LIV nadal wzbudza kontrowersje w świecie golfa. Po wycofaniu w ostatnich tygodniach kilku graczy z PGA, w tym drugiego na świecie Camerona Smitha, liga ogłosiła ruch, który odbiegał od sportowych standardów.
Prezes LIV Greg Norman ogłosił za pośrednictwem mediów społecznościowych LIV, że zawodnicy jego rywali będą mogli nosić spodenki, co jest rzadko spotykane w sporcie. W różnych oficjalnych zawodach, które miały miejsce w historii tego sportu, zawsze trzeba było grać długimi spodniami, które są organizowane w golfa.
Z wyjątkiem wyjątkowych przypadków.
Greg Norman, oświadczenia
Przez lata PGA dyskutowało o tym, czy szorty mogą być włączone do dress code’u, ponieważ w niektórych turniejach, które są rozgrywane w niektórych regionach, noszenie długich spodenek może być problemem dla golfistów.
Tylko w niektórych turniejach, w których panują ekstremalnie wysokie temperatury, PGA pozwoliło na używanie tego rodzaju odzieży. W rzeczywistości do niedawna golfiści mogli pokazywać swoje kostki. Obwód jest absolutnie kluczowy dla ubioru.
Od teraz gracze LIV nie będą odczuwać takiej irytacji dzięki tej regule. Ta akcja jest podejmowana podczas kontraktu Invitational Golf w Bostonie, gdzie obowiązują już nowe umowy LIV. Cameron Smith i Joaquin Niemann.
LIV kontynuuje pracę, aby zdobyć sławę i nowych konkurentów, utrzymując wojnę z PGA z różnymi skargami i dyskusjami, które zmieniają świat golfa, powodując napięcia wśród golfistów. Gregory John Norman, znany również jako Greg (Mount Isa, 10 lutego 1955), jest australijskim golfistą i biznesmenem nazywanym Great White Shark lub po prostu Shark. [1].
Udowodnił, że jest jednym z golfistów najbardziej kochanych przez publiczność, zarówno ze względu na swój własny agresywny styl gry, jak i za charyzmatyczne podejście i ten sam wygląd inspirowany jego ukrytym brakiem zaangażowania. [2] Uważany jest za jednego z najbardziej utytułowanych golfistów lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, choć nie osiągnął wszystkich celów, które wydawały się w jego zasięgu.
Pasjonat golfa od najmłodszych lat zaczął osiągać znaczące wyniki na arenie międzynarodowej już w drugiej połowie lat siedemdziesiątych. World Player of the Year w latach 1986-1997, trzykrotnie wygrywał Mistrzostwa Świata w Matchplay (1980, 1983, 1986), Australian Masters (1980, 1983, 1984) i dwukrotnie Mistrzostwo British Masters (1981 i 1982).
W 1993 roku wygrał British Open, strzelając 267 uderzeń w ciągu czterech dni rywalizacji. W 1994 roku wygrał mistrzostwa USA Pro Championship, w których ustanowił również rekord 264 strzałów, co jest limitem, który pozostaje niepokonany. Trzykrotnie był najlepszy w sezonie pod względem nagród PGA Tour.
Jednak Norman nie był w stanie połączyć swoich umiejętności technicznych i fizycznych z wystarczającą ciągłością, aby pracować i skupiać się na głównych turniejach, do tego stopnia, że zna kilka drugich miejsc w swojej karierze, w których zdobył 91 tytułów (do października 2001 r.), w tym tylko dwa główne mistrzostwa: mistrzostwa 1986 The 1993 Open.
[3] Od dawna zajmuje pierwsze miejsce w światowych rankingach najlepszych golfistów. Pomimo pewnego luzu spowodowanego stresem fizycznym i psychicznym w swojej długiej karierze, Norman praktycznie zawsze znajdował się w pierwszej piątce najlepszych golfistów na świecie. W 2001 roku został wprowadzony do World Golf Hall of Fame.
„Nieuleczalny badacz twittera. Amatorski adwokat mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany guru muzyki. Becon ćpuna. Skłonny do napadów apatii”.
