To był ciekawy dzień w drafcie NHL dla Vancouver Canucks. Po raz pierwszy od czterech lat Canucks dokonali siedmiu wyborów w drafcie, choć nie z oryginalnymi siedmioma wyborami, które mieli.
Głównym celem tego dnia było wyraźnie uzupełnienie potencjalnej obrony grupowej, szczególnie na prawej flance. Czterech z ich siedmiu typów w drafcie to boczni obrońcy, trzech z nich to prawy obrońca, w tym najlepszy wybór Toma Wilandera, który zajął 11. miejsce w klasyfikacji generalnej.
„Obrońcy? Tak, mamy kilku”, powiedział Todd Harvey, dyrektor amatorskiego skautingu Canucks, ale podkreślał, że ich podejście do draftu nie było wyborem ad hoc: „Bierzemy najlepszego gracza z naszego składu”.
Oznacza to, że lista Canucks bardzo różniła się od wszystkich pozostałych. To samo w sobie nie jest zaskakujące. Tablice poborowe umieszczone przez drużyny NHL rzadko przypominają tablice innych drużyn, zwłaszcza po około dziesięciu pierwszych typach, i rzadko pasują do kolejności roboczej złożonej przez te z domeny publicznej.
Zakłady na nadwyżki i późnego giganta
Jednak tym, co wyróżnia projekt Canucks, jest to, jak daleko większość ich typów została porównana przez ogólny konsensus.
Kilka sklepów uznało za stosowne sklasyfikować obrońcę Seattle Thunderbirds Sawyera Mineo i tych, którzy myśleli, że będzie w szóstej lub siódmej rundzie. Canucks zajęli 89. miejsce w trzeciej rundzie.
Ty Mueller nie był przez nikogo oceniany jako 20-letni środkowy w swoim trzecim roku kwalifikacji do draftu, kiedy Canucks wykorzystali 105. wybór w czwartej rundzie, aby go wybrać. Można się zastanawiać, czy w ogóle chciał zostać powołany – mógłby podpisać kontrakt z dowolnym miejscem jako wolny agent po następnym sezonie, gdyby zdecydował się opuścić college, ale teraz jest częścią systemu Canucks.
Matthew Perkins był podobnie niesklasyfikowany jako 19-letni ośrodek w drugim roku kwalifikowalności. W USHL miał mniej niż punkt na mecz, ale Canucks polubili go na tyle, że w czwartej rundzie zajął 119. miejsce.
Filmowiec Alriksson ma tylko jeden ogólny ranking – 193. miejsce FC Hockey – ale Canucks wykorzystali szansę na skrzydle 6’6′, aby zrobić duży krok w jego rozwoju w nadchodzących latach i zajął 107. miejsce w czwartej rundzie. .
Aiden Celebrini, który w szóstej rundzie wybrał 171. miejsce w drafcie, wybrał tylko dwa typy w drafcie, zajmując 235. miejsce w klasyfikacji generalnej FC Hockey i 223. z perspektywami draftu. Draft ma tylko 224 typy.
„Kochamy w nim wszystko”.
Według większości sklepów nawet Willander był na 11. miejscu. Tylko Craig Button z TSN miał Wilandera w pierwszej dziesiątce, plasując go na ósmym miejscu w klasyfikacji generalnej, podczas gdy większość zamówień dotarła do drugiej połowy pierwszej rundy. Nie żeby ci zwiadowcy mieli mało Willandera, ale wyżej innych graczy, takich jak Zach Benson, Colby Barlow czy Oliver Moore, z których wszyscy Canucks przeszli, by zwerbować Willandera.
Jednak dla Canucks Willander nigdy nie był poza zasięgiem. Był najlepszym dostępnym zawodnikiem.
Tommy’ego [Willander]Harvey powiedział: „Uwielbiamy w nim wszystko: rywalizację, postać jako wyjątkowej osoby – nie daje odpowiedzi starego hokeisty. Myślę, że jest naprawdę interesującą osobą na początek i będzie dla nas świetnym zawodnikiem.
