Z niewielką pomocą Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba astronomowie odkryli dwa nigdy wcześniej nie widziane pasy asteroid otaczające pobliską gwiazdę Fomalhaut.
Naukowcy, którzy wykorzystali wspólny instrument NASA/ESA/Kanadyjskiej Agencji Kosmicznej do zobrazowania pyłowych dysków gruzu wokół Fomalhaut – już znanego jako jedna z najjaśniejszych gwiazd na nocnym niebie – byli Byłem zaskoczony, gdy znalazłem(otwiera się w nowym oknie) Struktury są bardziej złożone niż cokolwiek w naszym Układzie Słonecznym.
Trzy nakładające się pasy rozciągają się na około 23 miliardy kilometrów od głównej gwiazdy, czyli około 150 razy dalej niż odległość Ziemi od Słońca. Zewnętrzne pasmo — wcześniej uchwycone przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a, Kosmiczne Obserwatorium Herschela i Atacama Large Millimeter Array (ALMA) — jest mniej więcej dwa razy większe od Pasa Kuipera, oceanicznego dysku małych ciał i chłodnego pyłu za Neptunem.
Tymczasem pasy wewnętrzne, zwane również tarczami gruzu ujawnione po raz pierwszy(otwiera się w nowym oknie) przez Webba.
„Korzystając z Hubble’a i ALMA, byliśmy w stanie zobrazować grupę izotopów pasa Kuipera i dowiedzieliśmy się wiele o tym, jak tworzą się i ewoluują zewnętrzne dyski” – mówi Schuyler Wolf, członek zespołu z University of Arizona pracujący nad tym projekt. „Ale potrzebujemy Webba, aby pozwolił nam zobrazować kilkanaście pasów asteroid w innych miejscach.
„Możemy dowiedzieć się tyle samo o ciepłych wewnętrznych obszarach tych dysków, ile Hubble i ALMA nauczyli nas o chłodniejszych obszarach zewnętrznych” – kontynuował. „Tym, w czym Webb naprawdę wyróżnia się, jest to, że jesteśmy w stanie fizycznie rozdzielić blask ciepła z pyłu w tych wewnętrznych obszarach. Dzięki temu można zobaczyć wewnętrzne pasy, których wcześniej nie mogliśmy zobaczyć”.
Najdalszy pierścień pyłowy Fomalhaut został odkryty w 1983 roku dzięki obserwacjom wykonanym przez należący do NASA Infrared Astronomy Satellite (IRAS). Istnienie pierścienia wywnioskowano również z wcześniejszych obserwacji za pomocą Teleskopów Submilimetrowych na Hawajach, Kosmicznego Teleskopu Spitzera oraz Obserwatorium Submilimetrowego Caltech.
Polecane przez naszych redaktorów
„Opisałbym Fomalhaut jako archetyp dysków szczątków znalezionych gdzie indziej w naszej galaktyce, ponieważ zawierają one składniki podobne do tych znalezionych w naszym systemie planetarnym” – powiedział w oświadczeniu główny autor badań Andras Gaspar z University of Arizona. . „Patrząc na wzory w tych pierścieniach, możemy faktycznie zacząć rysować mały zarys tego, jak powinien wyglądać układ planetarny – jeśli rzeczywiście uda nam się zrobić zdjęcie wystarczająco głębokie, aby zobaczyć podejrzane planety”.
Jednak nowo odkryte pasy wewnętrzne pozostają tajemnicą. „Gdzie są planety?” zapytał George Rickey, inny członek zespołu i kierownik naukowy w US Mid-Infrared Webb Instrument (MIRI), który dostarczył zaskakujących obserwacji.
W naszym Układzie Słonecznym wewnętrzna krawędź Pasa Kuipera została wyrzeźbiona przez Neptun, podczas gdy ciała poza nią prawdopodobnie ocierają się o zewnętrzną krawędź. Nietrudno więc sobie wyobrazić, że pierścienie Fomalhaut są podobnie ukształtowane przez siły grawitacyjne niewidocznych planet. „Myślę, że stwierdzenie, że wokół gwiazdy może istnieć naprawdę interesujący układ planetarny, nie jest zbyt dużym skokiem” – powiedział Ricky.
Pobierz nasze najlepsze historie!
Zapisz się do Co nowego teraz Aby dostarczać nasze najważniejsze artykuły do Twojej skrzynki odbiorczej każdego ranka.
Ten biuletyn może zawierać reklamy, oferty lub linki partnerskie. Zapisanie się do newslettera oznacza, że wyrażasz na to zgodę Warunki korzystania I Polityka prywatności. W każdej chwili możesz zrezygnować z otrzymywania newsletterów.
„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”
