Z widocznych części ramy możliwości było tylko tyle, co wynikało z krótkiego łącznika u góry sztycy (który wydaje się pochodzić z modelu Specialized Enduro) i osi haka. Użycie łącznika Horsta było oczywiste, ale osłona zakrywała główne miejsce obrotu, dyszel i łącznik wahacza, które były teraz widoczne.
Łańcuch ze stopu aluminium sterowany CNC obraca się na masywnym głównym sworzniu w pobliżu górnej części łańcucha, ciągnąc kierownicę pod suportem, a łącznik wahacza obraca się wokół czarnej śruby na dolnej podłodze amortyzatora CNC, za trzema mniejszymi srebrne śruby. Ten układ zawieszenia nie jest nową koncepcją – Ancillotti Cycles od lat korzysta z wersji z wahaczami innej niż Horst. W przypadku roweru zjazdowego jedną z głównych zalet jest prawdopodobnie utrzymanie ciężaru roweru na jak najniższym poziomie i wyśrodkowanie.
Tor osi jest prawdopodobnie typowy dla stawu Horsta, który jest prawie pionowy, ale porusza się nieznacznie do tyłu, a następnie zauważalnie do przodu.
Dalszą regulację można łatwo wykonać poprzez wymianę łącznika wahacza lub nawet regulację geometrii poprzez zmianę długości cięgła. Na wahaczu w pobliżu dolnego mocowania amortyzatora widnieje liczba „225”, co oznacza, że testowane są różne długości amortyzatorów i skoki amortyzatorów.
Loic Bruni jechał na rowerze bardzo podobnym do tego, który tu widzimy, chociaż mogło być tam więcej luzu w zakresie kontroli tłumienia, ponieważ widzieliśmy elektroniczne przyciski zamontowane na jego kierownicy.
Zapytany o to Specialized nie wypowiadał się na temat szczegółów ramy i jej przyszłości, ale wspomniał, gdzie wykonano ramę i podał nazwę typu zawieszenia; „Pod dolnym wspornikiem” lub „UBB”.
Oto ich oficjalne oświadczenie na temat tego, co nazywają „Projektem Czarnym”.
„Zła entuzjasta podróży. Irytująco skromny ćpun internetu. Nieprzepraszający alkoholiczek”.
