Na lodowatym południu Argentyny dynastia polityczna zanika i rośnie nowa potęga

Río Gallegos, Argentyna (Reuters) – Alicia Kirchner, jedna z przywódczyń najpotężniejszej rodziny politycznej w Argentynie, z sentymentem wspomina swoją pomoc przy budowie domów, szkół i pierwszego szpitala w Río Gallegos, małym miasteczku w smaganej wiatrem południowej Patagonii.

Rodzina Kirchnerów, do której należy dwóch z czterech ostatnich prezydentów Argentyny, rządzi od dziesięcioleci w lodowatej południowej prowincji Santa Cruz, regionie, który nazywają domem, gdzie są właścicielami gruntów, inwestycji i hoteli.

Teraz to napięcie – lewicowy rdzeń potężnego ruchu peronistycznego – zaczyna się wycofywać, co stanowi radykalną zmianę w dynamice władzy politycznej w kraju, a na scenie pojawia się nowa siła w postaci skrajnie prawicowego outsidera Javiera Maile.

Miley, która chce „zmienić” polityczne status quo, jest faworytką do zwycięstwa w niedzielnej pierwszej turze wyborów powszechnych po niespodziewanym zwycięstwie w sierpniowych prawyborach otwartych, w tym zdobywając największą część głosów w Santa Cruz.

Liberalny ekonomista wywołał falę gniewu wyborców z powodu inflacji, która ma w tym roku osiągnąć 200%, oraz najgorszego kryzysu gospodarczego od dwóch dekad, który pozostawił dwie piąte populacji w biedzie. Wielu obwinia nowych władców kraju.

„Miley jest owocem niezadowolenia” – powiedziała agencji Reuters Kirchner (77 l.), ustępująca gubernator Santa Cruz, w swojej oficjalnej rezydencji niedaleko sanktuarium jej zmarłego brata i byłego prezydenta Nestora Kirchnera (2003–2007).

„Najbardziej martwi mnie to, że ludzie nie mają nadziei” – powiedziała.

Jej szwagierka Cristina Fernandez de Kirchner, sprawująca prezydenturę w latach 2007–2015, była do niedawna niekwestionowaną gwiazdą argentyńskiej polityki. Fernández de Kirchner wybrał urzędującego prezydenta Alberto Fernándeza w 2019 r. i pozostaje jego zastępcą.

Ale wiatry polityczne się zmieniają. Fernandez de Kirchner (70 l.), postać powodująca podziały, która starła się z inwestorami, ale będąca symbolem lewicy w Ameryce Łacińskiej, ustąpi ze stanowiska i po raz pierwszy od dziesięcioleci nie będzie ubiegać się o urząd.

W Santa Cruz Miley zdobyła w prawyborach 29% głosów, znacznie wyprzedzając rządzącą koalicję peronistów i kandydatkę konserwatystów Patricię Bullrich. Sami peroniści zaobserwowali silne wewnętrzne odejście od rodziny Kirchnerów, a partia rządząca wspiera obecnie centrowego ministra gospodarki Sergio Massę.

„Wszyscy tu jesteśmy biedni”

Santa Cruz to mikrokosmos masowych zawirowań politycznych mających miejsce w kraju, które grożą zaburzeniami na rynkach, wpływają na stosunki Argentyny z partnerami handlowymi, takimi jak Chiny i Brazylia, oraz cofają postępowe zmiany w zakresie praw kobiet i aborcji.

Argentyna jest jednym z największych na świecie eksporterów soi i kukurydzy, największym zadłużeniem Międzynarodowego Funduszu Walutowego z programem o wartości 44 miliardów dolarów, a także przyciąga inwestycje dzięki swoim ogromnym zasobom gazu łupkowego i baterii litowo-metalowych.

Jednak lata trudności gospodarczych oraz kryzysów zadłużeniowych i walutowych zaszkodziły lokalnym gospodarkom, takim jak Santa Cruz, gdzie ubóstwo wzrosło dwukrotnie od 2018 r. do około 40%. Państwo zatrudnia ponad połowę siły roboczej, ale wynagrodzenia są znacznie niższe od inflacji.

„Wszyscy tu jesteśmy biedni” – powiedział 23-letni Brian Franco, kierowca na pół etatu w turystycznej miejscowości El Calafate, który zabiera gości na słynny lodowiec Perito Moreno, kiedy nie naprawia pralek, aby związać koniec z końcem . .

W tym odległym mieście miały miejsce także programy łapownictwa i prania pieniędzy związane z hotelami El Calafate należącymi do rodziny Kirchner. W zeszłym roku w odrębnej sprawie o korupcję Fernández de Kirchner została skazana na sześć lat więzienia z zakazem sprawowania jakichkolwiek funkcji w przyszłości, choć czeka ją długa procedura odwoławcza.

W cieniu Andów wokół kurortu widać znaki rodziny Kirchnerów, ich imię uhonorowano na znakach ulicznych, a pomarańczowy kolor przyjął się w kampanii wybranego burmistrza miasta, który rządzi nieprzerwanie od 2007 roku.