Canucks czuli to samo w stosunku do wszystkich swoich typów i stanowczo powiedzieli, że przez cały czas trwania draftu skupiali się na najlepszym graczu na swoim talerzu, nawet jeśli zdarzyło się, że wypełnili potrzeby w swoim systemie.
A jeśli wezmą graczy, których zwiadowcy na polu publicznym nie są wysoko w rankingu? Niech tak będzie.
Brak zgody na konsensus niekoniecznie jest złą rzeczą. Wiele odnoszących sukcesy drużyn odniosło sukces, idąc pod prąd. Ale to jest hazard. Kiedy sprzeciwiasz się konsensusowi, zakładasz się, że wiesz coś, czego nie wiedzą inni. Może to zrobisz i skończysz wyglądając jak geniusz.
A może nie.
Być może rację mieli zwiadowcy terenowi, którzy patrzyli na Mynio, Muellera, Alrikssona, Perkinsa i Celebriniego i nie widzieli perspektywy godnej selekcji. Być może przyszli fani Canucks spojrzą wstecz na projekt z 2023 roku i zobaczą w nim ogromną straconą okazję, aby nie skorzystać z Bensona, Moore’a ani żadnego innego gwiazdora wybranego po wybraniu Canucks.
Ale Canuckowie myślą, że dobrze trafili.
„Cieszymy się, że mamy to, skąd je mamy”.
Skauci wystawiają swoją reputację na te typy, kręcąc szyjami w poszukiwaniu kandydatów, w których wierzą podczas spotkań rekrutacyjnych, aby dostać się do zarządu. Stawka jest wyższa dla zespołu NHL niż dla ogólnych usług skautowych i twórców treści. Jeśli drużyna NHL otrzyma odpowiednią tablicę draftu, wymyśli przyszłość swojej organizacji. Jeśli popełnią błąd, mogą stracić pracę.
Najbardziej nieszablonowe typy draftu Canucks miały miejsce w czwartej rundzie, gdzie szanse na znalezienie gracza NHL są już bardzo niskie. Mając to na uwadze, zrozumiałe jest, że Canucks mogli wykorzystać szanse w drugim lub trzecim roku kwalifikacji do draftu lub obstawiać, że perspektywa 6’6″ będzie późnym trafieniem.
Dotarcie do Willandera wyglądałoby na świetny ruch, gdyby rozwinął się w topowy duet defensywny z prawej strony. Zejście z talerza, by zabrać Mynio, opłaci się, jeśli zostanie regularnym zawodnikiem NHL. A harcerze, którzy naciskali na te wybory, zbudują — lub potencjalnie złamią — swoją reputację w oparciu o te wezwania.
Oczywiście nie wszystkie typy Canucks były z talerza. Hunter Brzustewicz, który w trzeciej rundzie zajął 75. miejsce w klasyfikacji generalnej, miał awansować znacznie wyżej w drafcie, przy czym prawie każdy ogólny draft był uważany za wybór drugiej rundy. Co do tego Canucks i domena publiczna są zgodni.
„Czujemy, że uzyskaliśmy dobrą wartość w drugiej rundzie” – powiedział Harvey. „Solidny gracz, porusza się bardzo dobrze. Sprytny, inteligentny gracz i cieszymy się, że mamy go skąd go mamy.”
Jeśli zarówno Canucks, jak i eksperci od rekrutacji mają rację co do tego, że Brzustewicz i przypuszczalnie Willander zostanie czwórką najlepszych obrońców, jakich się spodziewa, Canucks pozyska co najmniej dwóch graczy NHL z draftu 2023, czego można się spodziewać.
Jeśli tak jest, zejście z talerza z innymi wyborami może nie być taką wielką sprawą. A jeśli jeden z tych facetów przejdzie, Canucks mogą później wyglądać świetnie.
„Nieuleczalny badacz twittera. Amatorski adwokat mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany guru muzyki. Becon ćpuna. Skłonny do napadów apatii”.
