Z wyników badania przeprowadzonego na małżach wynika, że ​​nanoceluloza staje się coraz bardziej bezpieczna dla naszych mórz

Nanowłókna celulozowe stanowią obiecujący zasób dla wielu sektorów przemysłu, ale jaki jest ich wpływ na środowisko morskie? Badanie opublikowane niedawno w prestiżowym czasopiśmie Royal Society of Chemistry Environmental Science Nano podjęło tę kwestię w badaniu organizmów morskich będących strażnikami zdrowia morza: małży.

Prace prowadziły wspólnie grupy badawcze OSCMLab z Wydziału Chemii, Materiałów i Inżynierii Chemicznej G. NATA na Politechnice w Mediolanie (dr Laura Riva i prof. Carlo Bonta) oraz EcoBiomLab z Wydziału Fizyki, Ziemi i Inżynierii Chemicznej Nauk o Środowisku na Uniwersytecie w Sienie (dr Tatiana Rusconi i prof. Ilaria Corsi), we współpracy z profesorem Montserrat Solé z Instytutu Nauk o Morzu w Barcelonie.

W badaniu przeanalizowano dwa rodzaje nanowłókien celulozy – utlenione i nieutlenione – w celu oceny ich ekotoksykologicznego wpływu na małże śródziemnomorskie oraz określenia ich bezpieczeństwa dla środowiska morskiego.

Wyniki wykazały, że nanowłókna celulozy mogą wpływać na odpowiedź immunologiczną małży i zmieniać funkcje ich skrzeli poprzez interakcje fizyczne (adhezja powierzchniowa). W badaniu nie zaobserwowano jednak żadnej toksyczności, która mogłaby zagrozić przetrwaniu tego gatunku, ani warunków stresowych mogących zmienić jego reakcję na zmiany środowiskowe.

Eksperymenty laboratoryjne wykluczyły również możliwe zmiany pH i zasolenia wody morskiej po uwolnieniu nanowłókien, symulując realistyczne scenariusze narażenia, takie jak ich transport ze ściekami ściekowymi w przybrzeżnych obszarach morskich.

„To badanie rodzi fundamentalne pytania dotyczące interakcji między nanowłókienami celulozy a różnorodnością biologiczną morza”. mówi profesor. Ilaria Corsi z Wydziału Nauk Fizycznych, Ziemi i Środowiska Uniwersytetu w Sienie, „Stymulowanie potrzeby dalszych badań w celu przeprowadzenia oceny ryzyka dla środowiska, która uwzględnia okresy przewlekłego narażenia i liczne warunki stresowe, takie jak te, które obecnie dotykają obszary morskie i przybrzeżne Morza Śródziemnego”.

„W tym samym czasie” – dodaje profesor. Carlo Bonta z „G. NATA Wydział Chemii, Materiałów i Inżynierii Chemicznej na Politechnice w Mediolanie, „Otwiera drzwi do odpowiedzialnego wykorzystania tych nanomateriałów, które cieszą się coraz większym zainteresowaniem w zrównoważonych zastosowaniach w sektorach kosmetycznym, papierniczym, opakowań i powłok, a także w przemyśle budowlanym i motoryzacyjnym”.

źródło: https://www.polimi.it/en