Końcowe przemyślenia na temat Maple Leafs i tego, co stanie się dalej – Sportsnet.ca

Nie da się skutecznie wyleczyć pacjenta bez dokładnej diagnozy, co oznacza, że ​​chociaż fani Leafs z zapałem myślą dziś o przyszłości – a zwłaszcza o tym, które głowy mogą lecieć – trzeba trochę pomyśleć o tym, co się właśnie wydarzyło.

Pozwólcie, że zagłębię się nieco w przebieg meczu hokejowego, który właśnie się zakończył, i co to może oznaczać dla przyszłości w miarę kontynuowania sekcji zwłok.

Zespół nie zdobył bramki

Leafs strzelali dwoma lub mniej golami w 13 z ostatnich 14 meczów w fazie play-off, a w drugim strzelali trzy gole. Szczerze mówiąc, to jest szalone. W sezonie zasadniczym zespół zdobywał średnio 3,63 gola na mecz, co stanowi drugi wynik w lidze, co oznacza, że ​​w tym (regularnym) sezonie częściej zdobywał cztery niż trzy gole w jakimkolwiek meczu.

William Nylander strzelił trzy gole w czterech meczach play-off, a każdy z nich był potężnym golem dla Leafs. W meczu siódmym Sheldon Keefe wykorzystywał go o ponad dwie minuty dłużej niż kolejny najczęściej używany napastnik. Tak naprawdę Nylander notował średnio 1,5 minuty więcej na mecz niż jakikolwiek inny napastnik Leafs w tej serii. Po raz kolejny stanął na wysokości zadania.

Auston Matthews rozegrał wszechstronny mecz w drugim meczu, w pojedynkę poprowadził Leafs do zwycięstwa na wyjeździe, zanim zachorował i doznał kontuzji, a następnie próbował przejść przez mecze 3 i 4. W meczu nr 7 z pewnością nie powinien grać, ale zagrał. Po 17 minutach gry na lodzie wyprowadził Leafs na prowadzenie w próbach strzałów, zdobywając ogromną bramkę, która zapewniła im prowadzenie w trzeciej tercji. Można wystawić mu niepełną ocenę za serię, ale mając cztery punkty i dobre statystyki w trudnych warunkach, trudno byłoby powiedzieć, że Matthews nie dał z siebie wszystkiego.

Bez urazy ze strony Marnera i Tavaresa

Nie chcę być niegrzeczny, ale tak naprawdę chodzi o Mitcha Marnera. Kiedy John Tavares podpisywał przedłużenie kontraktu, założono, że zakończenie umowy może nie być ładne i w tym momencie nie był już zawodnikiem, który mógłby kierować grą. Nadal może wrzucić kilka krążków do siatki, ale jego mierny i niemal rozczarowujący występ w tej serii był w tym momencie raczej oczekiwaniem niż rozczarowaniem. (Nie oznacza to, że nie stanowi to problemu, po prostu nie liczyli, że odniesie sukces na tak późnym etapie transakcji.)

W fazie play-off światowej klasy twórca szans Leafs… nie stwarza wystarczających okazji. W ciągu ostatnich trzech sezonów zasadniczych w NHL Marner znajdował się poza pierwszą dziesiątką pod względem punktów, zajmując 11. miejsce^y Średnio 1,27 na mecz. Jednak w fazie play-off w tym sezonie jego jeden gol i dwie asysty w siedmiu meczach dawały średnio 0,43 punktu na mecz, o mil mniej niż oczekiwali od niego kibice Leafs.

Mój problem z grą Marnera polega na tym, co zmieniło się w grze w fazie play-off. Jest zawodnikiem Wschodu i Zachodu i zawsze nim będzie, co jest dobrą (lub nawet dobrą) rzeczą, ale w sezonie zasadniczym depcze im po piętach obronę, atakując, rzucając im wyzwania i każąc im odgadnąć, co zamierza zrobić Zrób następne. . W fazie play-off jego pierwszą myślą we wszystkich rozgrywkach wydają się być wschód, zachód, a szczerze mówiąc, nawet południe, i zamiast rzucić wyzwanie drużynie przeciwnej, rezygnuje z prób dostania się na środkowy lub górny lód.

