jaRzadki i zaskakujący przykład powściągliwości, odcinek tego tygodnia Sobotnia noc na żywo Unika nurkowania bezpośrednio do Rzeczy, z wyjątkiem krótkiej wzmianki o tym, że jest późno w zimnym otwartej przestrzeni. Zamiast tego serial rozpoczyna się nowym odcinkiem Fox & Friends, w którym gospodarze porannego talk show i prawicowi klienci Steve Dossey (Alex Moffat), Ainsley Earhardt (Heidi Gardner) i Brian Kilmedy (Mickey Day) zadają pytania dotyczące softballu na Sędzia Sądu Najwyższego Clarence Thomas (Kennan) Thompson) i jego żona Jenny (Kate McKinnon).
Sędzia Thomas zostaje ostrzeżony o jego niedawnej hospitalizacji, podczas gdy Jenny – znana jako „Sąd Najwyższy Yoko Ono” – nieprzekonująco zaprzecza swojej roli w zamieszkach na Kapitolu, choć może jedynie poprosić o „falę biblijnej zemsty”. aż do Getmo.”
Po krótkim kazaniu na temat Disneya „przemienił się w geja w przedszkolu” wygłoszonym przez rezydentkę sieci, sędzię Jeanine Perrault (Cicely Strong), były prezydent Trump (James Austin Johnson) odwiedził gospodarzy, zapraszając ich z łóżka w Mar-a-Lago. Przechadza się wokół Willa Smitha, uderzając Chrisa Rocka podczas rozdania Oscarów („Widziałem ten policzek, podobał mi się ten policzek, byłem pod wielkim wrażeniem tego haczyka”), zanim wcielił się w swoją rolę w Rebellion („Pod wieloma względami było to celowo zaplanowany zamach stanu, tak”) i zatuszować go („Byłem zbyt zajęty telefonem, a telefon płonął i odwracał się”).
Ta zimna otwartość cierpi z powodu tego samego braku narracji i spójności tematycznej, co większość segmentów Fox News, ale Trump, mający obsesję na punkcie filmów i wrażliwy na konkretne artykuły Johnsona, nadal okazuje się zwycięzcą i zachwyca publiczność.
Dzisiejszym gospodarzem jest stand-up Jerrod Carmichael. Carmichael od razu mówi, że „nie będzie o tym rozmawiać On ona …”, zanim przejdzie dokładnie do tego, nawet jeśli nigdy nie mówi „co jest”. Zamiast tego mówi o tym, jak się czujemy, jakby „wszyscy o tym mówimy”. będziemy tęsknić’ pyta: 'Czy nie wydaje mi się, że wydarzyło się to gdzieś pomiędzy Jamiroquai a 11 września? „
Pomimo swoich zastrzeżeń, mówi, że Lorne Michael powiedział mu, że powinien o tym porozmawiać, ponieważ „naród musi się uzdrowić”. Jest zaskoczony, że Lorne nałożyłby na niego ten ciężar, biorąc pod uwagę, że „musi być najmniej znanym gospodarzem w historii SNL”. Jednak korzysta z okazji, by się przedstawić i promować swojego nowego specjalnego Ruthaniela w HBO (gdzie pojawia się jako wesoły), chociaż jeśli chodzi o ciężar odpowiedzialności narodowej, przenosi odpowiedzialność na byłego prezydenta Obamę.
Pierwsza wieczorna infografika to teleturniej Is My Brain Alright? , w którym biegacze mają za zadanie zidentyfikować proste rzeczy, które „zdecydowanie wiedzieli przed Covidem”, takie jak zwykłe przedmioty, takie jak taczki (zgadywanie obejmuje „rower”, „rowery wiejskie” i „małpa”), dni tygodnia, imiona bliskich przyjaciół, i sposoby na rozpoczęcie codziennych rozmów. To sprytny pomysł, żeby ją przechytrzyć, ale najzabawniejsze jest to, że Sarah Sherman zachowuje się jak ekscentryk.
Short Ass Movie to nowy numer muzyczny autorstwa Pete’a Davidsona, gościnnych muzyków Gunny i Chrisa Redda oraz gwiazdy Red Rocket, Simona Rexa. Śpiewają w nim o tym, jak ich krótki czas uwagi sprawia, że nie mogą oglądać żadnego filmu dłuższego niż 90 minut. Jest to rodzaj prostego humoru faceta, który nawet nie odwołuje się do przykładów, które podają: można by pomyśleć, że współcześni bracia nie są w stanie utrzymać Hita, ale z radością rzuciliby się na Główkę Gumki? Wymówka. Rex ratuje go trochę zabawnymi wstawkami o swojej miłości do filmów Ernsta i dobrym wykopie w komedii Davidsona King of Staten Island, choć jego wygląd jest tak przypadkowy, że jest zaskakujący, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że jego ostatnia penetracja miała miejsce w 128 roku. -minutowy film.
W Shop TV niegrzeczni gospodarze z południa (Strong, Day) witają twórcę lalek (Carmichael), aby pochwalić się swoją najnowszą grą: Riley Rainbow. Sprawy idą gładko, dopóki nie zmieni sukienki lalki, odsłaniając gigantyczny tęczowy krzak wyrastający z jej krocza. Wyjaśnia, że to nie jest tak, jak to brzmi – „vajavro”, jak nazywa to wściekły rozmówca – ale po prostu „koniec szpulki głowy jest w środku… to punkt zaczepienia, każdy lalkarz wiedziałby”. Jego wyjaśnienia są nieprzekonujące, ale lalka okazuje się być gorącym przedmiotem w domu – lub, w przypadku dzwoniącego, więzieniem – mimo wszystko.
