Dziel problemy nierozwiązywalne na możliwe do rozwiązania

Dziel problemy nierozwiązywalne na możliwe do rozwiązania

Ten artykuł został zrecenzowany zgodnie z Science X’s proces edycji
I Zasady.
redaktorzy Podkreśl następujące atrybuty, zapewniając jednocześnie wiarygodność treści:

Weryfikacja faktów

Publikacja recenzowana

zaufane źródło

Korekta

Markusa Wallerbergera i Anny Koch. Źródło: Politechnika Wiedeńska

W fizyce często mamy do czynienia z różnymi miarami, które można opisać oddzielnie: dla orbity Ziemi wokół Słońca nie ma absolutnie żadnej różnicy, czy słoń w zoo idzie w lewo, czy w prawo. Ruch słonia można opisać bez znajomości właściwości elektronów w jego uchu. Świat można podzielić na różne skale.

Również w badaniach materiałowych ważne jest opisanie zachowania cząstek w odpowiednich skalach. Jednak najpierw musisz wiedzieć, które metryki są krytyczne – trudne zadanie, które wcześniej nie miało jasnej strategii rozwiązania. Można tylko mieć nadzieję na odgadnięcie rozwiązania z dużym doświadczeniem.

Jednak międzynarodowa współpraca badawcza z udziałem TU Wien i Uniwersytetu Saitama w Japonii znalazła teraz matematyczną metodę obliczania odpowiednich skal – ważny krok w poszukiwaniu lepszych materiałów do różnych dziedzin zastosowań, od mikroczipów po fotowoltaikę. Metoda została opublikowana w czasopiśmie X fizyczny przegląd.

Problemy erotyczne są trudne

„W fizyce materiałowej elektronów często nie można zobaczyć oddzielnie” – mówi Anna Koch, która kieruje projektem badawczym FWF na ten temat. „Szczególnie ekscytujące zjawiska, takie jak magnetyzm czy nadprzewodnictwo, można zrozumieć tylko wtedy, gdy wiele cząstek i ich złożone interakcje zostaną opisane razem”.

Jednak zwykle nie jest to możliwe z pełną precyzją: jeśli zaangażowanych jest wiele cząstek, równania teorii kwantowej szybko stają się tak duże i złożone, że nawet najlepsze na świecie superkomputery nie są w stanie ich całkowicie rozwiązać – nawet w przypadku cząstek nie można ich zapisać dokładnie, ponieważ wymagałoby to więcej miejsca do przechowywania, niż moglibyśmy kiedykolwiek zaoszczędzić.

READ  Aktualizacja misji Artemis I Moon, księżycowa latarka, sukces CAPSTONE

Trzeba więc szukać przybliżeń. Te przybliżenia często polegają na możliwości zignorowania pewnych miar wielkości w niektórych przypadkach. „Czasami można znaleźć na to bardzo proste fizyczne argumenty” – mówi Markus Wallerberger, jeden z autorów artykułu. Typowym tego przykładem są elektrony i jądra atomowe w krysztale: Elektrony są bardzo lekkie i poruszają się szybko Atomy są znacznie cięższe, więc w skali czasu używanej do opisu ruchu elektronów atomy można uznać za ciała stałe i nieruchome .

„W tym przypadku podzieliliśmy złożony problem na dwa znacznie prostsze: możemy teraz rozważyć szybki ruch elektronów z jednej strony i znacznie wolniejszy ruch atomów z drugiej – i zastanowić się, w jaki sposób są one powiązane ”.

( a ) Reprezentacja QTT w przestrzeni pędu. Bity najbardziej na prawo (wskaźniki) reprezentują drobne struktury w przestrzeni pędu. Postuluje się zredukowane struktury sieciujące między różnymi skalami długości. (b) Schematyczna ilustracja wymiarów wiązań wzdłuż łańcucha reprezentującego zależność pędu. Linia przerywana wskazuje maksymalne wymiary wiązań w stanach maksymalnie splątanych. (c) Przekształcenie Fouriera z przestrzeni pędu do przestrzeni rzeczywistej poprzez zastosowanie MPO. Pomarańczowy romb reprezentuje tensor MPO. kredyt: X fizyczny przegląd (2023). DOI: 10.1103/PhysRevX.13.021015

Komputer domyśli się, co należy zignorować

Ale co zrobić, jeśli nie widzisz tak intuicyjnego rozwiązania? Jak dotąd można tylko zgadywać w tym przypadku. Ale teraz możliwe jest opracowanie matematycznego przepisu na tę sytuację. „W naszym artykule pokazujemy, jak rozbić pełny opis takiego systemu na różne skale” – wyjaśnia Hiroshi Shinaoka, profesor na Uniwersytecie Saitama w Japonii i kierownik badania.

„Następnie automatycznie pokazuje, które metryki są ważne, a które można pominąć. Jednocześnie metoda obliczeniowa mówi nam również, jak wygląda sprzężenie między różnymi metrykami i jak możemy je następnie wykorzystać do dalszych obliczeń”.

więcej informacji:
Hiroshi Shinaoka et al., Wieloskalowe analizy przestrzenno-czasowe funkcji korelacji dla systemów kwantowych opartych na kwantowych ciągach tensorowych, X fizyczny przegląd (2023). DOI: 10.1103/PhysRevX.13.021015

Informacje o czasopiśmie:
X fizyczny przegląd


Elise Haynes

„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”

Rekomendowane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *