Królewskie Muzeum Kolumbii Brytyjskiej widzi pośpiech, aby jeszcze raz spojrzeć na starożytne miasto przed jego rozbiórką

W Galerii Starego Miasta w Royal BC Museum młoda dziewczyna wpatruje się w pionierski pokaz kuchni, szeroko otwartymi oczami na naleśniki w jednotonowym żelaznym piecu z XIX wieku.

Odwraca się do matki i pyta: „Gdzie jest mikrofalówka?”

Jest to moment, w którym można się nauczyć — i wkrótce przepadnie, gdy muzeum rozpocznie przegląd sposobu, w jaki przedstawiło wczesnych pionierów hrabstwa.

Muzeum zamknie całe trzecie piętro, na którym znajduje się również wystawa Pierwszych Ludów, 31 grudnia, w ramach tego, co nazywa „dekolonizacją” eksponatów w celu wyeliminowania rasizmu i zainicjowania pojednania z rdzenną ludnością.

Wystawy w Becoming BC, kronikujące historię pierwszych europejskich osadników – w tym replika Starego Miasta, a także pokazy dotyczące przemysłu wyrębu, rybołówstwa i górnictwa oraz Kapitana George’s Vancouver Discovery – znikną po ponad 50 latach.

Elementy tych ekspozycji mogą w końcu powrócić w nowej formie, gdy muzeum wypracuje „nową narrację”.

Zamknięcie może trwać do pięciu lat, ponieważ muzeum przechodzi szeroko zakrojone konsultacje z niedostatecznie reprezentowanymi grupami, które przyczyniły się do bojkotu, takimi jak osoby pochodzenia chińskiego, południowoazjatyckiego i afrykańskiego, a także ze społecznością żydowską.

Kilka osób, które odwiedziły muzeum w zeszłym tygodniu, zgodziło się, że wystawy powinny być prezentowane w zaktualizowanym kontekście, ale nie zgodziło się z ich demontażem podczas długiego okresu konsultacji.

Tim Brown bawił się ze swoimi dwoma synami, w wieku dwóch i czterech lat, na kole wodnym Gold Rush. Chłopcy szukali odłamków złota, zakopując ręce w wodzie i piasku w nadziei na znalezienie skarbu.

39-letni Brown pamięta, jak robił to samo, gdy jego ojciec przywiózł go do muzeum w tym samym wieku.

powiedział Brown, który porównał Stare Miasto i inne części Becoming BC do edukacyjnego placu zabaw.

„Jedną z rzeczy, które zawsze kochałem w tym temacie – a teraz także moich dzieci – jest to, że muzeum nie dotyczy ekranów ani tego, co jest w szklanych gablotach” – powiedział Brown. „Istnieją ekrany, na których naprawdę można zobaczyć, powąchać i dotknąć”.

Wielu odwiedzających po raz ostatni podziwiało wszystkie te wyjątkowe akcenty – drobiny żywicy, takie jak śluz rybny, zardzewiałe noże i tasaki na pokazie konserw rybnych; zapach kreozotu wokół doków odkrywczych; Podłogi z drewnianych bloków na ulicach starego miasta; subtelny dźwięk kur w dawnym domu i młotka w kowadle w kuźni; i filmy Charliego Chaplina w Majestic Theatre.

Wielu zwiedzających, w tym Lisa, spędzało długi czas na dworcu, wsłuchując się w stukot maszyny telegraficznej oraz światła i odgłosy ryczącego obok dworca pociągu przez przezroczyste okna.

„Kiedyś mieszkałam w małej społeczności na północy Al Dakhiliyah, którą przez długi czas obsługiwał tylko pociąg” – powiedziała. „Więc to było dla mnie zawsze wzruszające, gdy siedziałem tutaj przez jakiś czas”.

Lisa, która nie chciała, aby używano jej nazwiska, powiedziała, że ​​grabież ziemi od Rdzennych Narodów i kaskadowe skutki szkół rezydencyjnych przez kilka pokoleń miały niszczycielski wpływ na Rdzenne Narody, a ta przerażająca spuścizna trwa nadal.