Następnie program w końcu przechodzi do zwracania się do słonia w pokoju. Carmichael odgrywa rolę wypełniacza miejsc podczas rozdania Oscarów i ląduje na siedzeniu tuż za swoim bohaterem Willem Smithem (Reed), podczas gdy na scenę wchodzi Chris Rock. Intensywna przyjaźń Smitha przed, w trakcie i po jego gwałtownych wybuchach stopniowo ujawnia głębię jego szaleństwa. Nie jest to szczególnie dobre podejście do tej historii, pomimo pełnej wersji Redd’a „Wybierz imię mojej żony z twoich pieprzonych ust!” Zarabia na śmiech, podobnie jak jego bliskie załamanie, gdy opowiada o swoim niesławnym wywiadzie ze swoją żoną Jadą Pinkett Smith w Red Table z 2021 roku.
Gunna wkracza na scenę, by zagrać w Banking on Me, zanim weekendowa aktualizacja dostarczy prawie wszystkich pierwszych wiadomości na temat katastrofy Oscarów. Michael Che mówi, że rozumie, skąd pochodzi Smith, zauważając: „Nie możesz oczekiwać, że będzie siedział i patrzył, jak inny mężczyzna przeskakuje nad swoją żoną… bez podpisania umowy o zachowaniu poufności”. Był też zmęczony udawaniem, że wszyscy są świadomi diagnozy łysienia Jady: „O ile słyszeliśmy o życiu osobistym Jady i Willa, nie można oczekiwać, że zachowamy wszystko. To tak, jak mówił Kanye: „Nie zachowuj się, jakbyś nie wiedział o mojej łuszczycy! „
Tymczasem Colin Jost jest zdezorientowany, że Oskary pozwoliły Smithowi zostać tylko dlatego, że Chris Rock powiedział, że wszystko jest w porządku: „Więc teraz pytamy ofiarę, gdy tylko zostanie uderzona w głowę:„ Hej, jesteś fajny, jeśli to ten facet kto właśnie cię zaatakował? Nie chcesz go znowu rozzłościć. Nie mogę uwierzyć, że akademia ma gorszy protokół wstrząsu mózgu niż NFL.
W końcu przenieśli się, a Jost zaprosił republikańską senator Marsha Blackburn. Broni swojego pytania do nominowanej do Sądu Najwyższego Kitangi Brown-Jackson (Strong) „Kim jest kobieta?” I podwoić się, odpowiadając na jej seksowne pytania, wyrywając się z tych „dużych, głupich, głupich obrazów, dużych, głupich, głupich obrazów”, których lubi używać. Podszywanie się pod Blackburn przez Strong jest całkowicie nie do odróżnienia od Marjorie Taylor Green, chociaż to prawdopodobnie mówi o niej mniej niż republikańska Republika Ludowa.
Che po raz ostatni powraca do kontrowersji związanych z Oscarami, sprowadzając do roli OJ Simpsona (Thompson). Próbuje zobaczyć obie strony problemu, delikatnie wskazując, że „obaj wyglądają jak dobrzy faceci”, chociaż szybko wyrywa się z uchwytu w kilku punktach, na przykład gdy Che wspomina, że akademia rozważa zdobycie Pucharu Smitha. Na bok, nie ma tu nic, co pasowałoby do prawdziwego filmu OJ na ten temat z powodu zupełnej dziwności lub niegrzeczności.
Następnie rodzina i dwóch asystentów pogrzebowych zebrało się na nadmorskim klifie, aby zobaczyć szczątki ich zmarłego dziadka. Rodzina spodziewa się rekordowego rozsypania prochów, tylko po to, by z przerażeniem patrzeć, jak zmarli właściciele wyrzucają całe ciało ukochanej osoby. Wylot sceny jest śmiesznie prosty, szkoda, że rysunku nie można dokończyć, bo reszta toczy się niezręcznie.
Ta sama niezręczność przewija się przez kolejny skecz, w którym Kyle Mooney gra ekscentrycznego turystę, który za bardzo zainwestował w nudną historię przyjaciela przyjaciela o nowojorskim obiedzie.
Gunna wraca na scenę i wraz z Future wykonuje Pushing P, po czym kończy pokaz nakręconą infografiką o przyjaznych gejom koszulkach dla niemowląt z hasłami takimi jak „Future Twink”, „Little Les” i „No Kink”. w Pride” i „I Heart Kristen Stewart”. Jest nie mniej trwały niż gatunki performatywne, z których się wyśmiewasz, ale przynajmniej szybko się kończy.
Po omówieniu wielkiej historii dnia w pierwszej połowie odcinka, SNL z pewnością poświęciło jej wiele uwagi w drugiej połowie serialu. Oni też wykonali całkiem niezłą robotę, przynajmniej jeśli weźmie się pod uwagę, jak źle to może być. Program był bardzo prosty w opowiedzeniu się po „stronie” Rocka, agresywnie walcząc ze Smithem, ponieważ wydawało się, że chcą iść do kogokolwiek poza prawicowymi politykami. Bez wątpienia wielu będzie temu żałować, ale należało się spodziewać, że SNL będzie bronić jednego z nich.
Powiedziawszy to, za każdym razem, gdy pojawia się temat, nawet poza monologiem Carmichaela, panuje atmosfera ponurego determinizmu, w sposób, w jaki nasza kultura oparta na mediach społecznościowych wyczerpuje daną historię w ciągu kilku dni lub nawet godzin od jej wystąpienia, podnosząc kwestię krytycznej konieczności dla dalszego istnienia Saturday Night Live.
„Gracz. Introwertyk. Rozwiązujący problemy. Twórca. Myśliciel. Przez całe życie ewangelista żywności. Orędownik alkoholu.”