Matthew Kniss miał prawdopodobnie najlepszą passę w fazie play-off spośród wszystkich zawodników Leafs, ponieważ nieustannie rzucał wyzwanie obronie przeciwnika, wpychając się w pole karne i powtarzając „Zatrzymaj mnie”. Obrona często to robi, ale to ciężka praca, wymagająca wysiłku, a Knies kilka razy wpadł w pole karne Bruinsów. Dzięki temu zdobył nawet dwa gole.

Kiedy nie rzucasz ataku do przodu, wygląda to na wahanie i często kończy się podaniem piłki drużynie przeciwnej w formie „kopnięcia”.

W ostatnich niezbyt imponujących momentach poniżej Marner nawet nie myślał o skierowaniu piłki do pola karnego w celu oddania strzału lub zagrania. Zdecydowałem się nie pojawiać zły Gra tutaj, ale to tylko kilka ulotnych sekund, gdy instynkt Marnera odchodzi od agresywnego przesuwania krążka, co moim zdaniem odzwierciedla, dlaczego był taki cichy w fazie play-off. Dużo boków i tyłu.

(Sportlogic zaliczył w serii 52 straty, to dużo – szóste miejsce wśród napastników pod względem strat – ale nieźle, biorąc pod uwagę odsetek jego wszystkich dotknięć).

Marner rzadko rzuca wyzwanie obronie przeciwnika. Wydaje się mieć 180 cm wzrostu i waży 175 funtów, ale w play-offach wygląda na mniejszego.

Leafs D był świetny, z wyjątkiem gościa, którego musieli być świetni

Jedynym sposobem, w jaki ta seria zakończy się dogrywką w meczu 7, jest sytuacja, gdy grupa obrony Leafs będzie absolutnie znakomita. Zablokowali zbyt wiele strzałów, ustawili trupy i sprawili, że dotarcie do siatki było dla Bostonu koszmarem. Jake McCabe zrobił krok w kierunku zostania czołowym obrońcą dzięki swojej umiejętności gry w hokeja w fazie play-off, ale także opanowania krążka, podobnie jak wiele innych pożądanych nazwisk (takich jak Jake Muzzin czy Mattias Ekholm). Może nie w tym rozdziale, w każdym razie jeszcze nie, ale był w tej serii.

Joel Edmondson był złośliwy, ale spokojny w posługiwaniu się krążkiem i zaangażowany w ofensywie. Simon Benoit był wojownikiem, a Ilja Luboczkin prawdopodobnie przeszedł passę siedmiu walk z rzędu, nie popełniając większego błędu.

Jednak Morgan Rielly wyglądał na zmęczonego, w ogóle nie był zaangażowany w ofensywie, a według mnie był jak dotąd wspierany w defensywie, nie zmuszając Bruins do podejmowania jakichkolwiek decyzji za pomocą krążka.

Jeszcze bardziej zaskakujące jest to, że pomimo tak złego otwarcia, o dziwo, nie był w stanie wykorzystać tego do zapewnienia sobie przewagi przy zbiórce, co miało znaczenie dla zwycięskiej bramki w meczu 7. SportLogiq miał procent Rielly’ego na poziomie „odrzucenie strefy” Defensywa.” Z wyjściem „szósty wśród obrońców Leafs.

Zobacz, jak daleko wszedł na terytorium Leafs w niektórych z tych zagrań.

Toronto było o jedną bramkę od wygrania serii i tym razem nie dostało żadnego ataku ze strony Rileya. Myślę, że są to punkty powiązane.

Co zrobić z zawodnikami podatnymi na kontuzje

Bobby McMann był typem solidnej, mocnej drużyny, której Leafs bardzo brakowało w poprzednich latach. Jest szybki i silny, uderza z forhendu i potrafi umieścić go w bramce, gdy tylko dostanie szansę.

A potem go nie było, chociaż nie doszło do oczywistej kolizji, która w oczach fanów spowodowałaby kontuzję. To nie jego wina, ale boli, że nie był dostępny.

Jedną z przyczyn powolnego awansu McManna do NHL (mimo wszystkich tych narzędzi) była niezdolność do zachowania zdrowia, która ujawniła się w najgorszym możliwym momencie.

Joseph Wall jest taki sam. Kontuzje sprawiły, że był regularnie niedostępny, co pokazał także w fatalnym momencie.