Ale teraz fioletowe balony i żółte flagi, kolory kampanii Miley, zdobią niektóre domy w odległej enklawie.

„Połowa znanych mi osób głosuje na Millie” – powiedział Franco do grupy młodych ludzi zgromadzonych przed zakładem fryzjerskim. Niektórzy w weekend przeszli cztery lub pięć kilometrów (dwie lub trzy mile) i twierdzili, że lokalny transport publiczny w dużej mierze nie istnieje.

Lokalni mieszkańcy i urzędnicy twierdzą, że siła nabywcza ludzi spadła. Jednocześnie wzrosły ceny materiałów budowlanych, spowalniając budownictwo krajowe.

„Po ulicach nie krążą żadne pieniądze” – stwierdził ustępujący lewicowy wicegubernator regionu Eugenio Quiroga, ponieważ „płace obywateli pokrywają jedynie podstawy, co szkodzi lokalnym przedsiębiorstwom” – a ostatecznie poparciu publicznemu dla rządu.

W El Calafate architekt Walter Perrone powiedział, że niektóre nieruchomości na obrzeżach głównego centrum handlowego mogą przez kilka dni nie mieć wody ze względu na złe planowanie. Domy również pozostały niedokończone, gdyż ich właścicieli nie było stać na materiały potrzebne do budowy na gruntach przekazanych im przez państwo.

„Od sierpnia moja pensja spadła o połowę” – powiedziała Perrone. „Mijają tygodnie, a materiały budowlane nie docierają. Dostawcy nie będą mi sprzedawać, bo nie wiedzą, jaką cenę powinni pobierać”. „Wszyscy są zmęczeni i dlatego Miley jest akceptowana, nawet jeśli jest ekstremistką”.

„Głosuję za zmianami”

Pewnego październikowego świtu 58-letni Guillermo Carnevale stanął naprzeciw patagońskiego wiatru i porannego chłodu, otwierając swój mały sklep z narzędziami.

Carnevale, który podczas długiej izolacji spowodowanej koronawirusem stracił pracę na lokalnej stacji benzynowej, założył sklep sprzedający gwoździe, śruby i narzędzia, które stały się ratunkiem dla jego rodziny. W dalszym ciągu stoi przed wyzwaniami związanymi z wysokimi cenami produkcji i stopami procentowymi na poziomie 133%, które uniemożliwiają dostęp do kredytów.

Cztery lata temu poparł w wyborach kandydata peronisty Fernándeza, a w 2015 r. poparł konserwatystę Mauricio Macriego. Ale teraz zmienił się w Miley, nawet w niedzielę kandydując jako kandydat liberałów na burmistrza Río Gallegos.

„Prawie nie było pracy… więc ludzie zaczęli wypowiadać się przeciwko katastrofalnej sytuacji gospodarczej i to stworzyło podstawę naszej Partii Libertariańskiej” – powiedział.

Oprócz trudnych skutków gospodarczych, prawdziwy punkt zwrotny nastąpił, gdy syn powiedział mu, że chce przeprowadzić się do Hiszpanii lub Niemiec w poszukiwaniu lepszego życia.

„Więc powiedziałem mu, że naprawimy kraj”.

W Santa Cruz, hrabstwie liczącym około 333 000 mieszkańców, naprawianie wszystkiego było zadaniem rodziny Kirchnerów.

Za rodziny Kirchnerów zbudowano lotnisko w El Calafate, wybrukowano drogi dla lodowców, a działki rozdano lokalnym mieszkańcom. W ciągu niecałych 30 lat populacja wzrosła z niecałych 7 000 do 30 000 w tym roku.

Rozwój oparty na kirchneryzmie był kluczowy dla rodzinnego biznesu czekoladowego Any Guerrero, który otworzyła w latach 60. XX wieku. „Lotnisko przyciągnęło gości, inwestycje, duże hotele, a co za tym idzie, więcej klientów” – powiedział Guerrero.

Jednak od początku tego roku brak rezerw walutowych banku centralnego na import i kontrola kapitału, co komplikuje handel, wpływa na dostawy kakao. Spędzasz tygodnie bez głównego składnika.

„Moi dostawcy w Buenos Aires zaczęli wysyłać mi wiadomości w styczniu, wyjaśniając, dlaczego nasze produkty nie docierają” – powiedziała Guerrero w swoim sklepie, przeglądając telefon. „Doszliśmy do punktu, w którym nie mogę robić planów”.

Lokalny biznesmen Danny Feldman powiedział, że na tym obszarze dominuje kirchneryzm.

„Ale stworzyli model, który się nie sprawdził i teraz nasze dzieci nie mają przyszłości w tym kraju” – powiedział Feldman, który mieszka w El Calafate od 1987 r. „Teraz głosuję za zmianami”.

Nasze standardy: Zasady zaufania Thomson Reuters.