Astronomowie po raz pierwszy odkryli dysk księżyca wokół egzoplanety

TORONTO – Astronomowie po raz pierwszy odkryli istnienie dysku wokół planety poza naszym Układem Słonecznym.

za pomocą Atacama Large Millimeter/Array Observatory (ALMA) Astronomowie, częściowo obsługiwany przez Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO), zobaczyli dysk, zwany „dyskiem planetarnym”, otaczający pozasłoneczną planetę PDS 70c, jedną z dwóch podobnych do Jowisza gigantycznych planet krążących wokół gwiazdy oddalonej o około 400 lat świetlnych.

Naukowcy odkryli wcześniej ślady formowania się dysku wokół PDS 70c, ale do tej pory nie byli w stanie uzyskać wystarczająco jasnego obrazu, aby poprzeć ich teorię. Ich odkrycia zostały opublikowane w Astrofizyczne listy z dziennika Czwartek.

„Nasza praca zapewnia wyraźne wykrycie dysku, na którym mogą tworzyć się satelity” – powiedziała autorka badań Myriam Benisti. w wersji. „Nasze obserwacje ALMA zostały uzyskane z tak niezwykłą dokładnością, że możemy jasno określić, że dysk jest powiązany z planetą i po raz pierwszy jesteśmy w stanie ograniczyć jego rozmiar”.

Korzystając z ALMA, Benisty i zespół odkryli, że dysk ma mniej więcej taką samą średnicę, jak odległość od naszego Słońca do Ziemi i wystarczającą masę, aby utworzyć do trzech satelitów wielkości księżyca.

„Te nowe obserwacje są bardzo ważne dla udowodnienia teorii powstawania planet, których do tej pory nie można było przetestować” – powiedział autor badania Jihan Bai.

Planety tworzą się w pyłowych dyskach wokół młodych gwiazd, rzeźbiąc przestrzeń, gdy zbierają materiał z dysku, aby rosnąć. W tym procesie planeta może uzyskać własny dysk planetarny, który przyczynia się do wzrostu planety poprzez regulację ilości spadającego na nią materiału.

Jednocześnie gaz i pył z otaczającego ją dysku mogą łączyć się w coraz większe ciała poprzez wielokrotne zderzenia, ostatecznie dając początek księżycom.

Ale astronomowie nie rozumieją jeszcze w pełni szczegółów tych procesów. „W skrócie, pozostaje niejasne, kiedy, gdzie i jak powstają planety i księżyce” – powiedział w oświadczeniu badacz ESO Stefano Faccini. „Ten system daje nam wyjątkową okazję do obserwowania i badania procesów formowania się planet i satelitów”.

Egzoplanety PDS 70b i PDS 70c, planety składowe układu, zostały po raz pierwszy odkryte za pomocą Bardzo Dużego Teleskopu (VLT) ESO odpowiednio w 2018 i 2019 roku. Najnowsze obserwacje ALMA w wysokiej rozdzielczości pozwoliły astronomom uzyskać lepszy wgląd w system.

Na przykład naukowcy odkryli, że ponieważ PDS 70b nie miał wyraźnych dowodów istnienia dysku, prawdopodobnie był to głód, ponieważ PDS 70c jest jego składnikiem.

Naukowcy mają nadzieję kontynuować badania za pomocą teleskopu ESO Ultra High Resolution Telescope, który jest obecnie budowany w Cerro Armazones na chilijskiej pustyni Atacama.