Dyskredytować Michaela Cohena

Wydaje się, że media i komentatorzy prawni popadli w zbiorową amnezję dotyczącą historii Michaela Cohena. Obserwując codzienne drwiny z Cohena jako „seryjnego kłamcy” i przewidywania, jak okropnym będzie świadkiem, niedoinformowany odbiorca wiadomości prawdopodobnie uwierzy, że Cohen jest wyjątkowo złym świadkiem, który dźwiga niezwykle duże ciężary. W rzeczywistości jego „bagaż” mieści się w standardowych granicach dotyczących rozmiaru i wagi bagażu podręcznego współpracującego świadka.

Media tak przyzwyczaiły się do swobodnego dyskredytowania Cohena jako „skazanego kłamcy”, że większości opinii publicznej można wybaczyć nawet to, że nie wiedziała, dlaczego Cohena skazano za kłamstwo. Cohen, który był prawnikiem i „pośrednikiem” byłego prezydenta Donalda Trumpa, został skazany za składanie fałszywych oświadczeń w banku w celu uzyskania kredytu mieszkaniowego w wysokości 500 000 dolarów, ukrywanie 4 milionów dolarów przed IRS i okłamywanie Kongresu, twierdząc, że przedsięwzięcie biznesowe… Rosyjski to nie był. Ścigano ją po tym, jak Trump został kandydatem Partii Republikańskiej w 2016 r., naruszając przepisy dotyczące finansowania kampanii, organizując wypłatę 130 000 dolarów na rzecz Stormy Daniels, aby uciszyła ją i pomogła w kampanii Trumpa w 2016 r.

W mediach stale brakuje przypomnienia dla widzów, że wszystkie wyroki skazujące Cohena z wyjątkiem dwóch miały rzekomo służyć i kierować Trumpem.

Nieważne, że oba wyroki skazujące za oszustwa bankowe i oszustwa podatkowe wydają się niezwykle podobne do praktyk Trumpa polegających na zawyżaniu i zaniżaniu wartości nieruchomości, za co były prezydent i Organizacja Trumpa zostali skazani za oszustwa cywilne na kwotę 453 milionów dolarów w karach. Trump przechwalał się, że nie płaci podatków – co wynika z dochodzeń przeprowadzonych po tym, jak został zbadany przez Roberta Muellera.

Mueller, dla tych, którzy zapomnieli o tej starożytnej historii, był specjalnym doradcą wyznaczonym do zbadania Trumpa i jego powiązań z Rosją w kampanii w 2016 roku. W trakcie tego śledztwa zespół Muellera zwrócił się do Biura Prokuratora Stanów Zjednoczonych dla Południowego Okręgu Nowego Jorku, które to biuro w imieniu Departamentu Sprawiedliwości wraz z Federalnym Biurem Śledczym (FBI) wykonało nakaz przeszukania w sprawie prawa Cohena biuro. Jest to ważne, ponieważ standardową procedurą operacyjną prokuratorów jest stosowanie szczególnej kontroli wobec osób, które ich zdaniem można wykorzystać do współpracy w dochodzeniach karnych prowadzonych przeciwko urzędnikom wysokiego szczebla. To był Michael Cohen. Najwyższy był Donald J. Trump.

Najprawdopodobniej Cohen nigdy nie zostałby poddany śledztwu kryminalnemu, gdyby nie kryzys, z jakim borykał się Departament Sprawiedliwości za czasów Obamy w 2016 r. Dziś, po dwóch nieudanych impeachmentach i dziesiątkach zarzutów karnych, trudno pamiętać ogromny niepokój oraz naciski na Departament Sprawiedliwości i Departament Sprawiedliwości. FBI, ponieważ wzięło pod uwagę niewyobrażalne ryzyko dla bezpieczeństwa narodowego stwarzane przez członków kampanii Trumpa, które mogło być potencjalnie zagrożone przez powiązania z Rosją. To, że dowiedzieli się o tym zaledwie 100 dni przed wyborami w 2016 r., tylko zaostrzyło kryzys i doprowadziło do wszczęcia bardzo szczegółowego śledztwa zwanego „”Tornado wymiana ogniaDochodzenie to doprowadziło do wszczęcia własnego śledztwa Muellera i ostatecznych zarzutów wobec Cohena.

Podobnie jak wielu lojalistów Trumpa, Cohen początkowo pozostał lojalny wobec Trumpa i starając się składać fałszywe zeznania przed Kongresem. Jak to ujął Cohen„Bądź konsekwentny w stosunku do jednostki-1 [Trump’s] Przesłanie polityczne i odejście od lojalności wobec jednostki-1 [Trump]„.

