Konkurs na projekt przestrzeni studenckiej Uniwersytetu Commons: cichy pokój

U of A niedawno zorganizował konkurs na projekt przestrzeni studenckiej, aby jak najlepiej wspierać doświadczenie studentów w nowym budynku University Commons. Zwycięzcy są wybierani przez kluczowych liderów z całej organizacji, aw tej trzyczęściowej serii ja (Jeremy) usiadłem z każdym zwycięzcą, aby dowiedzieć się więcej o ich zwycięskim projekcie i dlaczego się zaangażowali.

Druga rata dotyczy Masona, który przesłał zwycięski projekt pokoju uspokajającego.

Mason

Co studiujesz na uczelni i co skłoniło Cię do udziału w konkursie?

Jestem na czwartym roku studiów urbanistyki i planowania regionalnego z nieletnim ekonomii.

Kiedy po raz pierwszy zobaczyłem, że odbywa się ten konkurs, pomyślałem, że to zbyt fajna okazja, by ją przepuścić! Gdy pracowałem nad uzyskaniem dyplomu z planowania, moje zainteresowania coraz bardziej zwracały się w stronę projektowania urbanistycznego. W tym momencie mojego programu wzięłam udział we wszystkich dostępnych zajęciach z projektowania urbanistycznego i chociaż ten konkurs był bardziej nastawiony na projektowanie wnętrz, poczułam, że jest to okazja, by ponownie wykorzystać tę twórczą moc.

Od września uczestniczę w stażu w Green Space Alliance, firmie zajmującej się planowaniem i projektowaniem urbanistycznym. Na tym stanowisku mam okazję ćwiczyć umiejętności projektowe, pracując z takimi narzędziami jak AutoCAD, Sketchup i Adobe Suite. To doświadczenie dało mi pewność siebie i odpowiednie umiejętności do podjęcia się takiego projektu.

Przede wszystkim czułem, że jest to okazja do dokonania zmian w kampusie i wywarcia naprawdę pozytywnego wpływu na życie studentów. Wdrażając ten projekt, mam nadzieję, że będzie to miejsce, w którym uczniowie będą czuli się bezpiecznie i komfortowo, aby zebrać myśli, zastanowić się i nabrać sił.

Zwycięski projekt Masona. Zgłoszenia będą miały wpływ na ostateczny projekt przestrzeni, ale mogą nie być identyczne z przesłanymi.

Dlaczego wybrałeś kojący projekt pokoju?

Uważam, że studentom na Uniwersytecie A brakuje obecnie miejsca poświęconego wyłącznie zdrowiu psychicznemu i dobremu samopoczuciu, które byłoby otwarte dla wszystkich bez żadnych oczekiwań. Aby jak najlepiej służyć studentom w kampusie, powinniśmy zapewnić nie tylko przestrzenie zorientowane na naukę i produktywność, ale także przestrzenie, które uwzględniają pasje i trudności, które mogą wiązać się z nauką wyższą.

Jeśli chodzi o projektowanie przestrzeni, pomyślałem, że cichy pokój może również zapewnić więcej miejsca na kreatywność, ponieważ nie ma zbytniego pierwszeństwa dla tego typu przestrzeni w kampusie.

Czy możesz opisać niektóre z kluczowych cech zwycięskiego projektu i sposób, w jaki wspierają one przeznaczenie przestrzeni?

Projektując tę ​​przestrzeń, starałem się powiązać każdy element z jednym z trzech tematów; Odbicie, połączenie lub rozproszenie uwagi.

Kotwicą projektu są siedzenia przy oknie, które owijają się wokół zewnętrznej części pokoju. Przestrzeń korzysta z wysokich sufitów, dużych okien i dużej ilości światła. Biorąc pod uwagę te czynniki, siedzenia przy oknie w tym pokoju będą jasne i przestronne. Każde miejsce przy oknie jest połączone z zasłoną, którą można zamknąć, jeśli uczniowie chcą prywatności w przestrzeni.

Środek pokoju jest wypełniony przestrzeniami komunikacyjnymi w stylu „pokoju rodzinnego”, przeznaczonymi dla uczniów do pracy nad swoimi uczuciami z przyjaciółmi lub za pośrednictwem usług UofA. Przestrzenie te są wyposażone w wygodne meble i otoczone drzewami i roślinami domowymi, które zapewniają połączenie z naturą i dodają uspokajającego efektu przestrzeni. Prywatność jest tworzona przez osłonę zapewnianą przez wiele roślin i ścianki działowe na wysokości ramion.

Przestrzenie takie jak przestrzeń coworkingowa, duże wbudowane półki na książki i pianino elektryczne (ze słuchawkami) zapewniają uczniom przestrzeń do odwrócenia uwagi, jednocześnie korzystając z uspokajających właściwości pomieszczenia.

Jedną z głównych cech pokoju jest ściana przeznaczona do bycia muralem. W mojej sugestii zasugerowałem, aby tę przestrzeń poświęcić muralowi zamówionemu przez rdzennego artystę. Myślę, że ważną częścią zapewnienia tej przestrzeni jest inkluzywność i zaproszenie dla wszystkich uczniów poprzez reprezentację. Dlatego ta część pokoju pomoże zapewnić, że rdzenna tożsamość i kultura będą zakorzenione i honorowane w tym nowym budynku.

Jakie największe wyzwania napotkałeś podczas procesu projektowania i jak je przezwyciężyłeś?

Jednym z największych wyzwań, przed którymi stanąłem podczas projektowania tego pokoju, było zapewnienie poczucia zamknięcia. Pokój jest stosunkowo długi i ma naprawdę wysokie sufity, więc myślę, że istnieje ryzyko, że będzie „szeroko otwarty”, aby zapewnić prywatność lub komfort.

Udało mi się rozwiązać ten problem, tworząc obudowę poprzez proponowaną konstrukcję i kształt siedzeń okiennych oraz dzieląc pomieszczenie na łatwiejsze do zarządzania sekcje lub „strefy”.

Jak sądzisz, jaki wpływ taka przestrzeń będzie miała na uczniów?

Mam nadzieję, że ta przestrzeń stanie się miejscem, na które uczniowie mogą liczyć, aby pomóc im się uziemić i znaleźć spokój w stresujących dniach. Ma to być miejsce, do którego studenci mają dostęp samodzielnie lub z usługami tutoringu świadczonymi przez uniwersytet. Chociaż wiem, że zaprojektowanie tego pokoju nie rozwiąże żadnych problemów uczniów, może pomóc im poczuć się bardziej widocznymi w codziennym życiu.

Jakie są Twoje aspiracje na przyszłość i jak to doświadczenie przyczyniło się do osiągnięcia Twoich celów?

Pasjonuje mnie tworzenie przestrzeni, które są użyteczne, zrównoważone, piękne i integracyjne. Zamierzam kontynuować studia i pracować w kierunku tej pasji poprzez studia podyplomowe związane z projektowaniem urbanistycznym lub rozwojem. Ten konkurs zachęcił mnie do stawiania sobie większych wyzwań i zadawania sobie pytania, w jaki sposób mogę przyczynić się do poprawy otaczającego mnie środowiska zbudowanego.