Steve Phillips: Czas wysłać Aleca Manoah do nieletnich

Start Aleka Manoah w środę przeciwko Milwaukee Brewers nie był jego najlepszym, ale widzieliśmy gorsze jego występy w tym sezonie.

Przeszedł cztery rundy, rezygnując z dwóch zarobionych runów na trzy trafienia, przechodząc trzy i uderzając dwa. Dwukrotnie biegnący homer mógł wyjaśnić biegnące operacje. Nie był zbyt skuteczny, ponieważ przejście przez cztery rundy zajęło mu 89 narzutów (59 strikeoutów). Nieco ponad 66 procent (66,2) jego narzutów to uderzenia, co nie jest straszne. Rzucił 72 procent swoich trafień w pierwszym narzucie, co stanowi poprawę w stosunku do jego średniej wynoszącej 55 procent dla całego sezonu.

Ale mimo pierwszego ciosu nie udało mu się odpędzić pałkarzy. Obszedł prowadzenie w trzech z czterech rund narzutu, bejsbol nie. Ślady Ledoffa mogą wrócić i ścigać melonika. Manoah podszedł do swojego pałkarza, aby otworzyć drugą rundę, po czym natychmiast zrezygnował z home run. Pozwolił na cztery mocne piłki z prędkością przekraczającą 100 mil na godzinę.

Manoah próbował wynegocjować wyjście z kopca w piątej rundzie, ale menedżer Jaya, John Schneider, odpowiednio wyciągnął go z gry. Manoah nie miał najlepszych rzeczy ani rozkazów, o czym świadczy jego chodzenie i niezdolność do wyprowadzania pałkarzy. Pozwolił na 18 faulów. Nie mógł wykonać zamachu i spudłował (łącznie dziewięć).

Z perspektywy trenera mógłbym sprzedać ten start jako mały krok do przodu. Manoah zadał więcej ciosów i próbował iść do przodu, pokazując, że kupił mentalność bycia bardziej agresywnym. Jego mentalne podejście było lepsze.

Ale jego rzeczy wciąż nie dorównują temu, co widzieliśmy w zeszłym roku, co oznacza, że ​​jego mechanika wciąż nie jest w porządku. Szybkość jego ramion nie była taka, jak w przeszłości, przez co jego tony były nieco płaskie i pozbawione życia.

Manoah również wygląda na grubszego, najprawdopodobniej z powodu przetrenowania górnej części ciała. Nie jest sportowcem schodzącym z górki, jak w zeszłym roku. Jego górna część ciała wydaje się ograniczona i mniej elastyczna.

Manoah ma dużo pracy do wykonania. Jego podejście mentalne było lepsze, ale fizycznie i mechanicznie nie był tym samym miotaczem od 2022 roku.

Mówiłem to już wcześniej i powiem jeszcze raz: mam zamiar wysłać 25-letniego Aymana do niższych lig na naprawę.

Nie ma w tym nic złego. Oczywiście zrani to jego uczucia i będzie zawiedziony, ale wierzę, że rywalizacja Manoah tak po prostu nie odejdzie i nie zniknie. Będzie głodny, zły i będzie machał ogonem, żeby wrócić. Jest coś w degradacji, co sprawia, że ​​gracze są bardziej skłonni do wprowadzania sugerowanych poprawek. Czasami gracze muszą spaść na dno, aby się poddać.

Sójki nie mogą wykorzystać faktu, że nie mają wyraźnej alternatywy dla Manoah jako powodu, by tego nie robić. Naprawienie Manoah powinno być priorytetem, a usunięcie go z centrum uwagi wydaje się kluczowe dla wprowadzenia niezbędnych zmian.

Znajdź zamiennik lub zrób jeden. Jedną z opcji byłoby użycie otwieracza, a następnie Trevora Richardsa lub Nate’a Pearsona jako wielkiego miotacza. Lub zacznij grać dla upadłych drużyn: Oakland, Kansas City, Detroit, Chicago White Sox, Washington Nationals, Colorado Rockies.

