Saga Venus Phosphine trwa.
We wrześniu 2020 roku zespół naukowców kierowany przez Jane Graves z Cardiff University w Walii poinformował o odkryciu fosfiny, potencjalnego wskaźnika życia, w chmurach Wenus. Ogłoszenie wywołało gorącą debatę i pośpiech dalszych badań, które generalnie nie wykryły interesującej cząsteczki w atmosferze Wenus.
Teraz nastąpił nowy rozwój. Przemawiając w tym tygodniu na Narodowym Spotkaniu Astronomicznym Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego 2023 w Cardiff, Greaves ujawnił, że fosfinę wykryto głębiej w atmosferze Wenus niż wcześniej. Używając Teleskopu Jamesa Clerka Maxwella (JCMT) w Obserwatorium Mauna Kea na Hawajach, Graves i jej koledzy zanurkowali w atmosferę Wenus aż do środka chmur planety.
Zespół uważa, że fosfina mogła pochodzić z niższych warstw atmosfery Wenus. Ale, jak Graves wskazuje w przemówieniu, prawdziwe pytanie brzmi: co oznacza fosfina? Czy to może być dowód na istnienie obcego życia na Wenus?
Powiązany: Fosfor wykryty w chmurach Wenus może mieć duże znaczenie. Oto, co musisz wiedzieć.
Graves powiedział, że na Ziemi fosfina jest wytwarzana przez mikroorganizmy żyjące w środowisku o wyjątkowo niskiej zawartości tlenu. Wyjaśniła, że fosfina na ogół nie jest wytwarzana na naszej planecie w inny sposób, ponieważ na Ziemi brakuje obfitości „luźnego” wodoru. Wskazuje to, że fosfina, jeśli zostanie wykryta na innych światach, jest potencjalną biosygnaturą.
Dlatego rzekome odkrycie fosfiny Wenus wywołało takie poruszenie trzy lata temu. A idea życia na „siostrzanej planecie” Ziemi nie jest tak odległa, jak mogłoby się wydawać: podczas gdy powierzchnia Wenus jest niesamowicie niegościnna, z temperaturami oscylującymi wokół 900 stopni Fahrenheita (475 stopni Celsjusza), warunki panują około 30 mil (50 kilometrów) W chmurach jest bardziej umiarkowany i ziemski.
Jednak nawet jeśli w atmosferze Wenus występuje fosforowodór, niekoniecznie oznacza to, że na planecie występuje życie. Procesy abiotyczne, z których niektórych nie do końca rozumiemy, mogą również generować rzeczy na Wenus.
„Istnieje duża szkoła myślenia, w której można wytwarzać fosfinę, wrzucając skałę zawierającą fosfor do wysokiej atmosfery, erodując ją wodą, kwasem i innymi rzeczami oraz uzyskując gaz fosfinowy” – powiedziała Graves podczas swojego przemówienia.
2020: Kiedy na Wenus rozpętało się piekło
Greaves może obawiać się wywołania wrzawy podobnej do tej, która wywołała pierwsze odkrycie fosforowodoru przez jej zespół trzy lata temu.
Zastanawiała się, w jaki sposób poszukiwania fosforowodoru w atmosferze Wenus doprowadziły do stanu z 2020 roku. Powiedziała, że decyzja o zbadaniu Wenus wynikała z badania innych światów Układu Słonecznego, takich jak Saturn, oraz ulepszonej technologii teleskopów, która umożliwiła badanie atmosfer mniejszych planet.
„Niejasno przypomniałem sobie, że Wenus prawdopodobnie ma takie siedlisko w wysokich chmurach, które jest beztlenowe, i w końcu dostaliśmy czas na teleskop, więc pomyślałem:„ Może przyjrzymy się bardzo szybko i zobaczymy, czy jest trochę fosforanu tam” — powiedział Graves. „Obłoki Wenus są odpowiednikiem istot żyjących na Ziemi? ”. „Co zaskakujące, znaleźliśmy ją i rozpętało się piekło!”
Potencjalne odkrycie wywołało lawinę dalszych badań, z których część została przeprowadzona przez zespoły złożone z naukowców zaangażowanych we wstępne wykrycie fosforowodoru, którym nie udało się obrócić cząsteczki. Te nowe odkrycia Graves i jej zespołu prawdopodobnie doprowadzą do dalszych badań.
Kontrowersje mogą zostać rozstrzygnięte w niezbyt odległej przyszłości, Wenus stała się priorytetem planetologii i astrobiologii. Na przykład dwie misje NASA, zwane VERITAS i DAVINCI, oraz europejski orbiter planetarny EnVision mają wystartować w następnej dekadzie. DAVINCI będzie miał na pokładzie lądownik, który dokładnie zbada atmosferę Wenus, gdy się w nią zanurzy.
„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”