Edmundson dał Leafs wszystko, co miał, był dostępny i był świetny, ale próbując go ponownie przepisać, warto wziąć pod uwagę, że w przeszłości też miał z tym problem (i opuszczał mecze z drużyną Leafs, która była zmaganie się z kontuzją sprzed play-offów).

Kontuzje mogą oznaczać pecha, ale nie można zaprzeczyć, że niektórzy gracze są stale dostępni niż inni. To nie ma znaczenia.

Ilja Samsonow

Leafs odzyskają Wolla i mają nadzieję, że pozostanie zdrowy, ponieważ gdy tak się stanie, będzie legalnym graczem NHL. Będą także musieli znaleźć dobrą „1B”, kiedy wyjdzie, ponieważ nie będą mogli wrócić do Samsonowa. Momentami był tak „dobry”, że nie można wskazać na niego palcem i powiedzieć „dlatego Leafs przegrali”. Jednak dzięki szansie Pastrnaka po dogrywce Samsonow ledwo dotknął krążka, gdy był już głęboko w bramce.

Zgaduję, że większość bramkarzy uderza lub wykonuje taki kontakt bardzo szybko?

To naprawdę zastanawiające, jak krążek prześlizgnął się między padem Samsonowa a słupkiem. Musiało przejść pod ostrzem łyżwy. W poniższej ramce nadal nie ma go w sieci.

Uderzenie z krótkiej strony Eliasa Lindholma, które osłabiło dynamikę Leafs w meczu 7, to obrona pozycyjna: jeśli jesteś duży i kwadratowy, trafi cię.

Co więcej, w tym sezonie tylko kilka meczów można wskazać i powiedzieć, że Samsonov jest „starterem NHL”, poza mnóstwem meczów, które zapewniły Leafs dobry początek w play-offach. Nie widzę możliwości jego odzyskania, co uniemożliwia mu przyjęcie roli oczywistego wsparcia za niską cenę.

Przyszłość Sheldona Keefe’a

Kiedy oglądam mecz, zwykle obserwuję często przewidywalną formę przejścia jednego rodzaju gry w drugi. Odzyskiwanie podczas ucieczki, w strefie neutralnej, przy wejściu do strefy, przy kontroli wstępnej, przy kontroli tylnej, w obronie w strefie neutralnej, przy wejściu do strefy przeciwko… i tak dalej, tam i z powrotem.

Pod tym względem nie sądzę, żeby jakikolwiek trener w lidze był lepszy od Sheldona Keefe. Jego zespoły są dobrze zorganizowane i wyraźnie mają solidny plan, który realizują.

Jednak coaching to praktyczna praca tylko dla około dwóch trzecich ligi; Nie chodzi tu o pretendentów do pucharu, którzy osiągnęli wyniki lub ponieśli porażkę. Trzeba więc wygrać, a Leafs nie wygrali w play-offach.

Dodajmy do tego, że ich dobra gra to 1 na 20 w serii, którą przegrali jednym golem, a trener ma duże kłopoty.

Myślę, że Keefe odniesie sukces gdzie indziej – tak jak wielu trenerów w swojej drugiej pracy – ale nie sądzę, że dadzą mu kolejną szansę tutaj, w Toronto. Być może jest to słuszna decyzja.

szczęście

Podobnie jak wtedy, gdy niechlujny gracz trafia na granicy trafienia, nikt nie chce rozmawiać na temat tego, czy trafienie było złe, czy przypadkowe. Ten gracz stracił korzyść wynikającą z wątpliwości. Podobnie Leafs stracili prawo do narzekania na okoliczności łagodzące, gdy sprawy nie układają się dobrze.

Ale chłopcze…

Nylander opuścił trzy mecze z powodu migreny oczu po opuszczeniu tylko jednego meczu w sumie w ciągu ostatnich trzech lat. Matthews rozegrał 81 meczów w sezonie zasadniczym, ale potem w pięciu z siedmiu meczów play-off przesiadywał na ławce rezerwowych (lub go nie było), a poza tym w szokujący sposób ominął Walla. 7…co za mnóstwo złych odbić. I kolejny serial alternatywnej rzeczywistości „Co mogło być”.

Ale to oczywiście nie ma znaczenia, ponieważ w tym momencie istnieje tylko jeden prawdopodobny wynik.

„Ponowne uruchomienie” dobiegło końca.