Satelita Stanford Space Initiative został pomyślnie wystrzelony na orbitę

Po kilku dniach oscylacji między podekscytowaniem, nerwami i odpoczynkiem, zespół złożony głównie ze studentów Uniwersytetu Stanforda obserwował, jak miesiące ciężkiej pracy i późne noce zostały gwałtownie wyrzucone w niebo i rozprzestrzenione na niską orbitę okołoziemską. Problemy pogodowe i techniczne trzykrotnie uniemożliwiły wystrzelenie, ale w końcu ogarnęło ich przerażenie i ulga, gdy obserwowali, jak pocisk znika z pola widzenia na nocnym niebie.

Powyższa scena przedstawia start SpaceX Transporter 7 w zeszły piątek, misję kosmiczną polegającą na współdzieleniu lotów, która zrzuciła na orbitę 51 ładunków. Jednym z pasażerów był Sapling Giganteum, satelita powszechnie określany jako Sapling 2, który został zaprojektowany i zbudowany w całości przez studentów Stanforda przy użyciu laboratoriów i warsztatów mechanicznych na kampusie Stanforda. Zespół przeprowadzi pierwsze testy w ciągu najbliższych kilku tygodni.

Studenci ci są częścią prowadzonej przez studentów organizacji o nazwie Stanford Space Initiative (SSI), klubu mającego na celu przygotowanie studentów do kariery w przemyśle kosmicznym poprzez zapewnienie im praktycznego doświadczenia technicznego. Kilku członków opisuje organizację jako „budowanie statków kosmicznych z moimi przyjaciółmi”.

W ciągu ostatniej dekady komercjalizacja przestrzeni kosmicznej sprawiła, że ​​stała się ona bardziej dostępna dla prywatnych firm i uniwersytetów. „Tylko w tym bardzo krytycznym momencie, kiedy wystrzelenie statku kosmicznego jest tańsze i bardziej dostępne niż kiedykolwiek wcześniej, my, studenci, możemy zrobić coś takiego” — powiedziała Isobel Porteous ’25, współprzewodnicząca zespołu satelitarnego SSI.

Celem tej konkretnej misji jest pokazanie, że działająca satelita może być zbudowana przez zbiorową społeczność i inne osoby, jak twierdzi David Mokobe24, były współprzewodniczący projektu Sapling 2. Dotarcie w kosmos jest głównym celem SSI i oni Czy dostarczać Oprogramowanie open source oraz plany projektów elektrycznych i mechanicznych dla swoich satelitów. Mokobi powiedział, że dostępność umożliwi innym uniwersytetom rozbudowę infrastruktury i realizację bardziej złożonych misji naukowych z mniejszymi trudnościami.

„Jeśli są ludzie, którzy pasjonują się kosmosem lub pasjonują się kosmosem, istnieje możliwość zbudowania i wystrzelenia własnego statku kosmicznego, gdy jesteś tutaj na tym kampusie”. powiedział Flynn Dreilinger ’24, były kierownik programu projektu i były współprzewodniczący SSI.

Sapling 2 to standardowy, mały satelita w kształcie sześcianu o nazwie CubeSat. Ogólny CubeSat składa się z ramy, płytek elektronicznych, GPS, anten, ogniw słonecznych i dowolnego ładunku, który przenosi satelita.

Dodatkowe innowacje na pokładzie Sapling 2 obejmują nowy obwód panelu słonecznego, który zapewnia, że ​​CubeSat jest dodatni pod względem energetycznym, dwuwymiarową konstrukcję mechaniczną zapewniającą bardziej zrównoważoną i tańszą konstrukcję oraz mały, niedrogi projekt magnetometru do kontroli położenia. Według Drellinger całkowity koszt budowy Sapling 2 wyniósł około 3000 do 4000 USD.

„Gdybym zobaczył siebie dzisiaj, odkąd byłem w liceum czy coś, prawdopodobnie nie uwierzyłbym w to, co robię. Byłbym pod wielkim wrażeniem” – powiedział Mokobi, opisując umiejętności, które doskonalił w ramach programu program SSI.

Studenci musieli zarządzać relacjami i planować loty z firmami takimi jak SpaceX i ExoLaunch w celu wystrzelenia i holowania satelity na orbitę. SpaceX zapewnia misje wspólnego przejazdu, aby zabrać satelitę w kosmos, podczas gdy ExoLaunch zapewnia jednostkę transferu orbitalnego (OTU) – w zasadzie taksówkę kosmiczną – zapewniającą, że satelita zostanie rozmieszczony we właściwej lokalizacji.

w styczniu początek Z Sapling 1, poprzednika satelity, OTU zaprojektowane przez inną firmę nie otworzyło się i nie wyniosło Sapling 1 na orbitę. To sprawia, że ​​Sapling 1 utknął w kosmosie nierozmieszczany przez 12 lat, aż w końcu wypadnie z orbity i spłonie w atmosferze. Z ExoLaunch jako nowym partnerem OTU, Sapling 2 został pomyślnie wystrzelony na orbitę wczesnym rankiem w sobotę.

Gdy satelita wciąż znajduje się na orbicie, wciąż pozostaje pytanie, czy po pomyślnym rozmieszczeniu będą w stanie odbierać komunikaty z satelity. Wymaga to sieci stacji naziemnych, która odbiera sygnały z satelity, który przechodzi obok.

Około 1:20 rano w sobotę studenci SSI potwierdzili, że pierwsze pakiety komunikacji z Sapling 2 zostały Odbierać na ich stacji naziemnej w budynku Duranda.

Kolejnym krokiem zespołu SSI ds. satelitów jest przetestowanie wielu funkcji Sapling 2. Jednym z tych testów wydajności jest upewnienie się, że zespół SSI może kontrolować satelitę, wysyłając polecenia tam iz powrotem oraz uzyskując obrazy z kamery pokładowej.

Odnosząc się do takich wydarzeń Zdalne wykrywanie Jeśli chodzi o zapewnienie dostępu do Internetu w odległych obszarach, Drilinger powiedział, że uważa ten projekt za ważny ze względu na znaczenie satelitów w życiu codziennym. „Powiedziałbym, że wiele osób nie docenia wpływu kosmosu zarówno na życie codzienne, jak i globalne wydarzenia”.