Wygląd Canucks zmienił się po trzecim zwycięstwie z rzędu, ale nadzieja dla Bedarda słabnie – Sportsnet.ca

Naprawdę, czy były jakieś wątpliwości?

Złe drużyny znajdują sposoby na przegraną, a dobre drużyny na wygraną, a Vancouver Canucks udowodnili w tym sezonie oba aksjomaty. Dwa miesiące temu byli z Chicago Blackhawks w kategorii „zły”.

Ale zwrot Canucks był widoczny w niedzielę, kiedy walczyli przez chwilę w pierwszych dwóch tercjach, ale nie zniszczyli siebie. A kiedy Black Hawks dali im szansę na wygraną w trzeciej tercji, Canucks wykorzystali przewagę, strzelając trzy gole w wygranym 4: 2, co było dziewiątym zwycięstwem Vancouver w 11 meczach.

Canucks nie tylko nie grali w loteriach Conora Bedarda, odkąd Rick Tucciet objął stanowisko trenera dwa miesiące temu, ale mogą nie mieć sportowych szans na rekrutację następnej generacji Vancouver.

Po trzecim zwycięstwie z rzędu i drugim na wyjeździe w mniej niż 24 godziny, Canucks przesunęli się o dwa punkty do 22 punktów.^{Skrót II}– Miejsce Ottawa Senators jest trzy punkty za Washington Capitals i Buffalo Sabres. Która drużyna 21^ulica lub wyżej w tabeli Nie może wybrać pierwszego miejsca w klasyfikacji generalnej, nawet jeśli wygra loterię draftu i awansuje do pierwszej 10 pozycji w kolejności wybierania.

Przy stanie 34-34-5, Canucks ponownie osiągnęli poziom 500, po raz pierwszy od 31 grudnia, co stanowi próg rentowności niewyobrażalny zaledwie miesiąc temu. Vancouver ma 13-4-1 od 15 lutego.

Najbardziej imponującą rzeczą w nich w niedzielę było to, że kiedy Elias Peterson strzelił dwa gole w 63 sekundy w połowie trzeciej tercji, dając Canucks prowadzenie 3-1, wyglądali na tak pewnych siebie i wygodnych z prowadzeniem, jak w sobotę w Dallas, kiedy wygrał. Dużo silniejszy przeciwnik.

Trzej Jozue

Trzeci mecz z rzędu środkowy napastnik Dakota Joshua zrobił różnicę dla Canucks. Ale w niedzielę nie miało to nic wspólnego z nagrywaniem.

Joshua spowodował obrót w połowie okresu w trzeciej tercji, kiedy spłaszczył speedbuga Blackhawk Lukasa Reichela na otwarty lód. Joshua został natychmiast wyzwany przez MacKenzie Entwistle. Ale kiedy jego koledzy z drużyny zobaczyli kontratak przez ziemię niczyją, Joshua odmówił walki.

Entwistle mógł nie być jedynym Blackhawkiem, który był rozproszony, gdy Chicago obronił atak trzech na trzech, przekształcając go w dwa na jednego, zanim Peterson wykończył ostry zakręt po podaniu Ethana Beara, aby przerwać remis 1: 1 na 12 :06.

O 13:09, 13 sekund po głupim rzucie karnym Andreasa Athanasio z Blackhawks, Peterson wykorzystał resztki po odbiciu Brocka Bowsera i Andrieja Kuzmenko, zdobywając potężnego gola, który dał wynik 3-1.

Uderzenie Joshuy (i późniejsza świadomość i dyscyplina) było centralnym punktem gry. Jego gol z osłabienia w sobotnim wygranym 3:1 meczu z Dallas zremisował w tym meczu, aw czwartkowym zwycięstwie 7:2 u siebie z San Jose Sharks skrzydłowy zanotował bramkę, asystę i trzy trafienia.

26-letni Joshua, który zeszłego lata został wolnym agentem z St. Louis Blues, powiedział, że to najlepsze, co czuł w swoich czterech zawodowych sezonach.

„Tak, prawdopodobnie tak bym powiedział” — powiedział nam Ward z Ohio State University i Dearborn w stanie Michigan. „Po prostu musisz być bardziej konsekwentny i robić to każdej nocy”.

Ostatnio często to robi. Średnio 11:32 czasu na lodzie, Joshua zdobył 11 bramek i 20 punktów w 70 meczach, prowadzi Canucks do przodu ze 190 uderzeniami i był ważnym czynnikiem przyczyniającym się do rzutów karnych Vancouver.

