Czy Maple Leafs odzyskali bramkarza? Raport z poniedziałkowego poranka

Była to drużyna Toronto Maple Leafs Ten Na początku tego miesiąca był bliski podążania ścieżką, która nie obejmowała już Ilyi Samsonowa.

To było to Po Ostatniego dnia 2023 r. wystawili Samsonowa na zwolnienie, co pozwoliło każdemu zespołowi złapać Samsonowa, jeśli chciał. Nic trochę. Dwa tygodnie później Leafs stanęli w obliczu kolejnego potencjalnego punktu krytycznego w przypadku byłego bramkarza nr 1: mogli zapewnić mu pierwszy jakikolwiek start od czasu, gdy Columbus Blue Jackets 29 grudnia strzelili mu sześć bramek, albo mogli spróbować swoich sił u celu. Zamiast tego najlepszym bramkarzem 22-latka został Dennis Hildeby.

To, że w ogóle o tym myślą, pokazuje, jak niepewna jest pozycja Samsonowa w organizacji. Nie chodziło tylko o fanów i media. Leafs poważnie rozważali wystawienie Hyldeby’ego, młodzieńca, który ledwo grał w AHL, przeciwko Samsonovowi przeciwko Detroit Red Wings 14 stycznia.

Główny trener Sheldon Keefe nazwał pominięcie tej decyzji przez niego lub trenera bramkarzy Curtisa Sanforda „wielką decyzją”. Keefe powiedział, że była to decyzja „organizacyjna” – określająca, czy można zaufać Samsonovowi, że rozegra jeszcze jeden mecz w NHL podczas drugiego meczu z rzędu.

„Kiedy podejmujesz taką decyzję, nie jest to tylko uczucie – cokolwiek myśli trener” – powiedział Keefe. „Konsultujesz się ze wszystkimi i próbujesz zrobić to, co jest dobre dla zespołu i gracza”.

Decyzja została podjęta dopiero po porażce Leafs z Colorado Avalanche. Wtedy Samsonow dowiedział się SMS-em od Sanforda, że ​​dostanie kolejną szansę.

Tego wieczoru zagrał dobrze, ponosząc porażkę. od tego czasu? Trzy występy, trzy zwycięstwa, trzy gole stracone.

Jest jeszcze za wcześnie, aby stwierdzić, czy Leafs odzyskali bramkarza; Facet, którego mieli przez większą część poprzedniego sezonu, facet, którego mieli nadzieję pozyskać w tym sezonie, numer 1.

Oczywiście wczesne oznaki są zachęcające.

Samsonow w ostatnich trzech meczach wykonywał świetne i, co ważniejsze, rutynowe interwencje obronne. Strzały, które wielokrotnie go biły, zanim został zwolniony, strzały, które nie dawały nawet szans na zdobycie bramki, są teraz zatrzymywane, tak jak powinno być.

Oczywiście rozpoczynając zaledwie trzy mecze, Samsonow zmierzył się z drużyną Seattle Kraken bez Matty'ego Bennersa i Vince'a Dunne'a oraz drużyną Winnipeg Jets, która dwukrotnie grała bez czołowego strzelca Marka Scheifele. Ale nadal jest postęp.

„Jak w przypadku każdego innego gracza, najważniejsza jest konsekwencja” – powiedział pewnego dnia Keefe. „Nie może udowodnić swojej konsekwencji, dopóki nie będziemy go stale wystawiać na boisko. Tak właśnie jest. Musi łapać dobre dni.

Jego sytuacja nie różni się (jeszcze) aż tak bardzo od tej, która miała miejsce w przypadku Jacka Campbella kilka sezonów temu. Campbell doznał podobnego załamania w środku sezonu, w swoim ostatnim sezonie w Leafs. Opuścił zespół na chwilę z powodu kontuzji, a wrócił z innym bramkarzem.

Po otrzymaniu wniosku o zwolnienie Samsonow po prostu na tydzień odszedł z Leafs. Nigdy nie dołączył do Marlies. Zespół zdecydował się w ogóle z nim nie grać, co wówczas wydawało się ryzykowne. Wierzyli – mieli nadzieję! – Że przerwa w nowym środowisku (głównie praca z trenerem bramkarzy Marlies Hannu Toivonenem) zapewni mu „reset”, którego potrzebuje, aby wrócić na właściwe tory.