„Myślę, że powinniśmy o tym porozmawiać, uświadomić sobie to i zadośćuczynić… ale bez dotykania innych części historii hrabstwa” – powiedziała.

Ona „całkowicie” zgadza się, że w wielu pokazach potrzebny jest lepszy kontekst.

51-letnia Mia Barksey odwiedza muzeum odkąd skończyła dziewięć lat. Pamięta wycieczki szkolne, podczas których jej koledzy z klasy odważyli się przeskoczyć przez tory kolejowe i wskoczyć do łóżka na statku kapitana Vancouver.

Parksy i jej siostra jeździły tam około 10 razy w roku i zawsze jadły lunch na stacji kolejowej przy palenisku i przyglądały się przejeżdżającym pociągom. Od dziesięcioleci ma karnety i przywiozła swoje dzieci, które mają teraz 25, 19 i 14 lat, by po raz ostatni zobaczyli stare miasto.

„To łamie mi serce” – powiedziała. „Dostaję to, co chcą robić, ale ja też tego nie dostałem.

„To znaczy, stare miasto jest częścią naszej historii, prawda? Dlaczego mieliby się go pozbyć?”

„To te małe rzeczy tutaj… one cię trzymają”, powiedział Barkasi. „Jestem tutaj po pięćdziesiątce i wciąż znajduję rzeczy, których wcześniej nie widziałem”.

Parksey zgadza się, że zmiany są konieczne, aby dodać perspektywę, ale mówi, że oglądanie tego wszystkiego jest „rozczarowujące”.

69-letnia Marie France Germain pamięta otwarcie galerii na trzecim piętrze w 1972 roku i od tego czasu prawie co roku przyprowadzała syna i córkę na Stare Miasto i Pierwszy Targ Ludowy.

„Uwielbiali wszystkie maski Pierwszych Narodów… od jakiegoś czasu są tu też wypchane zwierzęta” – powiedziała. „To świetne miejsce do nauki swoich dzieci. Po prostu nie wiem, dlaczego muszą wszystko zamykać.”

42-letni syn Jesse Hickman, fan domowego show Peace River, powiedział, że ważne jest, aby doświadczyć historii w środowisku muzeum, „chociaż mogą wystąpić pewne nieścisłości” lub wyjątki.

„To przynajmniej daje poczucie, jak wyglądało życie i myślę, że znajomość naszej przeszłości jest czymś, czego potrzebujemy” – powiedział Heckman.

Towarzystwo Historyczne Wiktorii powiedziało, że popiera cel muzeum, jakim jest dekolonizacja galerii na trzecim piętrze i uczynienie muzeum przestrzenią dostępną dla wszystkich, w szczególności cel tworzenia nowych narracji, które podkreślają odporność i cechy kulturowe rdzennej ludności.

John Lutz, rzecznik społeczności, napisał w liście otwartym w The Times Colonist. „Zamknięcie Departamentu Historii Człowieka… stworzy niepotrzebną lukę w świecie edukacji i turystyki w Kolumbii Brytyjskiej”.

Około połowa powierzchni wystawienniczej muzeum zostanie zamknięta, ale kino IMAX i piętro historii naturalnej pozostaną otwarte. Ceny wstępu do muzeum zostaną obniżone o 8 USD w różnych grupach wiekowych od 1 stycznia.

Paul Norsey z Destination Victoria powiedział, że komentuje potencjalny wpływ na odwiedzających ten obszar, mówiąc, że jest to „drażliwy” temat związany z pojednaniem.

[email protected]

– – –

Droga na Stare Miasto: Galeria interaktywna RBCM była awangardą swoich czasów

Brak harmonogramu dekolonizacji w Royal BC Museum, mówi pełniący obowiązki dyrektora generalnego

Oś czasu Muzeum Królewskiego w BC: 1886-2021