial Lunar Payload Services (CLPS).
Biorąc pod uwagę rozwój przyszłych zautomatyzowanych eksploracji Księżyca przy użyciu CLPS, wkrótce wylądują tam pierwsze ładunki naukowe finansowane przez NASA od ponad 51 lat — odkąd Apollo 17 wylądował na Księżycu w grudniu 1972 r., mówi Jack Burns, emerytowany profesor w Wydział Astrofizyki i Nauk Planetarnych na Uniwersytecie Kolorado w Boulder.
Jeden ładunek, którego Burns jest współbadaczem, nosi nazwę Obserwacje fal radiowych Księżycowej powierzchni sfery fotoelektronowej (ROLSES). Jeśli się powiedzie, będzie to pierwszy radioteleskop na Księżycu, zlokalizowany na południowym biegunie Księżyca. ROLSES zostanie tam umieszczony w lutym w ramach misji IM-1 lądownika księżycowego Intuitive Machines Nova-C w ramach partnerstwa CLPS.
Następnie w ciągu dwóch lat odbędzie się noc eksperymentów elektromagnetycznych na powierzchni Księżyca, w skrócie LuSEE-Night, której lot zaplanowano na 2026 r. na pokładzie lądownika Firefly Aerospace Blue Ghost Mission-2. Przedsięwzięcie to jest również częścią projektu CLPS, a Burns jest członkiem zespołu naukowego eksperymentu LUNAR Far Side.
LuSee-Night to radioteleskop, który będzie badał bezprecedensowe ciemne wieki wczesnego Wszechświata – czas przed narodzinami pierwszych gwiazd.
fakt naukowy
Biorąc pod uwagę ten potencjalny i obiecujący rozwój radioastronomii z Księżyca, Burns mówi: „Konieczne jest teraz opracowanie międzynarodowych porozumień w celu ochrony niewidocznej strony Księżyca na potrzeby radioastronomii, ponieważ jest to jedyne naprawdę ciche miejsce w wewnętrznej części Księżyca. Układ Słoneczny.” System.”
Burns twierdzi, że obserwacje radiowe z Księżyca nie są już science fiction, ale raczej faktem naukowym.
„Wkraczamy w nową erę badań naukowych prowadzonych przez naszych najbliższych sąsiadów w kosmosie” – mówi Burns.
„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”