Znowu jest wcześnie. Jednak decyzja ta, podjęta przez biuro Brada Trelivinga, wydaje się w tej chwili rozsądna. (The Oilers zwolnili Campbella, który jesienią ubiegłego roku zmagał się ponownie z problemami, i poprosili go o grę w drużynie Bakersfield. Pozostaje tam, podczas gdy Oilers zdobywają zwycięstwa w historycznym tempie.)

Zaledwie kilka tygodni temu kariera Samsonova w Leafs wyglądała, jakby dobiegła końca.

To, czy będzie mógł kontynuować tego kolosa, okaże się oczywiście później. Samsonow często cierpiał z powodu oczekiwań. Będzie mógł ponownie rywalizować w siatce, gdy Joseph Wall powróci po przerwie na All-Star. A co najważniejsze, jak zareaguje, gdy pewnego wieczoru sprawy nie ułożą się dobrze?

Byłaby to niezła historia odkupienia, gdyby udało mu się dokonać tego w ten czy inny sposób.

zwrotnica

1. John Tavares przełamał bezsensowną suszę trwającą dziewięć meczów w swojej karierze, strzelając gola w przewadze w Winnipeg w sobotę, jego piątym w sezonie. Tavares w tym sezonie osiąga 8,9% skuteczności w grze w przewadze. W zeszłym sezonie: 17,5 proc.

2. Jest to oczywiście bardziej skomplikowane niż w przypadku samego Tavaresa, biorąc pod uwagę zmianę przywództwa i podejścia (wraz z Jayem Boucherem zastąpionym przez Spencera Carbery'ego), ale jeśli jest jedna rzecz, która wyróżnia się spadkiem PP1 wśród czołowych napastników w tym sezonie, to właśnie to.

Tavares nie zmienił się tak, jak w zeszłym sezonie.

Warto również zauważyć: znacznie więcej strzałów w siatkę niż William Nylander i nieco mniej niż Auston Matthews.

3. Podstawowe liczby drużyny seniorów Leafs, w której Morgan Rielly gra jako QB, są bardzo podobne do poprzedniego sezonu, a pod pewnymi względami nawet lepsze:

Jednak nie czułem się w ten sposób. Zarówno Matthews, jak i Mitch Marner użyli ostatnio słowa „przerwany”.

Zespół, który przepływa bardziej przez Matthewsa i Nylandera, momentami wydawał się wolniejszy i brakowało mu nieprzewidywalnego chaosu, jaki towarzyszył zeszłorocznej grupie. Keefe stanowczo zasugerował wprowadzenie zmian w jednostce nr 1, jeśli przeciwko Jetom nie stanie się nic dobrego. Stało się tak, gdy Leafs strzelili dwa gole w grze w przewadze.

Leafs zajmują w tym sezonie dziewiąte miejsce w NHL pod względem liczby zagrań w przewadze. W zeszłym sezonie zajęli drugie miejsce.

4. Warto zauważyć: Tavares rozegrał w sobotę wynik 14:28, co stanowi jego drugi najniższy wynik w sezonie i dziesiąty w jego karierze w Leafs. Jego susza pięciu na pięciu bramek osiągnęła 22 mecze. Na tym odcinku strzela 0 na 50. Jego linia, z Nylanderem i Tylerem Bertuzzim, dominowała jednak, zdobywając prawie 90 procent oczekiwanych bramek w około 10 minut. Leafs potrzebują więcej tego po przerwie.

5. Matthews w weekend po raz szósty w swojej karierze strzelił 40 goli. Jedyni gracze, którzy strzelili więcej niż 40 goli w pierwszych ośmiu sezonach NHL: Wayne Gretzky (osiem); Luc Robitaille (osiem); Mike Bossy (osiem); Mario Lemieux (siedem); Dale Horchuk (siedem).

Matthews miałby 8 na 8, gdyby nie kontuzje.

Jako student drugiego roku zdobył 34 gole w 62 meczach i 37 w 68 w swoim sezonie w NHL. (Więcej o Matthewsie za chwilę.)

6. Jake McCabe prawdopodobnie grał w tym sezonie swój najlepszy futbol na prawej stronie, co jest dziwne, ponieważ w poprzedniej karierze rzadko grał na tej stronie. „Mogłbym to zrobić w sytuacji awaryjnej, gdybyśmy potrzebowali faceta, który mógłby wślizgnąć się na kilka tygodni, ale nie w takim stopniu, w jakim grałem w tym roku” – powiedział McCabe. „Może w sumie 40 lub 50 (gier).”

Innymi słowy, tyle samo, co zrobił w samym tym sezonie.