Jednak w miarę narastania presji poddał się. Nic lepiej nie ilustruje tej presji niż fakt, że jego śledztwo obejmowało nakaz przeszukania wydany w jego kancelarii prawnej – takie przeszukania są uważane za wysoce poufne i muszą zostać zatwierdzone przez Departament Sprawiedliwości jego kancelarii. Najwyższy szczebel, a zarzuty stawiane są nie przez jedną, ale dwie współpracujące grupy prokuratorów federalnych. Zarzuty okłamywania Kongresu dochodził zespół Muellera, natomiast zarzuty podatkowe, bankowe i finansowanie kampanii były dochodzone przez Departament Sprawiedliwości za pośrednictwem Biura Prokuratora Stanów Zjednoczonych dla Południowego Okręgu Nowego Jorku.

Podczas ogłaszania wyroku zespół Muellera pochwalił Cohena za współpracę, mówiąc sędziemu, że „powiedział prawdę”. Departament Sprawiedliwości, który znajdował się wówczas pod kontrolą administracji Trumpa, nie zgodził się z tym, twierdząc, że wysiłki Cohen w jej sprawie „nie osiągnęły poziomu współpracy” i domagał się „znacznej kary więzienia”. Cohen został skazany na trzy lata więzienia, spędził 13 i pół miesiąca w więzieniu federalnym i półtora roku w areszcie domowym.

Odzyskanie tej historii z faktycznego „bagażu” Cohena ma kluczowe znaczenie dla oceny, jakim typem świadka będzie oraz dla oceny jego zeznań w miarę ich rozwoju. Prokuratorzy o tym wiedzą i w bezpośrednich zeznaniach wyciągną z tego przeszłość Cohena.

Prokuratorzy często składają zeznania oparte na współpracy, przedstawiając swoje wcześniejsze przekonania i kłamstwa, aby zapobiec podobnym standardowym atakom obrony podczas przesłuchania. W tym przypadku Biuro Prokuratora Okręgowego na Manhattanie – biuro, które powołuje współpracujących świadków prawdopodobnie co tydzień, jeśli nie codziennie – będzie podkreślać kryminalną przeszłość Cohena nie tylko jako osłonę przed przesłuchaniami przez zespół obrony Trumpa, ale także dlatego, że historia ta jest integralna. Z zeznań Cohena.

Fakt, że dwa z czterech wyroków skazujących wynikały z próby pomocy Trumpowi, a dwa pozostałe nigdy nie wyszły na światło dzienne, gdyby nie śledztwo w sprawie Trumpa, pozwoli przysięgłym zapoznać się z harmonogramem i historią współpracy Cohena z byłym prezydentem, umożliwiając im zważyć. Jego bona fides jest insiderem posiadającym cenną wiedzę. Dla tych, którzy zdecydowanie skłaniają się do odrzucenia zeznań Cohena jako fałszywych, warto pamiętać, że nie tylko zespół Muellera uznał jego zeznania za prawdziwe, ale także śledczy ds. impeachmentu, którzy przesłuchiwali go w związku z tymi samymi zarzutami dotyczącymi pieniędzy wypłaconych Danielsowi.

Norm Eisen, doradca Komisji Sądownictwa Izby Reprezentantów, którego zadaniem jest ściganie i usunięcie Trumpa, On piszeOd tego czasu Cohen nigdy się nie zawahał [being interviewed for the impeachment] W kluczowych szczegółach, które mi przekazał na temat spisku wyborczego i jego tuszowania, które będą również przedmiotem jego zeznań w procesie karnym Trumpa na Manhattanie.

Współpracujący świadkowie są często postrzegani negatywnie jako „kafiarze” i egoiści, zamiast przypisywać im szlachetniejszy tytuł „sygnalistów”. Jednak sygnaliści zawsze ponoszą odpowiedzialność za zgłaszane przez siebie naruszenia, od drobnych do poważnych. Jeśli zeznania Cohena wypadną pomyślnie i pomogą w skazanie Trumpa, historia oceni go łaskawie i prawdopodobnie stanie przed sądem. Rangi amerykańskich informatorów Jej początki sięgają rewolucji amerykańskiej, kiedy oficerowie marynarki zaalarmowali Kongres Kontynentalny o nadużyciach, jakich doświadczyli brytyjscy jeńcy wojenni.

Nosi tytuł Książka Cohena o tym, jak Trump używa Departamentu Sprawiedliwości jako broni zemsta. Jednak jego prawdziwa zemsta może mieć głębsze podłoże w historii, niż kiedykolwiek sobie wyobrażał, gdy dziesięć lat temu ciężko pracował, wykonując brudną robotę Trumpa.