Bianca Andreescu: Dosłownie chciałam porzucić ten sport. Ale moja dusza wiedziała inaczej” | 2022 US Open Tenis

WPytam kurę, jak czuje się po powrocie na dwór, głos Bianki Andreescu rozbrzmiewa z precyzją uczennicy do kogoś, kto wie, że nadchodzi to pytanie. 22-letni kanadyjski tenisista czuje się świetnie. Czuje się gotowa, skupiona i odświeżona. Wie, że wycofała się z Cincinnati Western & Southern Open tak szybko w tym miesiącu, ale pomogło jej to przygotować się do gry w US Open. Była w stanie trenować i przegrupowywać się, a pod koniec dnia była tak szczęśliwa, że ​​podjęła decyzję. Jeśli chodzi o w przeciwnym razie Decyzja, najbardziej złożona i bolesna, wynikająca z liczb i ocen, które liczą się w życiu profesjonalnej tenisistki – decyzja o wzięciu półrocznych wakacji w grudniu 2021 – pozwala jej wznieść się w górę.

„Dosłownie chciałam rzucić sport. Było tak źle” – powiedziała Andreescu Guardianowi przez telefon, dzień przed tym, jak poleciała do Nowego Jorku na US Open. „Nie chciałem słyszeć o tenisie, ani myśleć o tenisie, ani o niczym podobnym przez pierwsze trzy miesiące mojej nieobecności. A potem, trzy miesiące później, zdałem sobie sprawę: 'O mój Boże, naprawdę za tym tęsknię. ’ I potrzebuję go w moim życiu.”

Sposób, w jaki to mówisz, nie istniało tylko jedna rzecz Co sprawiło, że Andreescu odeszła. Nie grała w ogóle w 2020 roku. W następstwie została odświeżona Zwycięstwo w US Open 2019, jej pierwszy tytuł Wielkiego Szlema w wieku 19 lat, zerwał łąkotkę w kolanie. Wycofał się z Australian Open 2020, aby przezwyciężyć kontuzję. Dwa miesiące później świat został zamknięty, a profesjonalne wycieczki zawieszone. Chociaż pierwotnie planowała zagrać w przełożonym turnieju French Open 2020, wycofała się przed turniejem, aby skupić się na treningu i zdrowiu. W 2021 poszła „bardzo, bardzo głodna, bardzo zmotywowana do powrotu”, ale w styczniu, lecąc do Melbourne na Australian Open, jej trener był jedną z niefortunnych osób, które po wylądowaniu wylądowały na Covidie. z Abu Zabi. Andreescu wraz z 72 innymi graczami zostali zamknięci w swoich pokojach hotelowych na 14 dni. W sądzie nie ma praktyki. Brak powietrza z zewnątrz. Rozpoczął się turniej, a Andreescu przegrał w pierwszej rundzie.

Rozpoczęły się podróże na kolejny sezon 2021, a wraz z nimi poczucie egzystencjalnej samotności.

„Nie widziałem mojego ojca. Nie widziałem moich przyjaciół. W turniejach po prostu idziesz z hotelu na stadiony, a z hotelu na stadiony. Nie możesz wyjść. Nie możesz nic zrobić w przeciwnym razie.”

Po drodze jej ukochana babcia zaraziła się wirusem i spędziła miesiąc na oddziale intensywnej terapii. Przestała pracować ze swoim byłym trenerem. Odczuwałem bóle po codziennych urazach życia na trasie, mikrourazy moich stawów i ścięgien. Następnie, w kwietniu 2021 roku, po wycofaniu się z turnieju w Miami z powodu kontuzji stopy, uzyskała pozytywny wynik testu na Covid i musiała wycofać się z Madrid Open.

„Powiedziałbym to, kiedy po prostu zacząłem schodzić w dół”.

Andreescu kontynuował testy przez miesiąc i nie był w stanie w tym czasie grać. Mijały miesiące, a stres związany z podróżami, rywalizacją i izolacją trwał. Ostatecznie doszło do końca października, a pierwotnie przełożone mistrzostwa Indian Wells ruszyły pełną parą. Bez powtórki 2020 i od tego czasu Wygrała wydarzenie w 2019 rokuAndreescu przybył jako obrońca tytułu.

Szczerze mówiąc, w tamtym momencie było to trochę smutne. Zostałem sprzedany w najładniejszym domu turnieju, ponieważ technicznie broniłem tytułu mistrza, mimo że minęło już półtora roku. I siedzę tam, w tym piękny dom, rozglądam się po tym pięknym miejscu I ciągle myślę, że musiałam być taka szczęśliwa i wdzięczna, że ​​tam byłam, jak wygrałam wcześniej mistrzostwo. I po prostu nienawidziłam wszystkiego.”

Pytam, czy kiedykolwiek rozważała całkowitą rezygnację.

„Cóż, tak, przez ułamek sekundy myślę, że nie chcę tak ciągnąć. Jak zamierzasz kiedyś stać się lepszy? W 2019 roku było wspaniale, a teraz tak się czuję. Ale moja dusza wiedziałem inaczej. Wiedziałem, że to coś dla mnie znaczyło. Jestem tu, by zostać.

Między innymi poprawił jej powrót do zdrowia – sen, bliscy, podróże bez rakiety tenisowej, celibat („Dziwnie ją kocham”) i wolontariat – Andreescu opublikowała w czerwcu książkę dla dzieci. Ona i jej zespół radzili sobie dobrze, gdy pandemia wnikała w nią, ale nie chciała rozprzestrzeniać się, dopóki nie nadejdzie odpowiedni czas.

Baby’s Got Game: opowieść o tym Tenis ziemnyMeditation and a Dog Named Coco opowiada historię młodej tenisistki, która uczy się radzić sobie z kontuzją i dbać o siebie w czasie wolnym od gry. Jeśli historia brzmi znajomo, to dlatego, że tak ma być.

„To naprawdę zagłębiło się w moje dzieciństwo, co wydawało się rodzajem terapii” – powiedziała. „I musiałem zobaczyć, jak mój zespół i ja razem pracowaliśmy nad tym i jak wyszły ilustracje. Jestem naprawdę, bardzo wdzięczny za to, jak to się stało. I za całą miłość, jaką ją otrzymuję”. Podpisując książki, małe dzieci przychodzą do Andreescu, aby powiedzieć jej, jak bardzo to kochały i jak z tego powodu podniosły rakietę.

Andreescu podniosła rakietę, gdy miała siedem lat. Nie pamięta książki takiej jak ta, którą napisała, ale „Może istniały, a ja ich nie odkryłam”. Napisała go dla młodszej publiczności, ale zauważyła, że ​​ludzie po czterdziestce mówili jej, że też coś mają.

„To mnie bardzo uszczęśliwia. Chciałem stworzyć coś uniwersalnego. Gdybym mógł, wiesz, po prostu dać komuś mały wgląd w to, przez co przeszedłem w moim młodszym wieku, i to im pomaga, to była cała tego celu.”

Andreescu zmierzy się w poniedziałek z Francuzką Harmony Tan w pierwszej rundzie US Open, Wielkiego Szlema, w którym przegrała tylko raz na 11 meczów w swojej karierze.

„Oczywiście chcę wygrać mistrzostwa. Ale jest też inna rzecz, która się z tym wiąże, a mianowicie proces wszystkiego. Aby móc się tam dobrze bawić. Przygotować się w najlepszy możliwy sposób. Nie pozwolić żadnemu z nich zdefiniować mnie, nawet – w szczególności? – błędy.”