7. „Przeważnie podobała mi się moja gra na prawej stronie” – powiedział McCabe. „Myślę, że zmusza mnie to do częstszej jazdy na łyżwach, co naprawdę sprawia mi przyjemność na prawej stronie”.

Powodem tego, jak powiedział, było: upewnienie się, że będzie mógł grać krążki forhendem tak często, jak to możliwe. „Ponieważ jeśli twój bekhend uderzy w ścianę, nie będzie zbyt wiele gry, szczególnie w strefie neutralnej” – powiedział.

30-latek czasami ma trudności z wyprowadzaniem krążków pod presją bekhendem.

Detroit zdobył bramkę wkrótce po tej stracie.

Jednak McCabe odkrył, że może zaskoczyć warcaby forhendowe, wykonując „małe ruchy” bekhendem. „Strefa uderzenia jest fajna, ponieważ kij jest już na środku, więc możesz po prostu zrobić krok i zagrozić strzałem” – dodał.

Maccabi jest na dobrej drodze, aby rozegrać na tym froncie najbardziej produktywny sezon w swojej karierze w NHL. Ustanowił już rekord swojej kariery z czterema golami i 17 punktami w 41 meczach, a powinien pobić swój życiowy rekord wynoszący 25 punktów, który zdobył w zeszłym sezonie.

8. McCabe cieszył się również tym, jak broni ataku prawą stroną, będąc w stanie wyprowadzać kij niczym TJ Brodie i odstraszać nadchodzących napastników. Dodaje, że jazda pod presją pozwoliła mu zatrzymać niektóre z brutalnych uderzeń, które mogłeś ostatnio zauważyć. Nauczył się także dziwnej sztuczki od Brodiego, innego leworęcznego strzelca, który gra krążkami praworęcznymi. „Robi przesadne spojrzenie, a potem sprawdzający rusza kijem i nagle można dostać się do ściany” – powiedział McCabe. „Kilka niuansów, o których przeciętny fan na pewno nie wie.”

9. Postawienie McCabe’a na prawo tak naprawdę nie zmienia równania handlowego dla Leafs – chyba że zechcą dać McCabe’owi szansę na pogodzenie się z Rielly’m I Myślę, że to wystarczająco silny środek odstraszający. Wątpliwy. Brodie nadal jest bardzo potrzebny, aby awansować do roli najwyższej pary.

10. Ostatnie 25 meczów Rileya: 24 punkty. Do niedzielnego meczu przystąpił z siódmą lokatą wśród wszystkich obrońców NHL.

Przepisz księgi rekordów

Matthews stał się najszybszym zawodnikiem w historii Leafs, który zdobył 600 punktów, potrzebując zaledwie 527 meczów.

Razem Matthews i Marner wspinają się po rankingach wszechczasów. Marner zajmuje obecnie siódme miejsce wśród Leafs z 607 punktami, tuż przed Matthewsem z 600 punktami. Obie liczby na koniec sezonu przewyższą Rona Ellisa (640).

Pościg, o którym będzie mowa bardzo Następne półtora roku było dla Matthewsa pogonią za rekordem bramkowym Matsa Sundina.

Matthewsowi brakuje w tej chwili zaledwie 81 bramek do dorównania Sundinowi, mimo że do tej pory rozegrał 454 mecze mniej (!). Prawdopodobnie do końca roku zajmie trzecie miejsce.

Oznacza to, że potencjalnie może zdobyć koronę Następny sezon.

I jest coś jeszcze…

W zeszłym tygodniu zastanawiałem się, co mogą zrobić Leafs, gdy Wall wróci po skręconej kostce.

Teraz, gdy Samsonov jest na dobrej drodze, zastanawiam się, czy właściwą odpowiedzią jest po prostu pozostanie przy trzech bramkarzach, jeśli pozwalają na to kontuzje. Jeśli sprowadza się to do, powiedzmy, utrzymania Martina Jonesa w NHL na 3. miejscu lub rezygnacji Williama Lagessona, który nie gra od 27 grudnia, wybór wydaje się jasny.

Wszystkie wzloty i upadki w drużynie, od gry Samsonova po kontuzje Walla, sprawiają, że Jones jest atrakcyjnym zawodnikiem, którego warto zatrzymać.

Ciesz się przerwą na All-Star!

(Górne zdjęcie: Ilya Samsonov: Steve Chambers/Getty Images)

-Statystyki i badania dzięki uprzejmości Sztuczka ze statystyką naturalną, Odniesienie do hokeja, Zaawansowana gra w hokeja I Szef statystyk