Istnieją czarne dziury, które nigdy się nie poruszają, a także takie, które pełzają w niewidzialny sposób przez galaktyki. Uważa się, że każde aktywne centrum galaktyki zawiera supermasywną czarną dziurę, która żywi się pozornie nieograniczonym zapasem gazu i pyłu (AGN). To, co nie jest od razu jasne, to ile czarnych dziur byłoby potrzebnych, aby potwór urósł do tego rozmiaru. Fuzje galaktyczne rozbiły czarne dziury we wczesnym wszechświecie, ale nie wszystkie z nich przetrwały nienaruszone.
Główny autor badania, astronom Angelo Ricciarti z Harvard and Smithsonian Center for Astrophysics, wykorzystał symulacje, aby odkryć, że niektóre z nich były zbyt wytrwałe, by połączyć się z własną supermasywną czarną dziurą. Dlatego poszli nieuczciwie.
Naukowcy opublikowali swoje badanie ptGeneza i demografia wędrownych czarnych dziurW miesięcznych ogłoszeniach Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.
ROMULUS bada zachowania czarnej dziury
Space.com Ricciarti i jego koledzy powiedzieli, że wykorzystali algorytm ROMULUS do zbadania, w jaki sposób czarne dziury łączą się i wchodzą w interakcje z innymi rzeczami, w tym innymi czarnymi dziurami, w miarę jak wszechświat rósł po Wielkim Wybuchu.
(Zdjęcie: SpaceX Extreme Lens Simulation (SXS) przez Commons Wikimedia)
Zderzenie i połączenie dwóch czarnych dziur, w wyniku którego LIGO wykryło pierwsze fale grawitacyjne GW150914.
Kolejne badanie ptJednolity kod dynamiki molekularnej do modelowania kolizji między ciałami stałymi o ciężarze własnymZauważył, że ROMULUS realizuje algorytm hydrodynamiki cząstek gładkich, a system ten traktuje ciała wszechświata jak cząstki.
Wszystko jest odrębną cząsteczką, od pierwszego obłoku gazowego przez gwiazdy, planety, czarne dziury, a nawet ciemną materię. Stąd naukowcy przesłali następnie dane astrofizyczne do komputera, co później doprowadziło do rozwoju tego cyfrowego wszechświata.
Przeczytaj także: Czarne dziury jako źródła energii dla zaawansowanej cywilizacji? Teoretyczne gigantyczne struktury mogą uchwycić do 100 milionów słońc z kul Dyson
Czarne dziury generalnie nie są zbytnio przemyślane przez inne oprogramowanie, zwłaszcza gdy szybko przechodzą przez 14 miliardów lat, symulując cały wszechświat. Ale ROMULUS zwrócił na nich szczególną uwagę. Ponieważ wczesny wszechświat był w zasadzie gigantyczną kosmiczną maszyną do pinballa, pojawiło się więcej tych oszustów.
Rzeczy trzaskały, unosiły się i wpadały na siebie przez cały czas w tym, co kiedyś było niespokojnym środowiskiem. Nic więc dziwnego, że młode galaktyki zderzały się i łączyły znacznie częściej niż teraz.
Rola grawitacji w łączeniu się czerwonych gwiazd z aktywnymi jądrami galaktyk
Wiele mas czarnych dziur we wczesnym wszechświecie pochodziło z czarnych dziur, które nie uległy fuzji i wyszły niezależnie. Aktualności Powiedział, że jak dotąd, przynajmniej według ROMULUSA, wędrowne czarne dziury stanowią prawie 10 procent całkowitej masy czarnych dziur. Ale nie zginęli. Niektórzy złoczyńcy wędrują po obrzeżach swojej galaktyki, porywając po drodze nieszczęśliwe gwiazdy. Ale inni, bardziej masywni oszuści mogą ostatecznie połączyć się z supermasywną czarną dziurą AGN z powodu grawitacji.
Czarne dziury o większej masie napotkają więcej chmur podczas podróży w kosmosie, ze wszystkimi ich ciałami i ciemną materią. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy wciąż znajdują się w centrum galaktyki, które może stać się bardzo gęste. Termin tarcie dynamiczne odnosi się do tego typu oporu. Czarna dziura ma również większą grawitację, więc będzie nadal zasysać gwiazdy i ciemną materię podczas podróży, zwiększając swoją energię i pęd, gdy zwalnia. W końcu przyciągają ją do tyłu, czasami z powrotem do aktywnych jąder galaktycznych, gdzie może łączyć się z istniejącą supermasywną czarną dziurą.
Naukowcy nie mogą się doczekać, aby zobaczyć, co może ujawnić wędrujące czarne dziury. Mogą dostarczyć więcej informacji o falach grawitacyjnych (spowodowanych przez łączenie) niż obserwatorium na Księżycu, a także nauczyć nas więcej o sobie.
Powiązane artykuły: Czy wędrujące księżyce planet zewnętrznych w Rouge nadają się do zamieszkania i czy istnieje atmosfera i woda?
Sprawdź więcej aktualności i informacji na temat przestrzeń W czasach nauki.
„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”