Rynek handlowy nie będzie świetny na początku sezonu, ponieważ nawet złe drużyny chcą zatrzymać swoich najlepiej sprzedających się graczy przez kilka tygodni. Ale nigdy nie wiadomo, co można zrobić, aby zachęcić zespół do zawarcia umowy. Lubię też, gdy moi zwiadowcy wyszukują Triple-A w poszukiwaniu opcji złapania błyskawicy w butelce. Poszukaj miotaczy, którzy mają duże doświadczenie w lidze, ale obecnie grają w niższych ligach. Wielu weteranów ma w kontrakcie okres, który daje im zwolnienie, jeśli nie grają w głównych turniejach przed określoną datą.

Znajdź ramię jak najszybciej. Następnie znajdź inną opcję, jeśli pierwsza się nie powiedzie. Kluby nigdy nie mają wystarczającej głębokości miotania.

plucie nasionami

Liam Hendriks, bliski White Sox, wrócił do kopca w zeszły poniedziałek po raz pierwszy w tym sezonie po tym, jak 20 kwietnia został uznany za wolnego od raka. Hendrix, były Blue Jay, jest jednym z najlepszych pomocników w grze. Na początku marca zdiagnozowano u niego chłoniaka nieziarniczego IV stopnia. Hendrix atakował raka tak, jak atakował rywali: z zemstą. Jest wojownikiem i inspiracją dla innych, o czym świadczy wsparcie, jakie dali mu fani White Sox. Bardzo miło widzieć go z powrotem na kopcu pierwszej ligi.

– Podobna historia rozegrała się w tym tygodniu, kiedy Mike Soroka z Atlanty po raz pierwszy wystartował z Braves w poniedziałek od 3 sierpnia 2020 r. W tym dniu praworęczny zerwał ścięgno Achillesa. Powrót do zdrowia zajął mu prawie trzy lata, ponieważ podczas rehabilitacji doznał kolejnego zerwania tego samego ścięgna Achillesa i szeregu problemów z ramieniem. Soroka osiągnął 13-4 z 2,68 ERA w 2019 roku i był All-Star w swoim debiutanckim sezonie. Pochodzący z Calgary był młodym debiutantem z bardzo świetlaną przyszłością przed kontuzją. Pracował w ukryciu przez ostatnie kilka lat, czasami czując się niewidzialny i zapomniany, ale wrócił. Jego pierwszy start nie był świetny, ponieważ przeszedł sześć rund, pozwalając na pięć trafień i cztery zdobyte biegi. Uderzył trzy i przeszedł dwa pałkarze. Poniósł porażkę w meczu, ale dla wszystkich, którzy obserwowali jego zdeterminowane wysiłki, by wrócić, była to ogromna wygrana. Teraz będzie pracował, aby odzyskać swoje marzenie i dążyć do wielkości. To historia masowego powrotu.

– Historie Hendriksa i Soroki pokazują, jak nieprzewidywalna może być prezentacja dyrektora generalnego podczas budowania zespołu. Jest wiele rzeczy, na które nie masz wpływu. Spójrz na zeszłorocznych finalistów Cy Young, którzy mają problemy w tym sezonie. Zwycięzcą AL Cy Young został łapacz Astros, Justin Verlander, który w tym sezonie wystartował tylko cztery razy dla swojej drużyny pierwszego roku, New York Mets, z powodu kontuzji podczas wiosennego treningu. Zwycięzcą NL został Sandy Alcantara z Miami Marlins, który w tym sezonie walczył z wynikiem 2-5 z 4,93 ERA. Inni finaliści AL to Alec Manoah i Dylan Size. Wiesz o zmaganiach Manoah. Ma 3-3 z 4,88 ERA dla White Sox w tym roku. Finalistami w Premier League byli Max Fried (Braves) i Julio Urillas (Dodgers), obaj są obecnie na liście kontuzjowanych. To przypomnienie, że zespoły muszą to robić, gdy mają szansę na awans do play-offów, a tym samym na World Series. Pomysł, że przyszły rok może być lepszy, jest błędny. Nie obiecano ci niczego na nadchodzący rok. Wystarczy zapytać całą szóstkę zeszłorocznych finalistów Cy Young i ich zespoły.