Straszna Betty

Kolejną oznaką tego, co można teraz określić jako wielkość Petersona, jest to, że w żadnym z weekendowych meczów nie był nawet blisko swojego maksimum. Jednak z siedmiu bramek Canucks, Peterson strzelił dwa i asystował przy kolejnym, i nadal był kluczowym czynnikiem w wyniku weekendu.

W 71 meczach Peterson zdobył 35 bramek i 93 punkty, zajmując siódme miejsce w klasyfikacji NHL. Jeśli Pettersson przedłuży swoją passę punktową do 13 meczów na koniec podróży Canucks we wtorek w St. Louis, wyrówna najdłuższą passę punktową zespołu od 13 lat i będzie tylko o dwa mecze mniej od rekordu franczyzy, którym podzielił się Todd Bertuzzi (2001-02) i Petera Nedveda (2001-02).1992-93).

Na dziewięć meczów przed końcem 24-latek jest na dobrej drodze do bycia pierwszym Canucks, który zdobył ponad 100 punktów od czasu, gdy Daniel Sedin zdobył tytuł NHL ze 104 punktami w 2011 roku.

Włącz zasilanie

Mocna gra Canucka przerwała niewielki spadek po zwycięskim golu Petersona. Co ciekawe, nastąpiło to wraz z powrotem czterech napastników na lodzie z bocznym obrońcą Quinnem Hughesem po tym, jak Touchett i trener siłowy Jason King zrezygnowali – przynajmniej na razie – z dwóch meczów próbnych z nowicjuszem Philipem Hronkiem w starej szkole, dwóch obrony. . .

Strzał punktowy Hughesa wyprzedził szansę Petersona, ale nie dał mu asysty, ponieważ zarówno Boozer, jak i Kuzmenko dotknęli go w drodze do bramkarza Chicago Petera Mrazka. Ale Hughes asystował przy golu z gry Phila DiGiuseppe, który zremisował 1:1 o 19:43 w drugiej tercji, co pozwoliło mu ustanowić nowy rekord punktowy obrońcy Canucks z pięcioma golami i 64 asystami w 69 meczach.

Po tym, jak Hughes pobił wieloletnie rekordy pod względem punktów (68) i asyst (60) przez obrońcę Canucks w zeszłym sezonie, były trener Bruce Boudreau przewidział, że 23-latek będzie co roku podnosił poprzeczkę.

najnowsze ciasteczka

Prawie dwa tygodnie po dołączeniu do Canucks po zakończeniu ostatniego sezonu na Uniwersytecie Northeastern, skrzydłowy Aidan McDonough w końcu zadebiutował w NHL. Tocchet rozpoczął mecz na linii pomiędzy centrami Petterssonem i JT Millerem – liderami zespołu i najlepszymi napastnikami Canucks.

Z rodzicami z Bostonu prowadzącymi rodzinną sekcję cheerleaderek w United Center, McDonough wygrał otwieracz, zanim rozegrał większość meczu na linii z Sheldonem Driesem i Conorem Garlandem. McDonough osiągnął czas 10:03 na lodzie, oddał cztery strzały i dwa trafienia, a także miał okazje do zdobycia bramki w drugiej i trzeciej tercji.

Jego najlepszy przyjaciel z dzieciństwa, Jack Rathbone, został powołany przez Canucks z American Hockey League przed podróżą.

„Wziąłem udział w impasie i nie miałem żadnego starcia od prawie sześciu lat” – 23-letni McDonough uśmiechnął się w wywiadzie po meczu z Danem Murphym ze Sportsnet. „Potem był to rodzaj hokeja po pierwszej zmianie.

„To było wspaniałe. Było wspaniale. Mieć tutaj tak wielu przyjaciół i rodzinę… i dzielić to z moim najlepszym przyjacielem od pierwszej klasy, Jackiem Rathbone, a potem zdobyć dwa punkty, to było niesamowite — wszystko, co mógł marzyć”.

Mając na sobie koszulkę nr 25 Jima Sandlacka, McDonough, który ma metr osiemdziesiąt wzrostu, bardzo przypomina „House”, tak nazywał się Sandluck, kiedy grał przez osiem sezonów w latach 80. i 90.

McDonough, wybrany w siódmej rundzie draftu, nie jest zbyt duży, by upaść, ale jest ważny dla potencjalnej grupy Canucks, której brakuje głębi, zwłaszcza dużych ciał, które potrafią grać. Po 20 bramkach i 38 punktach w 34 meczach w swoim pierwszym sezonie jako kapitan Northeastern, McDonough daje zespołowi rozwoju zawodników Canucks mnóstwo pracy.